هر جوانی درآرزوی داشتن ازدواجی ایده ال و موفق، تلاش می کند به خواسته های خود جامه عمل بپوشاند. دراین راستا هر شخص برای انتخاب و گزینش همسر آینده خود معیارهای و قراردادهایی در ذهن خود تنظیم و مشخص می نماید که معمولا متناسب با سبک زندگی شخصی است.
معیارهای ازدواج هرشخصی بسته به روحیات وسلایق فردی متفاوت است اما داشتن تحصیلات عالی، زیبایی چهره و اندام، اصالت خانوادگی ، موقعیت های اجتماعی ، شغل ، ثروت و …… از جمله معیارهای شاخص و رایج در میان جوانان به هنگام همسر گزینی به شمار می آیند؛ به دیگر سخن، معیارهای انتخاب همسر به مانند یک فیلتر در گزینش نهایی، نقش تعیین کننده دارند. حال این پرسش مطرح است که از این فیلتر طراحی شده، تا چه اندازه ای برای ارزیابی مناسب و صحیح همسر دلخواه و مناسب می توان بهره برد؟
معیارهای اصلی و فرعی انتخاب همسر
معیارهای ازدواج را بایستی به دو گروه اصلی و فرعی تقسیم بندی کرد و هرگروه را بسته به اهمیت شان در ارزیابی فرد مورد نظر باید دخالت داد. در چنین تقسیم بندی، معمولا این سوال به ذهن متبادر می شود که نقش کدامیک از این دو گروه از معیارها، در انتخاب همسر تعیین کننده تر است؟
بی تردید معیارهای گروه اصلی بیشترین اهمیت و نقش را در زندگی زناشویی ایفا می کنند؛ ولی آیا اهمیت گروه اصلی باعث می شود تا معیارهای فرعی از ارزش وجایگاه مناسبی برخوردارنباشد؟! در پاسخ این سوال باید گفت: توجه به یک گروه باعث زیر سوال رفتن اهمیت گروه دیگر نمی شود؛ اگرچه به یقین می توان اذعان نمود معیارهای گروه اصلی مهمترین و تعیین کننده ترین مؤلفه ها در سلامت و سعادت یک انتخاب هستند. جمال و زیبایی یکی از معیارهای فرعی در همسر گزینی است ولی آیا قرار گرفتن این مبحث در گروه فرعی، به این معناست که نقشی تعیین کننده در انتخاب شریک زندگی ندارد؟!
زیبایی باطن را فدای زیبایی ظاهر نکنید
انسان ذاتا زیبایی را دوست دارد و در جستجویی زیبایی است.
جذابیت ظاهری منجر جذب و کشش افراد نسبت به یکدیگر می شود و این یک پدیده کاملا طبیعی است . در امر ازدواج نیز، جمال و زیبایی همسر یک مزیت است و نمی توان آن را نادیده گرفت چراکه افراد دوست دارند با همسر زیبا و دلربا ازدواج کنند اما آیا داشتن زیبایی می تواند تعیین کننده ترین گزینه در انتخاب شریک زندگی باشد ؟ پاسخ این است که در انتخاب شریک زندگی جمال و زیبایى به اندازه اى باید باشد که طرفین، یکدیگر را بپسندند و جذابیت کافى براى همدیگر را داشته باشند؛ اسلام نیز به این امر مهم تاکید کرده و به همین جهت به مرد و زن اجازه می دهد که قبل از ازدواج یکدیگر را ببینند و بپسندند .
اما در برخی مواقع افراد مهمترین مرحله برای انتخاب همسر را زیبایی جنسی و ظاهر طرف مقابل می دانند، این تفکر شخصی اگر چه شاید صحیح است ولی درصورتی که به عنوان اولین و اصلی ترین معیاردر گزینش همسر ، مطرح شود، اندکی جای بحث دارد؛ چه بسا جاذبه های ظاهری پس از گذشت اندک زمانی درکنار هم بودن، رنگ می بازند و جایگاه سابق شان را از دست می دهند.
قطعا برای شما هم پیش آمده است که در برخورد اول با یک نفر، چندان از ظاهرش خوشتان نیامده باشد ولی پس از آشنایی کامل و برخورد با وی، همان فرد را بسیار جذاب و دوست داشتنی ببینید.
بی گمان، علت این گرایش، آشنایی هر چه بیشتر شما با ویژگی های شخصیتی و اخلاقی آن شخص است، بنابراین می توان گفت همه چیز به تیپ و ظاهر افراد خلاصه نمی شود ولی از آنجایی که ازدواج خیلی پیچیده تر از یک رابطه دوستی معمولی است، لازم است به گونه ای متفاوت تر به اهمیت و نقش ظاهر توجه داشته باشیم. توجه به قیافه و ظاهر همسر مسئله ای است که اهمیت آن تنها مربوط به دوران عقد و اوایل زندگی مشترک است و بهتراست جوانان برای گزینش صحیح همسر آینده خود با تعیین حد و مرز مشخص برای زیبایی ، به ملاک های مهم دیگری (اصلی) توجه بیشتری به خرج دهند. چراکه قیافه هر کس هر چقدر هم که خوب باشد به مرور زمان از درجه اهمیت آن به دلیل بروز مشغله های فراوان زندگی کاسته می شود و شاید هم می توان گفت به مرور اهمیت آن از بین خواهد رفت و در نهایت شخصیت و خصوصیات فردی طرف است که شما با آن ارتباط خواهید داشت و اگر آن فرد از نظر شخصیتی مطابق میل شما نباشد در زندگی مشترک دچار مشکل خواهید شد.
تناسب در زیبایی، بهترین است
اگرچه توجه به ظاهر در ازدواج، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و همگان نیز خواهان زندگی در کنار یک زیبارو هستند اما بسیار شایسته است دختر و پسری که قصد ازدواج دارند، میزان توجه خاص و منطقی را برای این معیار لحاظ کنند، چراکه ممکن است توجه بیش از حد به زیبایی، باعث بی توجهی به گزینه های مناسبی شود که اگرچه شاید زیبایی در حد کمالی ندارند اما شایسته زندگی مشترک هستند، از سوی دیگر، بی توجهی به این موضوع نیز مشکل ساز است چه بسا عدم دقت به آن، زندگی مشترک را با مشکلات متعددی مواجه می سازد که عاقبت نیز، منجر به سردی رابطه زناشویی زوجین می شود.
توجه به جذابیت جنسی و ظاهر اهمیت خاص خود را دارد اما مهمترین معیار انتخاب، رفتار و شخصیت شریک زندگی است.
جذابیت باید حداقل در حد متوسط باشد ولی دراین مورد نیاز نیست وسواس به خرج داد. چراکه بهترین انتخاب را هم داشته باشید ، باز، بهترین هایی وجود خواهد داشت.
.کسی که ظاهر همسر برایش مهم است بایستی قبل از برقراری هر ارتباطی به این مسئله توجه داشته باشد که آیا درکنار این فرد بودن، منجر به هیجان وی می شود یا خیر؟!
این موضوع یک مساله کاملا دوطرفه است، در این مورد نه تنها نباید در حق خود اجحاف کرد، بلکه باید حق طرف مقابل را نیز مدنظر داشت چه بسا داشتن همسری مطلوب و مطابق با خواست دل، از حقوق بجای هر یک از طرفین در امر ازدواج است.
نظرت چیه؟
