سلام
شب یلدا بود
بازی حذفی استقلال و نفت.
از کتابخونه داشتم میومدم.
خلاصه بعد اون بازی و اون شب کهیر شروع شد. قبل اینکه تخمه کدو بخورم یا نه رو نمی دونم ولی الآن یک هفته تخمه و آجیل و ... نمی خورم. قبلا هم به این چیزا حساسیت نداشتم. فک کنم جهشی در گیرنده گلبول های سفیدم رخ داده و حساسیت جدید ایجاد کرده. مثلا قبلا به آموکسی سیلین و آموکسی کلاو حساسیت نداشتم اما الآن حساسیت دارم و اگه آموکسی ها رو بخورم به شدت سرفه می کنم.
کهیر شروع شد از اون شب. ینی تنم خارش می گیره و بخارونم بدتر میشه و جای دیگه خارش می گیره.
مجبورم آنتی هیستامین بخورم ولی آنتی هیستامین یه چیزی مثل مسکنه و درمان نیست. بعد دو روز که اثر دارو رفت باز همون آشه و همون کاسه. آنتی هیستامین فقط نمیذاره ماده هیستامین رو که باعث خارش میشه خنثی کنه. اما از ترشحش جلوگیری نمی کنه. ماستوسیت های من دارن هی هیستامین ترشح می کنن. گلبول های سفیدم دارن هی ماده ای رو به عنوان ماده حساسیت زا شناسایی می کنن. دهنشون سرویس.
از شب یلدا هنوز که هنوزه ادامه داره. چی کار کنم؟ داروی گیاهی نداریم؟
رفتم دکتر عمومی یه نوع آنتی هیستامین داد و یه امپول و یه قرص که آمپول و قرص باعث ترشح کورتیزول میشن و سیستم دفاعی رو سرکوب می کنن تا گیرنده گلبولای سفیدم مثل قبل بشه... اما عوارض داره. دکتر میدونه من درس می خونم و ... ولی بهم عوارضش رو نگفت شاید چون شدید نبود این عوارضی که تواینترنت خوندم. تو اینترنت خوندم که باعث پوکی استخوان، تاری دید، گیجی و ... شاید بشه.
اسم آنتی هیستامینش هست: هیدروکسی زین 10
اسم آمپولش هست: بتامتازون
اسم قرص دیگه : نیزوپرد 5 بردنیزولون
دکتر گفت به غذا حساسیت داری باید آزمون و خطا انجام بدی ببینی کدوم غذاست و نخوری. من نمی دونم اونروز کتاب خونه چی خوردم و یادم نمیاد دقیق ولی هر چی خوردم چیز جدیدی نبود. یا ساندویچ بود. یا الویه مغازه ای یا اینکه رفته بودیم آشپزخونه مرکزی اکبرجوجه خوردیم.
این کار آزمون و خطا خیلی سخته. چون من آنتی هیستامین نخورم به شدت خارش می گیره و نمی تونم کار رو به آزمون برسونم. مجبورم دو روز غذا نون و آب بخورم تا ببینم بعدش خارش می گیره یا نه. امشب هم ماکارونی نخوردم
لامصب نمیذاره درس بخونم.
هنوز قرصا رو نخوردم. میترسم. خدایا... این چه زندگی ایه. الآن مگه وقت مریض شدنه. می دونم داری عذابم میدی و گناهانمو پاک می کنی ولی خدایا سلامتیمو بم برگردون. دمت گرم به خاطر سایر سلامتیها که بیماری بدتری ندارم.