تو محکومی

[مرسانا 19]

آهااااااااااااااااااااااا ااااااای تو...
آری خودت...
محکومی به فراموش شدن
چون قاتل تمام لحظات خوشم هستی
مگر جرم کمیست...
بعد از 13سال هنوز هم به زور خندیدن...؟
مگر جرم کمیست بعد از هفده سال هنوز هم پشیمان بودن از تولدی که ناخواسته بود؟
مگر جرم کمیست کشتن تمام خنده هایم و به جایش سر دادن هق هق های بسیر؟
آری تو آسوده باش بخشیدمت...از فراموشی تشکر کن...من بدی هایت را فراموش کردم...