حساس بودن همسر

[morteza24]

همسرم خیلی حساسه . تحمل شوخی نداره. اصلا کوچکترین حرف مخالفش زده بشه واکنش نشون میده. بارها در مسایل مختلف ،که خودش یشم مطرح می کنه، گفتم که اون هم مقصر بود ولی بهش بر میخوره. اگه اختلاف با خانواده من باشه میگه داری دفاع میکنی. اگه مربوط ب خودش باشه میگه تو همیشه طرفدار دیگرانی. من گوش شنوای خوبی هستم براش. تا ساعتها به حرفاش گوش میدم. ولی یه جایی اظهار نظر میکنم سریع واکنش نشون میده. اگه یکم پافشاری کنم چنان جنجالی بپا میشه که بیا و ببین . عصبانیتش هم جوریه که خون جلو چشماشو میگیره. جیغ میزنه. تمام همسایه ها میفهمن. حتی به برخورد فیزیکی هم میکشه. و واقعا در این شرایط آروم کردنش به هیچ طریقی ممکن نیست. حتی یکبار کارو به همکارای من رسوند.به شدت نسبت به رفتارهای خانواده من حساس و نکته بینه. همه مطالب رو در مقاطع مختلف زمانی بهم وصل میکنه و نتیجه میگیره . خیلی وقتها منو قانع میکنه. من هم با خانوادم دعوا میکنم.دلم می خواد ولی بعد میبینم درسته حرفش منطقی بود ولی میشد از کنارش هم گذشت. یه مدتی هم از ترس مجبور به اطاعت محض شدم ازش.دیدم اینطوری زندگی آرومه ولی من چی؟لطفا راه درست و غلطو به من بگین

[mahsa42]

همسرم خیلی حساسه . تحمل شوخی نداره. اصلا کوچکترین حرف مخالفش زده بشه واکنش نشون میده. بارها در مسایل مختلف ،که خودش یشم مطرح می کنه، گفتم که اون هم مقصر بود ولی بهش بر میخوره. اگه اختلاف با خانواده من باشه میگه داری دفاع میکنی. اگه مربوط ب خودش باشه میگه تو همیشه طرفدار دیگرانی. من گوش شنوای خوبی هستم براش. تا ساعتها به حرفاش گوش میدم. ولی یه جایی اظهار نظر میکنم سریع واکنش نشون میده. اگه یکم پافشاری کنم چنان جنجالی بپا میشه که بیا و ببین . عصبانیتش هم جوریه که خون جلو چشماشو میگیره. جیغ میزنه. تمام همسایه ها میفهمن. حتی به برخورد فیزیکی هم میکشه. و واقعا در این شرایط آروم کردنش به هیچ طریقی ممکن نیست. حتی یکبار کارو به همکارای من رسوند.به شدت نسبت به رفتارهای خانواده من حساس و نکته بینه. همه مطالب رو در مقاطع مختلف زمانی بهم وصل میکنه و نتیجه میگیره . خیلی وقتها منو قانع میکنه. من هم با خانوادم دعوا میکنم.دلم می خواد ولی بعد میبینم درسته حرفش منطقی بود ولی میشد از کنارش هم گذشت. یه مدتی هم از ترس مجبور به اطاعت محض شدم ازش.دیدم اینطوری زندگی آرومه ولی من چی؟لطفا راه درست و غلطو به من بگین

وقتي‌ خانمي‌ غمگين‌ يا ناراحت‌ است‌ به‌ زمان‌ احتياج‌ دارد تا احساساتش‌ را كشف‌ كند...

و اين‌ كار را فقط‌ هنگامي‌ مي‌تواند انجام‌ دهد كه‌ احساسات‌ منفي‌ خود را با كسي‌ در ميان‌ بگذارد.‌..

اگر او نتواند احساساتش‌ را كاوش‌ كند و بيرون‌ بريزد؛ واكنش‌هاي‌ شديد نشان‌ مي‌دهد ...

و خسته‌ و بي‌حوصله‌ و كاملاً‌ عصبي‌ مي‌شود. اگر كار به‌ اينجا برسد او نياز به‌ زمان‌ بيشتري‌ دارد تا به‌ حالت‌ عادي‌ برگردد...

براي‌ اينكه‌ بار روحي‌ او كم‌ شود شما به‌عنوان‌ يك‌ مرد بايد به‌ او توجه‌ نشان‌ دهيد، از او حمايت‌ كنيد، نيازهاي‌ او را در نظر بگيريد ...

و به‌ آن‌ احترام‌ بگذاريد و او را درك‌ كنيد. لازم‌ نيست‌ در اين‌ مواقع‌ به‌ او راه‌ حل‌ نشان‌ دهيد، او به‌ دنبال‌ راه‌ حل‌ نيست‌...

فقط‌ مي‌خواهد تخليه‌ شود، پس‌ خوب‌ به‌ او گوش‌ دهيد (بدون‌ ارايه‌ راه‌حل) و بگذاريد تمام‌ احساساتش‌ را بيرون‌ بريزد...

وگرنه‌ بار اين‌ ناراحتي‌ها به‌تدريج‌ برروي‌ او زيادتر مي‌شود‌ و او را عصبي، كج‌ خلق، ناراحت‌ و حتي‌ افسرده‌ مي‌كند...

سعي‌ كنيد شنونده‌ خوبي‌ باشيد و كاملاً‌ به‌ او توجه‌ نشان‌ دهيد...

و بهترین روش برای تخلیه ایشون اینه که تمام حرفاشو روی کاغذ بنویسه ...

به هرحال این اخلاق همسر شماست و باید بتونید طریقه صحیح برخورد با ایشون رو یاد بگیرید

[naz gol]

همسرم خیلی حساسه . تحمل شوخی نداره. اصلا کوچکترین حرف مخالفش زده بشه واکنش نشون میده. بارها در مسایل مختلف ،که خودش یشم مطرح می کنه، گفتم که اون هم مقصر بود ولی بهش بر میخوره. اگه اختلاف با خانواده من باشه میگه داری دفاع میکنی. اگه مربوط ب خودش باشه میگه تو همیشه طرفدار دیگرانی. من گوش شنوای خوبی هستم براش. تا ساعتها به حرفاش گوش میدم. ولی یه جایی اظهار نظر میکنم سریع واکنش نشون میده. اگه یکم پافشاری کنم چنان جنجالی بپا میشه که بیا و ببین . عصبانیتش هم جوریه که خون جلو چشماشو میگیره. جیغ میزنه. تمام همسایه ها میفهمن. حتی به برخورد فیزیکی هم میکشه. و واقعا در این شرایط آروم کردنش به هیچ طریقی ممکن نیست. حتی یکبار کارو به همکارای من رسوند.به شدت نسبت به رفتارهای خانواده من حساس و نکته بینه. همه مطالب رو در مقاطع مختلف زمانی بهم وصل میکنه و نتیجه میگیره . خیلی وقتها منو قانع میکنه. من هم با خانوادم دعوا میکنم.دلم می خواد ولی بعد میبینم درسته حرفش منطقی بود ولی میشد از کنارش هم گذشت. یه مدتی هم از ترس مجبور به اطاعت محض شدم ازش.دیدم اینطوری زندگی آرومه ولی من چی؟لطفا راه درست و غلطو به من بگین

چقد مشکلت شبیه مشکل منه

[فاطمه ٧٠]

شوهر منم همينطوره
به نظر من اينجور افراد مريضن بايد درمان بشن اونم از نوع وسواس فكري