حکایت من و تو و همه کسانی که حکایتی دارند

[mahastey]

حکایت من ؛ حکایت کسی است که عاشق دریا بود ، اما قایق نداشت ...
دلباختۀ سفر بود ؛ همسفر نداشت ...
حکایت کسی است که زجر کشید ، اما ضجه نزد ...
زخم داشت و ننالید...
گریه کرد ؛ اما اشک نریخت ...
حکایت من ؛ حکایت چوپان بی گله وساربان بی شترست !
حکایت کسی که پر از فریاد بود ، اما سکوت کرد ؛ تا همۀ صداها را بشنود ... !!




حکایت من در این سایت از روزی شروع شد که دلم پر بود از دختر بودن و شلوغ بودن اطرافم واین شد که امدم خانه مشاور دات کو وشدم عضوی از این خانه و دانستم بدتر ازغم فکر های بد نگاشتن غم است واینکه شاید نتوان در واقیعت شاد شاد بود ولی اینجا فضا برای شاد بودن است...

[mahastey]

دوستان همه دعوتید لطفا حکایت ورودتون ب این سایتو بگید ...

[ملکه شیشه ای]

قصه منم ازون جایی شروع شد که اولین عشقمو ار دست دادم اونوقت شروع کردم به سکوت انقدر ساکت موندم که دیگه کم کم از حرف زدن بیزار شدم
سکوتو واسه خودم خریدم و همه ی ادمای دورمو با همه حرفا و کاراشون کنار گذاشتم
وقتی اومدم اینجا هنوز بعد یه سال و خورده ای بازم نمیدونستم مشکل از کجاست اصلا چرا عاشق شدم ؟چرا باختم؟چرا نمیتونم ازش بگذرم و زندگی قبلمو دوباره شروع کنم......هنوزم تو بهت بودم انگار
انقدر ناامید بودم که حتی باورم نمیشد اگه حرفی بزنم چیزی از بار غصه هام کم شه واسه همین هیچوقت از درددلام تایپیک نذاشتم....
کم کم اینجا بین حرفای بچه ها و مشکلایی که کاربرا میگفتن و بحثایی که میشد تونستم خیلی چیزا از خودم بفهمم
فهمیدم چرا عاشق شدم فهمیدم چرا باختم و فهمیدم مشکل من هیچکدوم اینا نبود...تو این چند ماهی که اینجا بودم خیلی چیزا برام عوض شدند به خیلی چیزا یه دید تازه پیدا کردم
خیلی از واقعیتارو فهمیدم و جرعت پیداکردم باورشون کنم .
شاید بتونم خودمو ازین اوضاعی که درست شده خلاص کنم اونوقت خیلی چیزارو مدیون این سایت و تک تک کاربراشم
بخصوص یه نفرشون

[پریماه.]

هیییییییی روزگار

[mahastey]

روزگار چکارتت کرده

[پسرک 22]

خدایی راست میگه

حرف دل منم همینه

هیییییییی روزگارررررررررررررر

[سوگل1]

خب من خیلی وقت نیست ک اینجا اومدم
دوستان در جریان مشکل من بودن ، چون تازگی اتفاق افتاده
حالا راسشتو بخواین ب اینجا وابسته شدم
محیطشو با دوستایی ک پیدا کردمو دوس دارم
خیلی خوبه آدم دیدش ب همه چی باز میشه
و اینکه تنها نیست و کسایی شاید همرنگ خودشم اینجا باشن
خیلیا کمکم کردن اما ی نفر از اونا جای خودشو داره
خودشم میدونه کیو میگم

[ملکه اسمان]

سلام.منم به نرم افزار بود نصبش کردم و نمیدونم چرا واژه ی مشاور رو سرچ کردم.اومدم اوضاعشو که دیدم منم تایپیک گذاشتم.شخص خاصی مدنظرم نیست مث بقیه ازش تشکر کنم.از همه ممنونم.و از دکتر شهرام ٢٠١۴ هم متشکرم.راستی خبری از دکتر نیست.کسی نمیدونه کجاس؟

[naghme]

حکایت من تو یه جمله خلاصه میشه: لبخند زدن خیلی راحت تره تا بخوای برای همه توضیح بدی چرا حالت خوب نیست...

از همه دوستام اینجا خیلی یاد گرفتم...

ولی همیشه دوست داشتم فرصتی بشه تشکر کنم از افرادی که به اولین پستم جواب دادند، چون تک تک کلماتشون برام یک دنیا ارزش داشت:

farokh ، mahsa42 ، بهار شريف ، خسته دل ، amin ، خانم دکتر اینده

و یه تشکر ویژه از دوست خوبم zbahane که این یک سال مثل خواهر هوامو داشت...

دو تا داداش گلم سعید و رضا هم که دیگه جای خود دارن

[reza1]

زندگی منم که همش حکایته بخوام تعریف کنم سرتون درد میاد .

اما اینو یاد گرفتم که عشقمو تو این دنیا به هیچ کس ندم جز خدا . ( یه وقت فکر نکنین شکست عشقی خوردم و جنس مخاله و . . . نه از اینا نیست )

از بچه های اینجا هم کلی چیز یاد گرفتم از تک تک شون ، از یاریگر عزیز بگیر تا آقا فرخ و . . . ، عین یک خانواده

بزرگ شیعیان امام علی (ع) میگه هر کس گلمه ای به من آموخت مرا بنده خود کرد .

[mahastey]

زندگی منم که همش حکایته بخوام تعریف کنم سرتون درد میاد .

اما اینو یاد گرفتم که عشقمو تو این دنیا به هیچ کس ندم جز خدا . ( یه وقت فکر نکنین شکست عشقی خوردم و جنس مخاله و . . . نه از اینا نیست )

از بچه های اینجا هم کلی چیز یاد گرفتم از تک تک شون ، از یاریگر عزیز بگیر تا آقا فرخ و . . . ، عین یک خانواده

بزرگ شیعیان امام علی (ع) میگه هر کس گلمه ای به من آموخت مرا بنده خود کرد .

ینی فقط داش رضا شکست عشقی رو تجربه نکرد ...!!!

[reza1]

ینی فقط داش رضا شکست عشقی رو تجربه نکرد ...!!!

نه بازم هستن .

زندگی که همش عشق به جنس مخالف نیست .

[mahastey]

زندگی که همش عشق به جنس مخالف نیست .[/QUOTE]

بله جنس مخالف کیلو چنده زندگی سراسر عشقه...!!!

[zramzni]

سلام منم که قسم خوردم چند روزی نیام اینجا والان جمعه است ومن از 2شنبه تا حالا نیومدم نه اینکه اینجا رو دوست نداشته باشم با اینکه عمرم از همه کاربرای اینجا کمتره اما همش وسوسه میشدم بیام اماسر همون پستی که به پریماه خانوم زدم وگفتم کاش فضای مجازی حروم میشد قسم خوردم که چند روزی نیام ولی اولش عین معتادا هی وسوسه میشدم که بیام اما من قول دادم...
بچه ها همون 1شنبه بود که تلویزیون یه شهید سوریه ای را نشون داد من که واقعا منقلب شدم تواین چند روز میخواستم بیام بگم اما قولم نمیذاشت فک کنم فقط وقت کنم 1روز تو هفته بیام سر بزنم چون اصلا وقت ندارم ودختر کوچولوم بیشتر بهم احتیاج داره.
حالا اون شهید سوریه ای را بگم مامانش میگفت من اونو زنده میدونم باهاش حرف میزنم واونو کنار خودم حس میکنم میگفت به بار خوابشو دیدم تو خواب فکر کردم شهید نشده بهش گفتم مادر داری چیکار میکنی بهم گفت داریم اماده میشیم قدس را ازاد کنیم.
از اون هفته تا حالا هر مشکلی برام پیش میومد به شهیدمون <پسرعمه ام>میگفتم حتی تو دلم دردودل میکردم خیلی انرزی مثبت بهم ساطع میکرد خدایش درجاتش را متعالی کند