درود.
دوستان حکم قسم خوردن رو قران تو دادگاه چیه؟؟
قسم راست خوردن هست ولی شاهد دعوا نبوده؟؟؟؟
درود.
دوستان حکم قسم خوردن رو قران تو دادگاه چیه؟؟
قسم راست خوردن هست ولی شاهد دعوا نبوده؟؟؟؟
شاید این مطلب براتون مفید باشهنوشته اصلی توسط javaheri69
مطابق ماده 1335 قانون مدنی که آخرین ماده ی قانون مدنی نیز می باشد چنین آمده است: «توسل به قسم وقتی ممکن است که دعوای مدنی نزد حاکم به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی بر مبنای اسناد یا امارات ثابت نشده باشد. در این صورت، مدعی می تواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار مدعی علیه است منوط به قسم او نماید.»
قاضی بدون درخواست مدعی، حق سوگند منکر را ندارد. اگر خوانده ی دعوا، منکر ادعای خواهان شود و خواهان دلیل و مدرکی مبنی بر اثبات ادعای خود نداشته باشد می تواند تقاضای اقامه سوگند توسط منکر را مطرح کند. در نتیجه، دادگاه «قرار اتیان سوگند» صادر می کند. در قرار اتیان سوگند، قاضی موضوع سوگند و شخصی که باید اقامه سوگند نماید را مشخص می کند.
سوال: آیا قاضی می تواند به مدعی یادآوری کند که تو می توانی طرف مقابل را قسم بدهی؟
جواب: گرچه شاید گفته شود که بی طرفی قاضی اقتضا می کند که چنین کاری انجام ندهد اما در عمل، ایرادی ندارد.
سوگند بتی یا قطعی: سوگندی است که به وسیله ی آن حسب مورد، ادعای مدعی ساقط یا اثبات می شود. بنابراین، در تمسک به این نوع سوگند باید احتیاط کرد چون ممکن است طرف مقابل سوگند بخورد و همه چیز تمام شود.
دادگاه در صورتی که قرار اتیان سوگند صادر کند:
اگر شخصی که باید قسم بخورد، در جلسه باشد، دادگاه در همان جلسه به او ابلاغ می کند که اگر اظهار آمادگی کند در همان جلسه سوگند می خورد. اما اگر مهلت بخواهد، دادگاه یک بار به او مهلت می دهد.
اگر قرار اتیان سوگند صادر شود و طرف در جلسه حاضر نباشد، دادگاه طرفین را برای جلسه بعد دعوت می کند و در اخطاریه خطاب به کسی که باید قسم بخورد، ضمن اعلام این امر، موضوع سوگند (یعنی اینکه راجع به چه چیزی باید قسم بخورد) را نیز متذکر می گردد. اگر شخص مذکور در جلسه دادگاه حاضر نشود، این امر به منزله ی نکول (امتناع) تلقی خواهد شد. در این حالت، دادگاه با رد قسم به طرف مقابل و سوگند از طرف او حکم صادر خواهد کرد. برای اطلاع از مواد قانونی به ماده 274، 286 و 287 قانون آیین دادرسی مدنی مراجعه شود.
در صورتی که آن شخص، قسم بخورد دعوا به نفع او تمام خواهد شد و به اصطلاح، حکم به سقوط دعوا صادر خواهد شد.
اما اگر قسم نخورد و تقاضا کند که طرف مقابل سوگند بخورد، در این صورت، با سوگند طرف مقابل، دعوا ثابت شده و حکم ماهوی به نفع خواهان صادر خواهد شد.
اگر آن شخص، نه خودش قسم بخورد و نه تقاضای قسم خوردن طرف مقابل را کند، دادگاه سه بار به او اخطار می کند که اقامه سوگند کند و یا قسم را به طرف مقابل رد کند؛ اگر جواب نداد، دادگاه ادای سوگند را به خواهان رد می کند و با قسم او حکم صادر می شود.
ماده 1331 قانون مدنی: «قسم قاطع دعواست و هیچ گونه اظهاری که منافی قسم باشد از طرف پذیرفته نخواهد شد.» سوگند برای مسلمان با لفظ جلاله ی (والله- بالله- تالله) خواهد بود.
نکته: حکمی که به موجب سوگند صادر می شود قابل تجدیدنظرخواهی است اما قابل فرجام خواهی نیست.
سوگند تکمیلی: سوگندی است که برای تکمیل دلیل ناقصی که مدعی به دادگاه ارائه داده توسط او ادا می شود. مثلا خواهان برای مطالبه طلب خود از خوانده، فقط یک شاهد دارد در صورتی که دو شاهد مرد لازم است. در این صورت، می تواند با همان یک شاهد به ضمیمه سوگند، ادعای خود را ثابت کند. وجود یک وکیل دادگستری خبره در چنین مواردی می تواند کمک شایانی به احقاق حق کند. (ماده ی قانونی در خصوص سوگند تکمیلی، ماده 277 قانون آیین دادرسی مدنی می باشد.)
سوگند استظهاری: سوگندی است که در دعوای بر میت (متوفی) خواهان باید ادا کند. گرچه ماده ی 1333 قانون مدنی سوگند استظهاری را در صورتی لازم دانسته که دلایل اقامه شده ناقص بوده باشد اما ماده 278 قانون آیین دادرسی مدنی، این سوگند را لازم دانسته و امتناع از آن را موجب ساقط شدن حق خواهان بیان کرده است. با توجه به لاحق بودن قانون آیین دادرسی مدنی بر قانون مدنی، در این قسمت، ماده ی 278 قانون آیین دادرسی مدنی حاکم و لازم الرعایه خواهد بود. در نهایت، اگر مدرک دعوا سند رسمی باشد نیازی به سوگند نیست.
سوگند در دعاوی و پرونده های کیفری: مطابق ماده 208 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392: «حدود و تعزیرات با سوگند نفی یا اثبات نمی شود؛ لکن قصاص، دیه، ارش و ضرر وزیان ناشی از جرایم، مطابق مقررات این قانون با سوگند اثبات می گردد.» بنابراین، مثلا، برای انکار اتهام شرب خمر، نمی توان به قسم متوسل شد. همچنین است در خصوص جرایمی از قبیل کلاهبرداری، خیانت در امانت، انتقال مال غیر، جعل، افترا و… که شاکی برای اثبات آن نمی تواند به قسم خود یا متهم متوسل شود، همچنان که متهم نیز نمی تواند در برابر دلایل و مدارک مثبته شاکی، برای رد اتهام، به قسم متوسل گردد.
اما در خصوص دیه، با توجه به ماده 454 قانون مجازات اسلامی که مقرر می دارد: «ادله اثبات دیه، علاوه بر قسامه، همان ادله اثبات دیون و ضمان مالی است.» باید گفت دیه مربوط به ضرب و جرح عمدی با سوگند قابل نفی و اثبات است و تشریفات آن مطابق مقررات قانون مجازات اسلامی و آیین دادرسی مدنی از مواد 270 الی 279 است.
ویرایش توسط ghm : 05-19-2018 در ساعت 01:47 PM
چیزی دستگیرم نشد.
ممنون میشم دوستان نظر بدن
سلام
قبلا یه موضوع برای یکی از اقوام پیش اومده بود
یعنی ایشون شاهد یه ماجرا بودن که دو نفر درگیر شده بودن و یکیشون انکار میکرده شرایط رو
بعد ایشون رفته بود دادگستری شهادت داده بود
من برام جالب بود ازش پرسیدم که چطوری بوده
یعنی فکر می کردم واقعا یه قرآن میارن باید دستت رو بذاری روش و قسم بخوری
ولی ایشون گفت قاضی گفته قسم بخور که شاهد این موضوع بودی یا نه
بعد قسم خورده بود
با این حال یکی از دوستام یه مدت توی دادگستری کار میکرد
می گفت دیدم کسانی رو که به خاطر یه چندغاز پول
میومدن سوگند دروغ میخوردن! من گفتم مگه میشه؟ مگه داریم؟
گفت بله که میشه و داریم!
احتمالا نخوندیدش اصلا
کامل انواع سوگندها و اینکه چی میشه اگر سوگند دروغ بخوری یا نخوری رو توضیح داده.
برای یکی از اقوام هست.
شاهد دعوا نبوده ولی حرف درست رو بهش گفتن.
اونم رفته دادگاه دست رو قران گذاشته ..فکر نمیکرده قران بیارن.
قضاوت درست کرده و حرف درست زده..دروغ نگفته.. ولی فقط شاهد دعوا نبوده..
حکمش چیه بنظرتون؟؟؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟