سلام..نامزدم25سالشه ومعمولاخیلی سرکارمیره وزیادبرای خودش وقتی نداره..چندروزی هست که دچارحس عدم رضایت اززندگی شده واین باعث شده عصبی وبی حوصله بشه...یکم مشکل خانوده گی داره وازطرفی فشارواسترسی هم بابت اینکه ازش راضی باشم داره..
مردآرومیه ومعمولازیادازمشکلاتش حرف نمیزنه ومن هم سوال پیچش نمیکنم..
میخواستم بدونم چطوربایدبهش کمک کنم تاحس بهتری داشته باشه؟چطوربرخوردکنم تابهش ثابت کنم که درکش میکنم وپشتیبانشم؟
وچه دلایلی ممکنه باعث بوجودآمدن این حس دراون بشه؟