با عرض سلام خدمت همه ی دوستان گرامی... این چند هفته که نبودم دلم واستون تنگ شده بود.
من دوباره اومدم تا بهم دوباره کمک کنین.
تو این هشت ماهه من خیلی ادمه حساسی شدم به خاطر کنکور. طوری که واسم وسواس فکری ایجاد کرده بود و خودمونی بگم دهنمو سرویس. و شما رو از درگیری های وخیمم مطلع کردم و خسته شدین از دست دتاییکای من با عنوان درگیری ذهنی یک و دو و سه و ....
امروزه که مطمئن شدم خیلی حساس شدم و باید کنترلش کنم. دارو خوبه اما طرز فکرم باید عوض شه. من بیماری های جدیدی گرفتم و خوب شدم و باز بیماری های روانی جدیدتری گرفتم و بعضی بیماری های قدیمیم رو که بعضی دوستان بهش مبتلا بودن و تو این انجمن در موردشونن اییک گذاشتن واسم یادآوری شد و به اونا مبتلا نشدم اما یادشون میفتادم که چطور بودن و .... شاید هم این یاد آوری ادامه داشته باشه...
خلاصه میخوام بگم همه چی به خاطر حساس بودنه هست. پس من باید به یه مشاور رده اول کشور نیاز داشته باشم تا با تجربه و حرفاش بهم مشاوره بده و ذهن و روانم رو هدایت کنه به سمت حساس نبودن. یه کاری کنه که راحت بتونم تلقین نکنم و در عوض به چیزای خوب فک کنم.
ولی نه مشاور خوب میشناسم نه کسی بهم معرفی می کنه و هچنین پدر و مادرم هم دوس ندارن منو ببرن دکتر چون دوس ندارن قبول کنن که من بیمار بودم و شاید هستم و همچنین به خاطر حرف در اوردن مردم و....
خلاصه من ادم خیلی بدبختی هستم یا نیستم نمی دونم. شاید همین الان بخواین پست بذارین و بگی این چه حرفیه که میزنی. ولی اینا شاید بهم کمک کنه شاید نکنه.
شما بهترین مشاور بودین واسم و هستین و خواهین بود. شما شاید روانشناس نباشین اما خود مردم هستین و روانشناس ها مردم شناس.شاید هم ....
خلاصه من نمی دونم چی کار کنم. میخوام برم پیش بهترین روانشناس دنیا. خودم نمی دونم روانم چی میگه و به چی فک می کنه و چی کار باید بکنم چی کار کنم حساسیتم رو کم کنم و به دنبالش خوب بشم. اما همونطور که گفتم نه روانشناس خوب نه .... برای بار چندم دارم میگم خلاصه.... اومدم دوباره اینجا تا باهاتون یکم صحبت کنم نمی دونم شاید هم بهتر بود نمی اومدم و تا این حرفا رو بزنم.ولی گاهی اوقات یه نفر باید به ادم کمک کنه و تنهایی نمیشه..
اشکانم در اومده الآن (اشکان = اشک + ان) ولی ناراحت نیستم. چون به قول صادق هدایت نمی دونم واسه چی گریه نکنم و و واسه چی گریه کنم و از این خندم میگیره که من تو ناراحتی هم بلاتکیفم. نمی دونم به چی فک کنم به چی فک نکنم. نمیدونم چی کار کنم چی کار نکنم.... روانشناس خودمم
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط a girl
