وقتی ادم نمیتونه فکراشو عملی کنه

[ملکه شیشه ای]

سلام
یه سوال دارم ....
چی میشه که ادم بعضی وقتا درست و غلطو میدونه اما نمیتونه بهش عمل کنه؟؟
مثلا میدونه که الان باید فلان کارو بکنه چون اون درسته ولی بازم میره سراغ کار اشتباه
بعضی وقتا حتی یه سری حسا و هیجانا بهش فرصت فکر کردنم نمیده
گاهیم میدونه این کاراش به خاطر ناراحتیای گذشتشه به خاطر خلاهاشه ولی نمیتونه جلوشونو بگیره
یا مثلا همیشه یه کارو شروع میکنه تا دقیقه نودم پیش میره براش زحمت میکشه ولی درست وقتی که میتونه نتیجه بگیره ازش دست میکشه و اون موضوع براش بی اهمیت میشه....
به نظرتون باید چیکار کرد؟اصلا دلیلش چیه؟

[پریماه.]

منم عین تو ام واسه همین نمیدونم چه دلیلی بدم

[reza1]

به خاطر اینکه سعی در کنترل احساسات نکردین ، نه اینکه اصلاً نمیتونین احساسات رو کنترل کنین
وقتی میدونین چی درسته و چی غلط اما میرین دنبال احساسات و به احساسات بیشتر از منطق و عقل بها میدین
باید کم کم رو حس هاشون کار کنین و احساساتون رو کنترل کنین تا این کنترل بر روی احساساتشون بیشتر بشه ، این حس ها شامل ترس ، هوس ، شهوت ، دوست داشتن ، گرسنگی ، تشنگی ، طمع و . . . میشه
نباید به حس هامون اجازه بدیم بهمون چیره بشن و کنترلمون کنن
با تمرین و تمرکز میتونینم این حس ها رو کنترل و هدایت کنیم

[e.v]

سلام
یه سوال دارم ....
چی میشه که ادم بعضی وقتا درست و غلطو میدونه اما نمیتونه بهش عمل کنه؟؟
مثلا میدونه که الان باید فلان کارو بکنه چون اون درسته ولی بازم میره سراغ کار اشتباه
بعضی وقتا حتی یه سری حسا و هیجانا بهش فرصت فکر کردنم نمیده
گاهیم میدونه این کاراش به خاطر ناراحتیای گذشتشه به خاطر خلاهاشه ولی نمیتونه جلوشونو بگیره
به نظرتون باید چیکار کرد؟اصلا دلیلش چیه؟

سلام
اوووم فکر کنم جواب سوالت رو بتونم به خوبی بدم چون خودمم مثل همه از این موارد برام پیش میاد
این موضوع رو علمی توضیح میدم:

ببین مغز انسان دو نیم کره چپ و راست داره که نیم کره سمت چپ مربوط به فکر و منطق و نیم کره راست مغز مربوط به احساسات هستش. وقتی که شما مثلاً از رنگ یه کیف برای خریدنش خوشتون میاد در واقع با نیم کره راستتون تصمیم گرفتید و اگه به خاطر جنس و کاراییش باشه با نیم کره چپ!
اما گاهی وقت ها در تصمیم انجام یک کار ممکنه یه اختلاف بین دو نیم کره بوجود بیاد که منجر به تردید بشه، مثلاً همه افراد سیگاری از طریق نیم کره چپ می دونن که سیگار خطرناکه ولی نیم کره سمت راست کشیدن سیگار رو دوست داره !

شما می دونید که یه کاری اشتباست ولی احساستون نه!
به قول مدرس های nlp: شما نمیتونید یک کاری را کامل ترک کنید تا زمانی که یک یا چند دلیل قانع کننده برای انجامش در ذهن خود دارید.

درضمن گفته میشه که برای تصمیم گیری بهتره که خارج از حالات آشفته، خواب الودگی و یا گرسنگی باشیم چون در این حالات کرتکس مغز که وظیفه تحلیل رو داره به کمترین میزان خودش می رسه!

یا مثلا همیشه یه کارو شروع میکنه تا دقیقه نودم پیش میره براش زحمت میکشه ولی درست وقتی که میتونه نتیجه بگیره ازش دست میکشه و اون موضوع براش بی اهمیت میشه....

این موضوع ربط داره به ناخودآگاهت، یه چیزی ته روانته که مانع میشه تموم کنی کار رو،
من خودم هم اینطوری بودم، ریشه یابی کردم فهمیدم دوران کودکی فیلمی دیدم که مظمونش طوری بود که بعد ها باعث شد من تموم کننده کار نباشم که البته الان بهبود پیدا کرده. احتمالاً در مورد شما هم دلیلی هست.

[ملکه شیشه ای]

سلام
اوووم فکر کنم جواب سوالت رو بتونم به خوبی بدم چون خودمم مثل همه از این موارد برام پیش میاد
این موضوع رو علمی توضیح میدم:

ببین مغز انسان دو نیم کره چپ و راست داره که نیم کره سمت چپ مربوط به فکر و منطق و نیم کره راست مغز مربوط به احساسات هستش. وقتی که شما مثلاً از رنگ یه کیف برای خریدنش خوشتون میاد در واقع با نیم کره راستتون تصمیم گرفتید و اگه به خاطر جنس و کاراییش باشه با نیم کره چپ!
اما گاهی وقت ها در تصمیم انجام یک کار ممکنه یه اختلاف بین دو نیم کره بوجود بیاد که منجر به تردید بشه، مثلاً همه افراد سیگاری از طریق نیم کره چپ می دونن که سیگار خطرناکه ولی نیم کره سمت راست کشیدن سیگار رو دوست داره !

شما می دونید که یه کاری اشتباست ولی احساستون نه!
به قول مدرس های nlp: شما نمیتونید یک کاری را کامل ترک کنید تا زمانی که یک یا چند دلیل قانع کننده برای انجامش در ذهن خود دارید.

درضمن گفته میشه که برای تصمیم گیری بهتره که خارج از حالات آشفته، خواب الودگی و یا گرسنگی باشیم چون در این حالات کرتکس مغز که وظیفه تحلیل رو داره به کمترین میزان خودش می رسه!


این موضوع ربط داره به ناخودآگاهت، یه چیزی ته روانته که مانع میشه تموم کنی کار رو،
من خودم هم اینطوری بودم، ریشه یابی کردم فهمیدم دوران کودکی فیلمی دیدم که مظمونش طوری بود که بعد ها باعث شد من تموم کننده کار نباشم که البته الان بهبود پیدا کرده. احتمالاً در مورد شما هم دلیلی هست.

ممنون از جوابتون
چطوری ریشه یابی کردین؟؟؟

[e.v]

ممنون از جوابتون
چطوری ریشه یابی کردین؟؟؟

خب فرمول خاصی نداره که بگم، یا حداقل من نمیدونم....
ولی فقط نشستم با خودم فکر کردم که چه چیزی باعث میشه من این رفتار رو داشته باشم.
می تونید تو خلوت وقتی که ریلکسی چشمات رو ببندی و به اینکار که نمی تونی یه کاری رو تا آخر انجام بدی فکر کنی و مواردی رو که به ذهنت میرسه رو تحلیل کنی. نیازی نیست به خودت فشار بیاری یا سرزنش کنی، فقط کافیه ذهنت رو آزاد بزاری (یه موسیقی ملایم می تونه کمک کنه) و یه قلم کاغذ داشته باشی. از جنبه های مختلف بررسی کن کارت رو

پ.ن:
این شیوه یه ابزار علمی روانشناسیه، مصارف شگرفی داره!

[satare]

سلام منم با نظر veموافقم

[YAshin.SAhAkiyAn]

عرض سلام و احترام
خب از اونجاییکه تمامی انسانها باهم فرق دارن و شخصیتهای متفاوتی دارن پس این اتفاق هم ممکنه در شرایط و حالات مختلفی رخ بده و برای همین جواب قطعی براش نیست
و چون کلّی سوال پرسیده شده ما هم باید کلّی و جامع جواب بدیم...نکته ی مهم همونطور که گفتم اول از همه باید دید که شرایط چی بوده و اون اتفاق به چه دلیل و انگیزه ای بوده..
اینکه انسانی درست و غلط رو میدونه و بقول شما بازهم با آگاهیه کامل میره دنبال کار اشتباه میتونه در شرایط مختلفی دلایل مختلفی داشته باشه ... به عنوان مثال : ضعف اِراده ...
کمبود اعتماد بنفس...تنهایی...غم و افسردگی...احساس نیاز...درمانده یا بیمار بودن...بدنبال هوس یا خوشیِ کوتاه و لحظه ای بودن...حسادت...غرور بیجا...خشم یا انتقام...تنبلی و غیره..
که مشخصا به شرایط و شخصیت طرف بستگی داره...و در مورد اینکه کاری رو در اواسط یا اواخر اون رها میکنه هم دلایلی مثل تنبلی و نبود انگیزه یا بی نتیجه دیدن و افسردگی هست ...
همونطور که گفتم از اونجاییکه مصداق مشخصی برای این بحث نداشتیم مجبور شدیم خیلی کلّی دلایلش رو بگیم و حالا اگر بخوایم به راه حلی هم اشاره کنیم باز هم باید خیلی کلّی بگیم :
که از نظر بنده مهمترین اصل این هست که انسان همیشه و همه جا و در هر شرایطی سعی کنه درست ترین کار ممکن رو انجام بده و بهترین راه رو انتخاب کنه...و برای رسیدن به اون هدف
دست از هیچگونه تلاشی برنداره.در کنار اون خودش رو هم از لحاظ روحی و جسمی تقویت کنه برای انتخابهایی سختتر..خلاصه ی کلام : همیشه و در همه جا انسان باید بهترین , درست ترین
و صادقانه ترین کار رو انجام بده و هر چقدر هم برای رسیدن به اون هدف تلاش یا از خودگذشتگی لازم بود دریغ نکنه...مگر اینکه در شرایطی باشه که نه فقط پای اهداف خودش...بلکه به عنوان
مثال پای جان و مال یا آبروی مردم در میون باشه...و در همچین جایی اگر خودش مردّد بود و توانایی انتخاب تصمیم درست رو نداشت پیشنهاد میشه که با انسانی عاقل و منطقی و باتجربه و
قابل اعتماد مشورت کنه...این کلّی ترین پاسخی بود که میتونستم به شما بگم... امیدوارم مفید باشه...
سلامت و سربلند باشید.