مشکلات شغلی و عدم اعتماد بنفس

[علیرضا زدار]

سلام
جوانی هستم 28 ساله دیپلم ساخت وتولید.3بار طی 8 سال برای کار در مغازه خودم اقدام به کار خوار بار فروشی کردم که هر سه بار با شکست مواجه شدم.با پیشنهاد دوستم مغازه رو فروختم و با دوستم شراکتی به تولید قفل مشغول شدم که این بار هم شکست خوردم البته سنگینتر از دفعات قبل(شراکتمون باعث شد) تصمیم گرفتم خودم این کارو به کمک خونواده انجام بدم که به دلیل نوسان بازار وبد قولی چند نفر که خیلی رو کمکشون حساب کرده بودم باز هم با شکست مواجه شدم. تا اینکه در اردیبهشت 93 بر اثر یه پیچ خوردگی ساده زانو کارم به بیمارستان و عمل جراحی کشید و مجبور به 5 الی 6 ماه استراحت اجباری شدم 1 ماهه که سر پا شدم و متوجه شدم که مشکلم پا بر جاست (طی این مدت تموم پس اندازم خرج دکتر و مخارج زندگیه 3 نفریم شد وکمی هم بدهی بالا آوردم) مشکل اصلیه من از اینجا شروع شد چون دیگه اعتماد به نفسم رسیده به صفر ودیگه خودم رو قادر به انجام هیچ کاری نمیدونم (از لحاظ روحی و جسمی)احساس میکنم هیچ مهارتی ندارم وهیچ شغلی برای فردی مثل من وجود نداره نه میتونم خودم کاری ایجاد کنم نه کسی به فردی با شرایط من کار میده (به چند کارخونه و کارگاه سر زدم ولی به خاطر مشکل زانو و در بعضی موارد نداشتن دانش و فن اون کار قبولم نکردن)دیگه زمانی برای یاد گیری دوباره ندارم.دوچار افسردگی شدیدی شدم چند جلسه پیش روان شناس رفتم ولی به خاطر هزینه هاش و حاصل شدن نتیجه ای گر چه کوچک نتونستم ادامه بدم
و حالا من موندم و مخارج خوانواده سه نفری با یه روحیه و روان داغون که زندگیم تو شیب تند نابودی افتاده ومن شدم یه نظاره گر که کارش شده گریه کردن وآه کشیدن.دیگه از خدا هم نا امید شدم
میتونید کمکم کنید؟ لطفا

[farokh]

اول از همه دوست عزیز باید بگم در این اوضاع خراب اقتصادی شما تنها نیستید ...

خب هر کسی قسمتی داره که باید در جهت اون حرکت کنه و شما در این راه مقصر نیستید ....

یکی از مشکلات اصلی اینه که افراد در کاری از این شاخه به اون شاخه میپرند و باعث میشه روال کار از دستشون خارج بشه

بهتره اول از همه موقعیت خودتو بسنجی و کاری رو که میتونی با سرمایه کم شروع کنید رو پیدا کنید ...

میتونید از طریق فنی و حرفه ای در کاری کسب مهارت کنید تا بتونید براساس مدرک وامی برای شروع کار دریافت کنید ....

به هرحال زندگی ادامه داره و راهی پیدا خواهد شد ...

و هیچ وقت از خدا ناامید نشید چون تنها کسی که میتونید بهش تکیه کنید همین خداست

[علیرضا زدار]

از راهنماییون ممنونم
شاید نتونم از صحبتها وراهنماییهاتون استفاده لازم رو بکنم
ولی برای من که چند ماهه نمیتونم با کسی درد دل کنم همینکه بدونم کسی هست که بتونم بهش حرفامو بزنم کمی آرومم میکنه واین میتونه کمک بزرگی واسه روحیم باشه ازتون ممنونم که خوندین وجواب دادید
ولی لوضاع روحیم جوریه که حتی برای خرید روزانه هم نمیتونم برم بیرون
به خاطر شکستهایی که داشتم اعتبارم تو خونه و میون آشناها از بین رفته سوال جواباشون تئنه هاشون وسرزنشهاشون فشار زیادی بهم میاره
تمام کارام رو با انگیزه وروحیه بالایی شروع میکردم ولی دیگه نمیتونم
ولی الان به هر کاری که فکر میکنم با خودم میگم اینم مث کارای دیگم میشه
گاهی به این فکرمیفتم که برم و تو کارخونه های روی یا ذوب آهن کارگری کنم ولی چون تا حالا تو اینجور جاها (زیردست بودن وکار سخت برای شرایط جسمی من )کار نکردم یه ترس ودلشوره عجیبی به دلم میفته
بعضی اوقات با خودم در مورد آینده خودم وخونوادم که فکر میکنم واقعا به بنبست میرسم وفکرایی به سرم میزنه که خودمم میترسم

[reza1]

سلام

علیرضا عزیر روحیتو از دست نده ، بازم تلاش کن .

آدم باید پورو باشه ، اعتماد بنفستو دوباره جمع کن ، حتماً موفق میشی .

پول ندای ، پارتی نداری اشکال نداره ، خوب لااقل پورو باش و با اعتماد بنفس . . .

سختی هم همیشه هست ، از خدا هم نا امید نشو و ایمان تو از دست نده

خدا تو قبلته خودت باید حرکت کنی

[tavoos]

سلام
علیرضا خان.تو زندگی روزهای سختم هست و همینطور روزهای خوب شاید الان توی یه برهه از زندگیتون هستین که مشکلات فراوون دارید ولی همینم میگذره سعی کنید با تمام قوا پیش برید خسته نشید وامیدوار باشید سعی کنید اون آینده خوب زودتر و با حل مشکلاتتون برسه.تا الانم که تعریف کردین برامون دست از تلاش نکشیدین.سعیکنید روحیتونو حفظ کنید.موقعیت شما بهتر از خیلیای دیگس باید صبر داشته باشین و امیدبخدا والبته تلاش خودتون.
موفق باشید

[tavoos]

از راهنماییون ممنونم
شاید نتونم از صحبتها وراهنماییهاتون استفاده لازم رو بکنم
ولی برای من که چند ماهه نمیتونم با کسی درد دل کنم همینکه بدونم کسی هست که بتونم بهش حرفامو بزنم کمی آرومم میکنه واین میتونه کمک بزرگی واسه روحیم باشه ازتون ممنونم که خوندین وجواب دادید
ولی لوضاع روحیم جوریه که حتی برای خرید روزانه هم نمیتونم برم بیرون
به خاطر شکستهایی که داشتم اعتبارم تو خونه و میون آشناها از بین رفته سوال جواباشون تئنه هاشون وسرزنشهاشون فشار زیادی بهم میاره
تمام کارام رو با انگیزه وروحیه بالایی شروع میکردم ولی دیگه نمیتونم
ولی الان به هر کاری که فکر میکنم با خودم میگم اینم مث کارای دیگم میشه
گاهی به این فکرمیفتم که برم و تو کارخونه های روی یا ذوب آهن کارگری کنم ولی چون تا حالا تو اینجور جاها (زیردست بودن وکار سخت برای شرایط جسمی من )کار نکردم یه ترس ودلشوره عجیبی به دلم میفته
بعضی اوقات با خودم در مورد آینده خودم وخونوادم که فکر میکنم واقعا به بنبست میرسم وفکرایی به سرم میزنه که خودمم میترسم

به حرفای منفی اطرافیان توجهی نکنید مردم برون اینکه تو موقعیت دیگران باشن راجع بهشون قضاوتهای مختلف میکنن.شما فقط ازشون مشورن بگیرین و نکات مثبت حرفای اطرافیان رو جذب کنید.
اتفاقا موقعیت وشرایط اطراف اتدم هر لحظه در حال تغییره سعی کنین به نفع خودتون تغییرش بدین

بطور مثال براتون میگم همونطور که آقا فرخم گفتن مثلا برای استخدام شدن به عنوان کارمند ادری باید مهارت کامپیوتر و آی سی دی ال و آفیس خودتونو ببرید بالا که ظرف مدت کوتاهی با کلاس رفتن انجام میشه
ولی خب ممکنه درآمدش کم باشه اما در کنارش میتونین بقیه مهارتتاتون رو مثل زبان و نگارش بالا ببرید اینجوری تو بخش های مختلف تواناییتونو بالا بردید فرصتهای شغلی بیشتری کسب میکنین.
باید راه حلا دو راه رسیدن به هدفا رو پیدا کنین.و با این نظرتون مخالفم که گفتین الان دیگه برای یادگیریتون دیر شده.

آدم هر موقع که بخواد میتونه.و اطراف نن به شخصه خیلیا بودن که بعداز سن40به سمتهای بالا رسیدن و درس خوندن

[mariya3]

دوست عزیر...اولاً هیچ وقت از خدا نا امید نشید...چون اون تنها کسیه که واقعاً به فکرتونه...دوماً هر شکستی یه گام به سوی موفقیته...کدوم فرد موفقی و دیدید که حداقل یک بار شکست نخورده باشه...شکست واسه اینه که ما زش درس بگیریم و اشتباهات گذشته مون رو دوباره تکرار نکنیم...شما هم برید بررسی کنید ببیند چی کار کردید که شکست خوردید ... و دوباره شروع کنید ولی این بار اون کار اشتباه رو انجام ندید...یادتون باشه ...کسی که بایه بار زمین خوردن دیگه از جاش بلند نمی شه احتمال زمین خورد دو باره اش صفره...و یه قدم هم به جلو بر نمی داره...اما کسی که دوباره از جاش بلند می شه احتمال زمین خوردن واسش وجود داره...تفاوتش اینه که این فرد حداقل 10 قدم جلو تره.

[علیرضا زدار]

من دوره های (تراش کاری .فرز کاری. جوشکاری.الکترونیک و تدوین)رو در فنی وحرفه ای گذروندم البته به صورت درجه 2 ولی الان میترسم برم سر کارهای مرتبط احساس میکنم هنوز دانش لازم رو کسب نکردم ولی کسایی رو میشناسم ودیدم که با داشتن اطلاعاتی کمتر از من رفتن تو این کارا و هنوز هم ادامه میدن.
من دیگه برای خود اشتغالی هیچ سرمایه ای ندارم.
مدارکم رو هفته پیش به سه تا کار یابی خصوصی دادم(مدارک تحصیلی و فنی حرفه ای)کارهایی که بهم پیشنهاد شد واقعا نا امیدیم رو چند برابر کرد
3 مورد نظافت چی و آبدار چی در چند شرکت تازه تاسیس
1 مورد نگهبانی که اولویتشون بازنشسته ها بودن
2مورد پادویی مغازه فرش فروشی و لوازم خانگی
1 مورد کار تو کشتار گاه
شما میگید چیکار کنم.
1-اگه از دائمی بودنشون اطمینان داشتم میرفتم ولی میترسم برم و چند ماه دیگه باز همین مشکلات برام پیشبیاد.
2-نگرانیه دیگم اینه که نتونم شرایط اینجور کارها رو تحمل کنم و شرایطم از اینیکه هست بدتر بشه
3-نگران حرفای اطرافیانم هستم ولی نه به اندازه 2تای اولی
روم نمیشه تو روی مادر و همسرم نگاه کنم وقتی چشم بهشون میفته از بغض نفسم بند میاد
اونا هم دیگه روحیشون رو باختن از من هم نا امید شدن
خیلی هارو میشناسم با روحیه و انگیزه و اعتماد به نفس زیادی مشغولن و آدمهای موفقی هم هستن همش با خودم میگم اونا چیشون با من فرق میکنه که اینجورین
دلم لک زده واسه خنده ای از ته دل واسه شادیه مادرم واسه خنده های بلند همسرم
خسته شدم پس این خدایی که میگن کجاست

[آبي]

من دوره های (تراش کاری .فرز کاری. جوشکاری.الکترونیک و تدوین)رو در فنی وحرفه ای گذروندم البته به صورت درجه 2 ولی الان میترسم برم سر کارهای مرتبط احساس میکنم هنوز دانش لازم رو کسب نکردم ولی کسایی رو میشناسم ودیدم که با داشتن اطلاعاتی کمتر از من رفتن تو این کارا و هنوز هم ادامه میدن.
من دیگه برای خود اشتغالی هیچ سرمایه ای ندارم.
مدارکم رو هفته پیش به سه تا کار یابی خصوصی دادم(مدارک تحصیلی و فنی حرفه ای)کارهایی که بهم پیشنهاد شد واقعا نا امیدیم رو چند برابر کرد
3 مورد نظافت چی و آبدار چی در چند شرکت تازه تاسیس
1 مورد نگهبانی که اولویتشون بازنشسته ها بودن
2مورد پادویی مغازه فرش فروشی و لوازم خانگی
1 مورد کار تو کشتار گاه
شما میگید چیکار کنم.
1-اگه از دائمی بودنشون اطمینان داشتم میرفتم ولی میترسم برم و چند ماه دیگه باز همین مشکلات برام پیشبیاد.
2-نگرانیه دیگم اینه که نتونم شرایط اینجور کارها رو تحمل کنم و شرایطم از اینیکه هست بدتر بشه
3-نگران حرفای اطرافیانم هستم ولی نه به اندازه 2تای اولی
روم نمیشه تو روی مادر و همسرم نگاه کنم وقتی چشم بهشون میفته از بغض نفسم بند میاد
اونا هم دیگه روحیشون رو باختن از من هم نا امید شدن
خیلی هارو میشناسم با روحیه و انگیزه و اعتماد به نفس زیادی مشغولن و آدمهای موفقی هم هستن همش با خودم میگم اونا چیشون با من فرق میکنه که اینجورین
دلم لک زده واسه خنده ای از ته دل واسه شادیه مادرم واسه خنده های بلند همسرم
خسته شدم پس این خدایی که میگن کجاست

دوست عزيز شرايط شما رو درك مي كنم و حق دارين كه احساس خوبي نداشته باشين ولي چه مي شه كرد زندگي ادامه داره و منتظر نمي ايسته تا شما دوباره مثل روزهاي اول بشين قبل از هر شروعي لطفا به روحيه و به خودتون برسين چون كه اگر پايه را قوي نسازين ممكنه با يك مشكل كوچيك يا بزرگ ديگه خودتون دوباره ببازين وقتي حالتون خوب باشه فكرتون بهتر كار مي كنه