با سلام
من دانشجوی سال اول ارشد هستم و اولین بار هست که از خانواده جدا میشم وچون فرزند اول هم هسم به شدت وابسته هتستمو این خیلی برام سخته طوری که یه ماه از سال میره و من هنوز داغون داغونم
از طرف دیگه ازنظر خوابگاه و هم اتاقی هم شانس نیاوردم یعنی تصورم این بود که حداقل با چند نفر مثل خودم روبرو میشم واین یک سال و نیم سپری میشه و همه میگفتن تازه برات جالبوخاطره انگیز هم میشه اما تواتاق4نفره خودم که تنها بودم وهکم رشته ای هام نیومدن خوابگاه دونفرکه با هم دوست بودن اومدن که میخواسن کاملا جدا از من زندگی کنن چون برام خیلی سخت میگذشت از اتاق اومدم بیرون اواره شدم حالا باید بین چندتا اتاق یکی رو انتخاب کنم یابرم پیش 3تادخترشیطون اماری که همش با هم درس میخونن وکلاس میرن دوم اینکه برم پیش یه هم رشته ایم که لیسانسشم همین جا بوده وبا4نفربلوچی که همه چیزشون بامن فرق داره ازهمه بدتر اینکه اینا4سال با هم اتاق بودن و سوم اینکه کلا برم تو بلوک های دیگه که اصلا نمیشناسمشون پیش کسان دیگه
عاجزانه ازتون میخوام خیلی زود کمکم کنید چون خیلی برام سخت میگذره واین دوری از خانواده داره منو به مرز جنون میکشه
نظرت چیه؟