نمایش نتایج: از 1 به 4 از 4

موضوع: معیارهای یک ازدواج موفق

1287
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Dec 2014
    شماره عضویت
    9782
    نوشته ها
    1,515
    تشکـر
    1,321
    تشکر شده 940 بار در 563 پست
    میزان امتیاز
    11

    معیارهای یک ازدواج موفق

    سلام به همه.
    وقتتون بخیر.
    بچه ها من میخوام معیارای یه ازدواج درست رو بدونم
    ممنون میشم کمکم کنید.
    اینکه ادم ازدواج میکنه که چی بشه؟
    معیار یعنی چی اصن؟!؟
    معیارهای دوست چه چیزایی هستن؟!؟
    خواهش میکنم از کلی گویی اجتناب کنین تا از این بحث یه چیزی عایدمون بشه ایشالا.
    ممنون از همه.

  2. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    May 2014
    شماره عضویت
    3710
    نوشته ها
    9,699
    تشکـر
    4,204
    تشکر شده 10,202 بار در 5,111 پست
    میزان امتیاز
    21

    پاسخ : معیارهای یک ازدواج موفق

    نقل قول نوشته اصلی توسط ملکه اسمان نمایش پست ها
    سلام به همه.
    وقتتون بخیر.
    بچه ها من میخوام معیارای یه ازدواج درست رو بدونم
    ممنون میشم کمکم کنید.
    اینکه ادم ازدواج میکنه که چی بشه؟
    معیار یعنی چی اصن؟!؟
    معیارهای دوست چه چیزایی هستن؟!؟
    خواهش میکنم از کلی گویی اجتناب کنین تا از این بحث یه چیزی عایدمون بشه ایشالا.
    ممنون از همه.
    خب من از اشباهات شروع کردم که در بیشتر ازدواج ها افراد انجام میدن

    انتخاب موفقیت آمیز همسر مستلزم عوامل بسیاری از جمله داشتن شناخت است. سیر منطقی این انتخاب شامل مراحل: انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم گیری نهایی در مورد اوست.

    كم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امكان اشتباه در تصمیم گیری نهایی است. برای نزدیك شدن به كیفیت و كمیت مطلوب دوره شناخت همچنان شاهد موانع فرهنگی ای هستیم كه هرقدر به شهرهای كوچك و نقاط دور افتاده كشور نزدیك شویم آن موانع را عظیم تر خواهیم یافت .

    عقد برای راحتی خیال
    هنوز هم خانواده هایی هستند كه پس از انجام مرحله خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر ، با حذف مرحله شناخت ، مهر عقد دائم بر انتخاب اولیه ایشان زده و دوره نامزدی را تبدیل به دوره عقد می كنند. استدلال این گونه خانواده ها چنین است: می خواهیم عقدشان كنیم خیالمان راحت شود؛ به بیان دیگر، تن سپردن به دوره آشنایی پیش از ازدواج فرزندان برای این پدر و مادرها اسباب ناراحتی خیال است.

    از نتایج احتمالی این شتاب والدین برای رسیدن به آرامش آن است كه اگر انتخاب، اشتباه بود و ناهمخوانی و مشكلاتی در رابطه زوج وجود داشت با عقد زودهنگام ، ناچار شوند به زندگی نامطلوب تن داده و یا درصورت از كف دادن طاقت ، پس از سال ها رنج و تحمل و مدارا به دنبال طلاق رفته و تبعات و پیامدهای آن را پذیرا باشند؛ چنین است كه تعجیل برای رسیدن به آرامش خیال لزوماً ایشان را به هدف مطلوب نخواهد رساند. از این رو بهتر است خانواده ها بعد از آشنایی اولیه اقدام به رفت و آمد خانوداگی كرده و در چارچوب شرع و عرف جامعه اجازه دهند دختر و پسر زیر نظر والدین با خصوصیات یكدیگر بیشتر آشنا شوند تا هم این آشنایی باعث كاهش تضادهای بعدی گردد و هم خانواده ها با رعایت عرف مرسوم راه آشنایی بیشتر را فراهم كنند.

    مقاومت در برابر حقیقت
    گرچه خانواده ها پس از مراسم خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر، با معاشرت آنها برای شناخت بیشتر موافقت می كنند اما همیشه انصراف و پشیمانی ایشان از انتخاب را به سادگی نمی پذیرند، غافل از آنكه پس از دوره شناخت با 2گزاره منطقی روبه رو هستیم كه یكی تایید و دیگری رد انتخاب است و دلیل منطقی وجود ندارد كه لزوما در انتظار تایید انتخاب باشیم، در حالی كه برخی انگیزه های احساسی و فرهنگی والدین را به انتظار تایید انتخاب می نشاند و پشیمانی فرزندشان از انتخاب را گونه ای ناكامی و شكست می دانند؛

    به ویژه اگر این پشیمانی (پشیمانی از انتخاب فرد خاص پس از دوره نامزدی) چندبار تكرار شود .چه بسا همین انگیزه ها و تمایلات احساسی و فرهنگی و شتاب برای عروس یا داماد كردن فرزند و نیز هراس از به هم خوردن نامزدی فضای تصمیم گیری عاقلانه را برای زوج جوان تنگ كند. چه خوب است اگر پدر و مادر پس از دوره شناخت به فرزند خود بگویند: اگر به انتخاب خود باور و اطمینان بیشتر یافته ای از انتخاب درست تو خوشحالیم و اگر از انتخاب خود پشیمان شده ای باز هم خوشحالیم كه به موقع متوجه مشكلات احتمالی شده و از یك زندگی مشترك ناموفق ، بركنار مانده ای.

    معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می كند این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود كه زوج متوجه می شوند مشكلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند

    پخش اخبار:
    یكی از اشتباهات و عادات ناپسند فرهنگی برخی والدین آن است كه پیش از قطعی شدن مسئله انتخاب همسر ، در حالی كه فرزندشان دوره شناخت نامزد را می گذراند دوست و فامیل را از انتخاب اولیه فرزندشان باخبر می سازند، همین امر سبب می شود كه اگر زن یا مرد جوان از انتخاب خود پشیمان شوند فضای مناسبی برای بیان آنچه در دل دارند، نیابند. گویی باید دلیل پشیمانی و نتایج شناخت نامزد را برای همه اطرافیان توضیح دهند. قدری خودداری در بیان مسائل خصوصی خانواده و پرهیز از شتاب برای خبركردن دیگران از پیامد منفی رنج و فشار روحی برای فرزندان خواهد كاست.

    گاه پیچیدگی و بزرگی این اشتباه در حدی است كه برخی خانواده ها شروع آشنایی و نامزدی زوج جوان را با یك مهمانی مفصل اعلام می كنند. دوستی می گفت: پس از قدری معاشرت و شناخت نامزدم، از انتخاب خود پشیمان شده و خانواده را از پشیمانی و تغییر تصمیمم آگاه كردم، پس از آن از مادرم شنیدم: « نمی خوام چیه؟ من 200نفر را شام دادم! » سخن این مادر به خوبی نشانگر كاستی هایی است كه در آن حرف مردم، همچنان پیشتاز است و بر سعادت فرد ترجیح داده می شود.شتاب برای تداركات ازدواج
    اگر هنگامی كه زوج نامزد شده در حال شناخت یكدیگر هستند ، خانواده ها را در تدارك جشن و تهیه جهیزیه و گرفتن وام و... ببینند خود را در معرض یك عمل انجام شده می یابند و دوره نامزدی عملاً كاركرد واقعی و اصلی خودش (شناخت) را از دست داده و تبدیل به مقدمه ازدواج می شود. مفیدتر است اگر در دوره شناخت نامزد، رفتار والدین ، همواره به زوج نامزد شده نشان دهد كه بیش و پیش از هر چیز در انتظار نتیجه شناخت و تحقیق زوج از یكدیگر هستند .

    آسان گیری نابه جا
    بارها شاهد بوده ایم كه زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست نامزد و یا مشكلات ارتباطی اش با او نزد پدر و مادر شكایت می برد و از ایشان می شنود كه «خوب می شه. وقتی رفتید زیر یك سقف درست می شه.»روشن است كه نمی توان در رۆیا و تخیل و آرمان خواهی مطلق زیست و توقع انسان كامل از همسر داشت اما هشدارهایی چون گرایش فرد به مواد مخدر، وابستگی های بسیار به خانواده، خسّت، عدم كنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی و... مواردی نیست كه به سادگی قابل چشم پوشی باشد و تنها زیر یك سقف رفتن مشكلی را حل نمی كند. گاه دیده شده كه برخی خانواده ها توقع دارند اختلالات روحی و مشكلات اخلاقی و رفتاری فرزندشان نیز با ازدواج برطرف شود ! به بیان دیگر ازدواج را جایگزین مراجعه به روانپزشك و مشاور می دانند.

    نداشتن توانایی تفكیك مسائل
    معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می كند (هر قدر هم كه برای خود تكرار كنند در دوره شناخت به سر می برند )این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود كه زوج متوجه می شوند مشكلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند . در این گونه شرایط برعهده والدین است كه فرزند را در تفكیك مسائل احساسی و عقلی یاری داده و به او یادآور شوند كه برای تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل كندن را تاب آورد.

    به تأخیر انداختن آزمایش های پزشكی : شایسته است انجام آزمایش های پزشكی ، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد . گاه غفلت از این امر پیامدهای رنج آور و یا جبران ناپذیری را به دنبال می آورد و آن زمانی است كه زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فكری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یكدیگر ، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می بینند.
    امضای ایشان

    خـــــدانـگهــــــدار


  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Dec 2014
    شماره عضویت
    9782
    نوشته ها
    1,515
    تشکـر
    1,321
    تشکر شده 940 بار در 563 پست
    میزان امتیاز
    11

    پاسخ : معیارهای یک ازدواج موفق

    نقل قول نوشته اصلی توسط farokh نمایش پست ها
    خب من از اشباهات شروع کردم که در بیشتر ازدواج ها افراد انجام میدن

    انتخاب موفقیت آمیز همسر مستلزم عوامل بسیاری از جمله داشتن شناخت است. سیر منطقی این انتخاب شامل مراحل: انتخاب اولیه ، گذراندن دوره شناخت نامزد و تصمیم گیری نهایی در مورد اوست.

    كم بها دادن به مرحله میانی (دوره شناخت نامزد و همسر آینده )موجب بالا رفتن امكان اشتباه در تصمیم گیری نهایی است. برای نزدیك شدن به كیفیت و كمیت مطلوب دوره شناخت همچنان شاهد موانع فرهنگی ای هستیم كه هرقدر به شهرهای كوچك و نقاط دور افتاده كشور نزدیك شویم آن موانع را عظیم تر خواهیم یافت .

    عقد برای راحتی خیال
    هنوز هم خانواده هایی هستند كه پس از انجام مرحله خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر ، با حذف مرحله شناخت ، مهر عقد دائم بر انتخاب اولیه ایشان زده و دوره نامزدی را تبدیل به دوره عقد می كنند. استدلال این گونه خانواده ها چنین است: می خواهیم عقدشان كنیم خیالمان راحت شود؛ به بیان دیگر، تن سپردن به دوره آشنایی پیش از ازدواج فرزندان برای این پدر و مادرها اسباب ناراحتی خیال است.

    از نتایج احتمالی این شتاب والدین برای رسیدن به آرامش آن است كه اگر انتخاب، اشتباه بود و ناهمخوانی و مشكلاتی در رابطه زوج وجود داشت با عقد زودهنگام ، ناچار شوند به زندگی نامطلوب تن داده و یا درصورت از كف دادن طاقت ، پس از سال ها رنج و تحمل و مدارا به دنبال طلاق رفته و تبعات و پیامدهای آن را پذیرا باشند؛ چنین است كه تعجیل برای رسیدن به آرامش خیال لزوماً ایشان را به هدف مطلوب نخواهد رساند. از این رو بهتر است خانواده ها بعد از آشنایی اولیه اقدام به رفت و آمد خانوداگی كرده و در چارچوب شرع و عرف جامعه اجازه دهند دختر و پسر زیر نظر والدین با خصوصیات یكدیگر بیشتر آشنا شوند تا هم این آشنایی باعث كاهش تضادهای بعدی گردد و هم خانواده ها با رعایت عرف مرسوم راه آشنایی بیشتر را فراهم كنند.

    مقاومت در برابر حقیقت
    گرچه خانواده ها پس از مراسم خواستگاری و انتخاب اولیه دختر و پسر، با معاشرت آنها برای شناخت بیشتر موافقت می كنند اما همیشه انصراف و پشیمانی ایشان از انتخاب را به سادگی نمی پذیرند، غافل از آنكه پس از دوره شناخت با 2گزاره منطقی روبه رو هستیم كه یكی تایید و دیگری رد انتخاب است و دلیل منطقی وجود ندارد كه لزوما در انتظار تایید انتخاب باشیم، در حالی كه برخی انگیزه های احساسی و فرهنگی والدین را به انتظار تایید انتخاب می نشاند و پشیمانی فرزندشان از انتخاب را گونه ای ناكامی و شكست می دانند؛

    به ویژه اگر این پشیمانی (پشیمانی از انتخاب فرد خاص پس از دوره نامزدی) چندبار تكرار شود .چه بسا همین انگیزه ها و تمایلات احساسی و فرهنگی و شتاب برای عروس یا داماد كردن فرزند و نیز هراس از به هم خوردن نامزدی فضای تصمیم گیری عاقلانه را برای زوج جوان تنگ كند. چه خوب است اگر پدر و مادر پس از دوره شناخت به فرزند خود بگویند: اگر به انتخاب خود باور و اطمینان بیشتر یافته ای از انتخاب درست تو خوشحالیم و اگر از انتخاب خود پشیمان شده ای باز هم خوشحالیم كه به موقع متوجه مشكلات احتمالی شده و از یك زندگی مشترك ناموفق ، بركنار مانده ای.

    معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می كند این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود كه زوج متوجه می شوند مشكلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند

    پخش اخبار:
    یكی از اشتباهات و عادات ناپسند فرهنگی برخی والدین آن است كه پیش از قطعی شدن مسئله انتخاب همسر ، در حالی كه فرزندشان دوره شناخت نامزد را می گذراند دوست و فامیل را از انتخاب اولیه فرزندشان باخبر می سازند، همین امر سبب می شود كه اگر زن یا مرد جوان از انتخاب خود پشیمان شوند فضای مناسبی برای بیان آنچه در دل دارند، نیابند. گویی باید دلیل پشیمانی و نتایج شناخت نامزد را برای همه اطرافیان توضیح دهند. قدری خودداری در بیان مسائل خصوصی خانواده و پرهیز از شتاب برای خبركردن دیگران از پیامد منفی رنج و فشار روحی برای فرزندان خواهد كاست.

    گاه پیچیدگی و بزرگی این اشتباه در حدی است كه برخی خانواده ها شروع آشنایی و نامزدی زوج جوان را با یك مهمانی مفصل اعلام می كنند. دوستی می گفت: پس از قدری معاشرت و شناخت نامزدم، از انتخاب خود پشیمان شده و خانواده را از پشیمانی و تغییر تصمیمم آگاه كردم، پس از آن از مادرم شنیدم: « نمی خوام چیه؟ من 200نفر را شام دادم! » سخن این مادر به خوبی نشانگر كاستی هایی است كه در آن حرف مردم، همچنان پیشتاز است و بر سعادت فرد ترجیح داده می شود.شتاب برای تداركات ازدواج
    اگر هنگامی كه زوج نامزد شده در حال شناخت یكدیگر هستند ، خانواده ها را در تدارك جشن و تهیه جهیزیه و گرفتن وام و... ببینند خود را در معرض یك عمل انجام شده می یابند و دوره نامزدی عملاً كاركرد واقعی و اصلی خودش (شناخت) را از دست داده و تبدیل به مقدمه ازدواج می شود. مفیدتر است اگر در دوره شناخت نامزد، رفتار والدین ، همواره به زوج نامزد شده نشان دهد كه بیش و پیش از هر چیز در انتظار نتیجه شناخت و تحقیق زوج از یكدیگر هستند .

    آسان گیری نابه جا
    بارها شاهد بوده ایم كه زن یا مرد جوان از برخی رفتار ناشایست نامزد و یا مشكلات ارتباطی اش با او نزد پدر و مادر شكایت می برد و از ایشان می شنود كه «خوب می شه. وقتی رفتید زیر یك سقف درست می شه.»روشن است كه نمی توان در رۆیا و تخیل و آرمان خواهی مطلق زیست و توقع انسان كامل از همسر داشت اما هشدارهایی چون گرایش فرد به مواد مخدر، وابستگی های بسیار به خانواده، خسّت، عدم كنترل خشم، داشتن همنشینان ناشایست و تفاوت های عمیق و وسیع فرهنگی و فردی و... مواردی نیست كه به سادگی قابل چشم پوشی باشد و تنها زیر یك سقف رفتن مشكلی را حل نمی كند. گاه دیده شده كه برخی خانواده ها توقع دارند اختلالات روحی و مشكلات اخلاقی و رفتاری فرزندشان نیز با ازدواج برطرف شود ! به بیان دیگر ازدواج را جایگزین مراجعه به روانپزشك و مشاور می دانند.

    نداشتن توانایی تفكیك مسائل
    معاشرت محدود زن و مرد جوان در دوره نامزدی ، گونه ای وابستگی و تعلق خاطر ایجاد می كند (هر قدر هم كه برای خود تكرار كنند در دوره شناخت به سر می برند )این وابستگی و تعلق خاطر ، زمانی دردسر ساز می شود كه زوج متوجه می شوند مشكلات جدی در رابطه شان دارند اما به دلیل بندهای احساسی قادر به تصمیم گیری عاقلانه نیستند . در این گونه شرایط برعهده والدین است كه فرزند را در تفكیك مسائل احساسی و عقلی یاری داده و به او یادآور شوند كه برای تن ندادن به زندگی فرسایشی و قربانی نشدن به دلیل ازدواج اشتباه، باید دوره نقاهت روحی و احساسی و رنج دل كندن را تاب آورد.

    به تأخیر انداختن آزمایش های پزشكی : شایسته است انجام آزمایش های پزشكی ، پیش از آغاز مرحله شناخت مورد توجه قرار گیرد . گاه غفلت از این امر پیامدهای رنج آور و یا جبران ناپذیری را به دنبال می آورد و آن زمانی است كه زوج جوان پس از اطمینان یافتن از هماهنگی و توافق فكری و فرهنگی و ایجاد وابستگی و باور به یكدیگر ، نتیجه منفی آزمایش را مانع ازدواج خود می بینند.
    خیلی ممنون از توضیحاتتون.
    اما من یه رابطه ی دختر و پسری قبل از ازدواج بود که همو برا ازدواج انتخاب کردن.
    اما بخاطر مشکلات اقتصادی فعلا مجبورن انتخابشونو از خانواده پنهان کنن.
    نه میتونن عقد و نه رفت و امد خانوادگی.
    تو این دوران باید چکار کرد و چه چیزایی رو یاد گرفت که انتخابی رو که بهش ایمان داری بعد از چند سال ازش خسته نشی و یکنواخت نشه.
    اصلا جدای از علاقه ما ازدواج میکنیم که چی بشه؟!؟

  4. بالا | پست 4

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Dec 2014
    شماره عضویت
    9665
    نوشته ها
    101
    تشکـر
    20
    تشکر شده 97 بار در 46 پست
    میزان امتیاز
    10

    پاسخ : معیارهای یک ازدواج موفق

    نقل قول نوشته اصلی توسط ملکه اسمان نمایش پست ها
    خیلی ممنون از توضیحاتتون.
    اما من یه رابطه ی دختر و پسری قبل از ازدواج بود که همو برا ازدواج انتخاب کردن.
    اما بخاطر مشکلات اقتصادی فعلا مجبورن انتخابشونو از خانواده پنهان کنن.
    نه میتونن عقد و نه رفت و امد خانوادگی.
    تو این دوران باید چکار کرد و چه چیزایی رو یاد گرفت که انتخابی رو که بهش ایمان داری بعد از چند سال ازش خسته نشی و یکنواخت نشه.
    اصلا جدای ازعلاقه ما ازدواج میکنیم که چی بشه؟!؟
    بطور خلاصه میشه گفت برای رسیدن به ارامش....سینه ی یه مرد برای زن چقدر ارامش بخش و لذت بخشه و نوازش موهای یک زن برای مرد چقدر دوست داشتنی و ارام کنندس..برای تکامل.یک مجرد هیچ وقت به پختگیه یک متاهل نیست...برای اصلاح نژاد...چقدر خوبه که فرزندمون از خودمون بهتر و کامل تر باشه..برای پیشرفت..اکثر مردان در متاهلی به پیشرفت چشمگیر میرسند..برای هر چی خوبه دیگه خوبببببببببببببه...

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. کمکم کنید ،گیج شدم، بچه ی طلاق بودن عیبه ؟
    توسط سلماء در انجمن عوامل استرس زای شدید
    پاسخ: 11
    آخرين نوشته: 06-27-2014, 07:05 PM
  2. سرماخوردگی کودکان در ایام عید
    توسط Artin در انجمن سایر
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 03-18-2014, 08:11 PM
  3. شب عیدی خوش با همسرتان داشته باشید!
    توسط Artin در انجمن دوست داشتن همسر
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 03-16-2014, 10:59 PM
  4. معیارهای یک منزل مناسب برای سالمندان
    توسط R e z a در انجمن روانشناسی میانسالی و سالمندان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 09-12-2013, 02:53 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد