نوشته اصلی توسط
V.V
دوستان سلام، دختر هستم 25 ساله. در حال حاضر مشکلات مختلفی دارم که پیش مشاور هم رفتم راه خاصی ارائه نداده، شانسی اینجا رو دیدم گفتم بپرسم حالا یا راه حل پیدا می کنم یا اقلا درد دل کردم چون واقعا تحت فشارم ...
خیلی خلاصه اگه بخوام بگم من از بچگی شاهد مشکلات خانوادگی و اختلاف شدید پدر و مادرم بودم. به خاطر همینم یه جورایی عصبی بودن رفته تو عمق رفتارهام و حتی وقتی میخوام یه حرف معمولی به یکی بزنم میگه مگه دعوا داریم یعنی بدون اینکه خودم بخوام حتی موقع حرف زدن ساده هم عصبی به نظر میام!! البته سالای اخیر تا حد زیادی سعی کردم این مشکلو حل کنم ولی بازم مونده اثراتش. وقتی 18 سالم بود بالاخره پدر و مادرم متارکه کردن وقتی 21 سالم بود پدرم دوباره ازدواج کرد و بعد 8 ماه جدا شدن، وقتی 24 سالم شد برادرم فوت شد تو یه تصادف رانندگی و مادرم که در جریان طلاقش مشکل روانی پیدا کرده بود دیگه رسما مریض شد طوریکه کاملا تنها تو یه خونه زندگی می کنه و من الان شش ماهه ندیدمش!
همه ی اینا باعث شده من خیلی مشکلات تو مسائل اجتماعیم پیدا کنم، تا وقتی مدرسه ای بودم با دخترا به ندرت پیش میومد بدون قهر و دعوا بتونم با کسی دوستی مو ادامه بدم، از وقتی به 18 سالگی رسیدم می تونم بگم حتی یک پیشنهاد آشنایی جدی از یه آقای درست نداشتم (فقط یه سری پیشنهادهای سطحی از پسرایی که مث خودم افسردگی یا رفتارهای عجیب غریب داشتن!). قیافه و هیکلم بالای متوسط هست و هر جا می رم در برخوردهای اول متوجه میشم که به برقراری ارتباط با من علاقه نشون میدن ولی به مرور این جاذبه کم میشه و عملا تبدیل به پیشنهاد و آشنایی نمی شه! خیلی از نظر غریزی تحت فشارم مخصوصا در دو-سه سال اخیر و واقعا تحمل تنهایی برام زجرآوره و از طرف دیگه نمی تونم با هر کسی که بهم پیشنهاد میده وارد آشنایی بشم اگه بهش علاقه نداشته باشم!! در حال حاضر از یه پسری خوشم اومده که متاسفانه اونم خیلی ازم کوچیکتره و وقتی سعی کردم باهاش صحبت کنم خیلی برخورد مودب و مهربونی داشت ولی دقیقا همینو گفت که سنش خیلی کمتره (البته یه جورایی بهونه بود پسرا اگه خوششون بیاد از دختری این چیزا براشون مهم نیست) ... دیگه کلافه شدم از اینکه نه می تونم به گزینه هایی که ازشون پیشنهاد دارم قانع باشم و نه کسایی که بهشون علاقه دارم به من علاقه نشون میدن!!! شما جای من بودین چی کار می کردین واقعا؟!
نظرت چیه؟
