نوشته اصلی توسط
AM1355
ممنون از همراهیتونایشون تعادل روحی نداره طوری که عصبانی میشه که هرچی دم دستشه میزنه و پرت می کنه حتی بچمو دو بار انداختش یک ساله است
ولی نمی تونم ثابت کنم
خونه که زندگی می کنیم مال منه شده که دعوا کنیم اون قهر می کنه و مگر با منت برگرده من می تونم از این قهرش استفاده کنم در این دوران نه زنگی نه تماسی و نه نفقه و خرجی میده
سلام
فرخ خان ی سری توضیحاتو بهتون دادن....و با اجازشون بنده تکمیل میکنم
مواردی که شما ادعا کردین از مصادیق عسر و حرج هست که منجر به این میشه که شما حق داشته باشین طبق ماده1130قانون مدنی
تقاضای طلاق کنید.و طبق ماده 1115 و 1116 ق م.دعوای عدم تمکین علیه شما رد میشود...و نفقه به عهده شوهرتون خواهد بود
حضانت فرزندان شما بستگی ب سنشون(چه دختر چه پسر تا 7سالگی با مادر هست م 1169)و بعد ار 7سالگی با رعایت مصلحت کودک
به تشخیص دادگاه است.
مخارجی رو هم که شما کردین طبق ماده 30ق حمایت خانواده قابل مطالبه هست...
و اما ادله ای که شما با اون میتونین موارد عسر و حرج خودتون رو ثابت کنید.شهادت 2مرد.1مرد به انضمامم 2زن.تحقیق محلی.گواهی پزشکی
قانونی.پرونده پزشکی(اگر موجود هست)...
و برای شروع طبق م12 قانون حمایت خانواده مصوب 91 دادخواست طلاق رو باید به دادگاه خانواده محل اقامت خوانده یا خواهان تقدیم کنیید..
مستندات:
ماده 1130 - در مورد زير زن مي تواند به حاكم شرع مراجعه و تقاضاي طلاق نمايد در صورتي كه براي محكمه ثابت شودكه دوام زوجيت موجب عسر و حرج است مي تواند براي جلوگيري از ضرر و حرج زوج را اجبار به طلاق نمايد و در صورت ميسر نشدن به اذن حاكم شرع طلاق داده مي شود. ( اصلاحي 8/10/61 )
تبصره - عسر و حرج موضوع اين ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعيتي كه ادامه زندگي را براي زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشكل باشد و موارد ذيل در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصاديق عسر وحرج محسوب مي گردد :
1- ترك زندگي خانوادگي توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالي و يا نه ماه متناوب در مدت يك سال بدون عذر موجه .
2- اعتياد زوج به يكي از انواع مواد مخدر و يا ابتلاء وي به مشروبات الكلي كه به اساس زندگي خانوادگي خلل وارد آورد و امتناع يا عدم امكان الزام وي به ترك آن در مدتي كه به تشخيص پزشك براي ترك اعتياد لازم بوده است .
در صورتي كه زوج به تعهد خود عمل ننمايد و يا پس از ترك ، مجددا" به مصرف موارد مذكور روي آورده ، بنا به درخواست زوجه ، طلاق انجام خواهد شد .
3- محكوميت قطعي زوج به حبس پنج سال يا بيشتر .
4- ضرب و شتم يا هرگونه سوء استفاده مستمر زوج كه عرفا" با توجه به وضعيت زوجه قابل تحمل نباشد .
5- ابتلاء زوح به بيماري هاي صعب العلاج رواني يا ساري يا هر عارضه صعب العلاج ديگري كه زندگي مشترك را مختل نمايد .
موارد مندرج در اين ماده مانع از آن نيست كه دادگاه در ساير مواردي كه عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود ، حكم طلاق صادرنمايد .
( اين تبصره در تاريخ 3/7/1379 الحاق شده است )
ماده 1115 - اگربودن زن باشوهردريك منزل متضمن خوف ضرربدني يامالي ياشرافتي براي زن باشدزن مي تواندمسكن عليحده اختياركندودرصورت ثبوت مظنه ضررمزبورمحكمه حكم بازگشت به منزل شوهرنخواهددادومادام كه زن در بازگشتن به منزل مزبورمعذوراست نفقه برعهده شوهرخواهدبود.
ماده 1116 - درموردماده فوق مادام كه محاكمه بين زوجين خاتمه نيافته محل سكناي زن به تراضي محكمه باجلب نظراقرباي نزديك طرفين منزل زن رامعين خواهدنمودودرصورتي كه اقربائي نباشدخودمحكمه محل مورداطمينان رامعين خواهدكرد.
ماده 1169 - براي حضانت و نگهداري طفلي كه ابوين او جدا از يكديگر زندگي مي كنند ، مادر تا
سن هفت سالگي اولويت دارد و پس از آن با پدر است .
تبصره - بعد از هفت سالگي در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعايت مصلحت كودك به
تشخيص دادگاه مي باشد.
ماده۱۲ق ح- در دعاوی و امور خانوادگی مربوط به زوجین، زوجه میتواند در دادگاه محل اقامت خوانده یا محل سک و نت خود اقامه دعوی کند مگر در موردی که خواسته، مطالبه مهریه غیرمنقول باشد.
ماده۳۰ ق ح- در مواردی که زوجه در دادگاه ثابت کند به امر زوج یا اذن وی از مال خود برای مخارج متعارف زندگی مشترک که برعهده زوج است هزینه کرده و زوج نتواند قصد تبرع زوجه را اثبات کند، میتواند معادل آن را از وی دریافت نماید.
موفق باشید