سلام
من و همسرم الان ۵ماهه که به صورت سنتی با هم ازدواج کردیم ما هیچ شناختی نسبت به هم نداشتیم طی چند جلسه رفت و آمد باهم ازدواج کردیم من ۲۶ سالمه کارشناس کامپیوتر و خانمم ۱۹ سالشه زیر دیپلم!!!
من ادم اجتماعی هستم و ایشون منزوی
الان چند وقته که طی تمام برخورد های من با زنای فامیل یه جنگ حسابی راه میافته کلا بهم شک داره نمیدونم چیکار کنم
خیلی بهش وابسته ام و فک میکنم اونم همین حس رو داره!!!!
اقتضای سنشه .فک میکنه خانما میخوان رقیبش بشن و تورو ازش بگیرن
1_ رفتار شما چطوره با خانمای فامیل ?!
2_ زیاد شوخیو بگو بخند میکنی ?!
3_ معمولا چه ایرادایی میگیره از شما درمورد رفتارت با خانما ?!?!
نوشته اصلی توسط Seidali67
اگر رفتار شما خارج از عرف نباشه ..اینجور حساسیت های دختر خانوم ها اوایل ازدواج کاملا طبیعیه و بخاطر اون حرارت بالای عشق و دوست داشتن اوایل ازدواج هست ...اسمش رو شک نزارید لطفا ..چون با عنوان کردنش قبح بعصی چیز ها بینتون میریزه .
پس بهش بگید حساسیت و سعی کنید مقداری اونجوری که همسرتون دوست داره رفتار کنید ..بعد میبینید که چون به حرف و حساسیتش بها دادید و اون مهمترین دختر در بین همه اعصا خانواده و خانوم ها براتونه ،مطمنا حساسیتش یر طرف میشه ..منتهی شما باید بهش اثبات کنید که خیلی براتون مهمه و به نظراتش اهمیت میدین ...اوایل زندگی در عین حال شیرینی و بیاد ماندنی تر از سالهای دیگر بودن ،سخت تر هم هست ،چون باید دو ادم متفاوت به خلقیات هم اشنا بشن و عادت کنن و با هم به تفاهم برسن .
پس سخت نگیرید و درمورد چیزهایی که مهم نیست با بیخیال شدنشون حساسیت همسرتون رو کم کنید .
اقای محترم تو یک مهمونی خودتون رو جای ایشون بزارید .
اگر ایشون هم با مردای فامیل برخورد داشته باشه شما تو همون مهمونی از خجالتش در میای .
بدون شک حتی تا خونه هم دووم نمیاری .که سرش خالی کن .
خدا مرهم تمام دردهاست هر چه عمق
خراش های وجودت بیشتر باشد
خدا برای پر کردن آن بیشتر در وجودت جای می گیرد
خدایا دردهایم دلنشین می شود
وقتی درمانم " تویی "
سلام
من یه خانمم 31 ساله
منم سنتی ازدواج کردم و کاملا برعکس من اجتماعی هستم و همسرم منزوی الان خیلی مشکل داریم به همه چی گیر میده
با اینکه یکسال از ازدواج مون نمی گذره من احساس می کنم اصلا دوسش ندارم و خیلی زندگی برام بی معنی شده
سلام
متاسفم عزیز البته من نه قصد رد و نه تائید حرفهای دیگران رو دارم و نه دنبال بحث و..... فقط نظرم نظر یک کارشناسه با توجه به آموخته ها و رفرنسهای علمی(که علم شرقی و غربی نداره)!
ببینید گلم ازدواج دیروز ازدواج دیروز بوده و به درد امروز و ازدواج امروز نمیخوره به هزاران دلیل و تحقیقات علمی که در این مقال نمیگنجه پس ازدواجتون ازدواجی بوده متاسفانه ناآگاهانه!!!
سن ایشون زیر سن ازدواج امروزه(25 سال)!!!
تفاوت تحصیلاتی رو هم که دارید!!!!
حالا هم که هنوز هیچی نشده پرچمهای قرمز شک و تردید و جنگ و دعوا بالاست, از طرفی هم علائم نوعی وابستگی بیمار گونه هم دیده میشه(که صد در صد با وابستگی عشقی و عاطفی متفاوته)!
کوتاه سخن و پاراف وار خدمتتون عرض کنم که:
از داشتن فرزند حداقل به مدت 5 سال خودداری کنید(بچه حلال هیچ مشکلی نیست)
ابشون بهتره ادامه تحصیل بدن لااقل دبپلم یا بالاتر
از بحث و جدل بپرهیزید چون احتمالا شما چینی حرف میزنید و ایشون فرانسه!!! پس زبان هم رو متوجه نمیشید.
حتما و حتما از یکی از همکاران حاذق ما در شهر خود بهره ببرید و مشورت بگیرید.
و لطفا هم شما و هم ایشون با کمک همکار ما به کتابهای علوم انسانی و ازدواج و عشق(علمی نه.......) رجوع کرده و بیشتر بخوانید و بدانید چون هر دو خبلی خیلی کم میدانید.
موفق باشید
سپاس
دکتر
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
با اینهمه تفاوت چطوری کنار اومدین با هم؟
اصلا حرف مشترکی دارین؟
خوبه که تنها مشکلتون حساسیت خانمتونه. چون با وجود اینهمه تفاوت واقعا کنار هم بودنتون عجیبه.
میشه بپرسم چی باعث شد شما این خانم رو انتخاب کنین؟
اخه ازدواج سنتی با چیزی که شما عنوان کردین متفاوته.
منم ازدواجم سنتی بود ولی چشم بسته نبود.
خانواده ها با هم اشنا شدن، من و همسرم تا چهار جلسه فقط درباره عقایدمون حرف میزدیم. بعد چندباری بیرون رفتیم
بعد از چند ماه صیغه محرمیت خوندیم تا بیشتر بتونیم رفت و امد کنیم. نهایتا بعد از 5-6 ماه بعد از اشنایی عقد کردیم و 6 ماه بعد هم ازدواج.
ولی شما ظاهرا براتون بریدن و دوختن. یه بله گفتین و رفتین زیر یه سقف!
خب اینهمه تفاوت حتما به چشم خانم تون هم اومده که نگران از دست دادن شما شده.
اگه هیچ نقطه اشتراکی نداشتین اصلا چرا ازدواج کردین؟
ایشون باید تلاش کنه تفاوتهای بین تون رو کم کنه. حتی برای بالا بردن اعتماد به نفس خودش هم که شده باید اینکارو انجام بده تا با حس حقارتش مبارزه کنه و کمتر حساس بشه.
شمام که میبینین ایشون رو برخی رفتاراتون حساسن، بیشتر مراعات کنین خب.
ایشون اگه درسش رو ادامه بده، مهارتی رو یاد بگیره و تو اجتماع بیشتر حضور پیدا کنه، خود به خود خیلی رفتارهاش بهتر میشه.
اینقدر هم زود جا نزنین. 5 ماه که چیزی نیست. اونایی که نقاط اشتراکشون بیشتر از این حرفاس، یکی دوسالی درگیرن تا اخلاقاشون دستشون بیاد، شما که جای خود دارید.
خانوم یک تاپیک جداگانه بزنید.دوستان وتیم مشاوره بیان نظرشون بگنسلام
من یه خانمم 31 ساله
منم سنتی ازدواج کردم و کاملا برعکس من اجتماعی هستم و همسرم منزوی الان خیلی مشکل داریم به همه چی گیر میده
با اینکه یکسال از ازدواج مون نمی گذره من احساس می کنم اصلا دوسش ندارم و خیلی زندگی برام بی معنی شده
اگه یه راه کار خیلی کلی میخوایی اینکه که همین فردا برو طلافش رو بده و خیال خودت رو راحت کن و نه وقت خودت رو بگیر و نه وقت ما رو و تا اخر عمر هم دیگه شک نداری..
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
