اهمیت ندادن شوهرم به تفریح

[sanama]

باسلام و عرض خسته نباشیدسریع میرم سر اصل مطلب...من و شوهرم عاشق هم هستیم.شوهرم خیلی بهم توجه میکنه از نظر مادی ومعنوی هم خیلی بهم میرسه و خلاصه توی خونه هیچی برام کم نمیزاره...فقط مشکل اینجاست که همراهیم نمیکنه!بیرون از خونه خودمو یه آدم تنها میبینم!مثلن تنها باید خرید کنم!تنها برم دکتر!تنها به امورمربوط به خودم در بیرون ازمنزل برسم!که البته یهمقدارش بخاطر مشغله کاریشه!دیگه اینکه ازتفریح و بیرون رفتن و گشتن متنفره فقط دلش میخواد بشینه تو خونه!خوب منم دلم پوسید تو این خونه!زوجهای دیگه رو میبینم که بادوستا یا خانوادشون میرن تفریح چه میدونم سینما پارک هزار جای دیگه!!!اونوقت این آقا اصلن فکر نمیکنه شاید منم احتیاج دارم به یه تفریح!بهش هم میگم اصلن به من حق نمیده و فقط به خودش حق میده!خودخواهیش داره دیوونم میکنه!!منم آدمم الان سه ساله این وضعو تحمل کردم!!به زور هم خونه فک وفامیل میاد...خواهش میکنم کمکم کنید!

[sam127]

همسرت شغلش چیه؟

[love]

عزیزم زندگی همینه !!

قرار نیست همه چیز به مذاقمون خوش بیاد .

هرکس در کنار خوبیاش یه سری نکات منفی هم داره که باید باهاش کنار اومد .

خداروشکر میگی هیچی واست کم نذاشته حالا این یه مورده که باعث دلخوریت شده .

اول از همه باهاش صحبت کن ، که قطعا میدونم تاحالا خیلی باهاش صحبت کردی ، بهش بگو قرار نیست روحیاتمون یکی باشه ،قرار نیست تو از بیرون رفتن خوشت نمیاد منم خوشم نیاد ...

بهش بگو زندگی مثل استخری میمونه که داریم زیر آبی میریم گاهی برای هواگیری نیاز به این داریم که بیایم روی آب ، این بیرون رفتنا و تفریح هم مثل هواگیری میمونه ...

بهش بگو وقتی من خسته بشم از تو خونه کلافه بشم شاید تو اخلاقمم تاثیر داشته باشه ولی نیاز به استراحت و تفریح دارم که ریکاوری بشم .

با هم قرار بزارید ماهی دو دفه شام برید بیرون ... اگه دیدی راه میاد بکنیدش هفته ای یک دفه بیرون رفتن .

اگه هم اصلا به هیچ وجه حاضر نشد بیرون بیاد ، چاره ای نداری ، نمیتونی که جنگ و دعوا راه بندازی ،باید قبول کنی و هراز گاهی زور خودتو بزنی تا راضیش کنی برای تفریح و گردش .

[mohammad365]

باسلام و عرض خسته نباشیدسریع میرم سر اصل مطلب...من و شوهرم عاشق هم هستیم.شوهرم خیلی بهم توجه میکنه از نظر مادی ومعنوی هم خیلی بهم میرسه و خلاصه توی خونه هیچی برام کم نمیزاره...فقط مشکل اینجاست که همراهیم نمیکنه!بیرون از خونه خودمو یه آدم تنها میبینم!مثلن تنها باید خرید کنم!تنها برم دکتر!تنها به امورمربوط به خودم در بیرون ازمنزل برسم!که البته یهمقدارش بخاطر مشغله کاریشه!دیگه اینکه ازتفریح و بیرون رفتن و گشتن متنفره فقط دلش میخواد بشینه تو خونه!خوب منم دلم پوسید تو این خونه!زوجهای دیگه رو میبینم که بادوستا یا خانوادشون میرن تفریح چه میدونم سینما پارک هزار جای دیگه!!!اونوقت این آقا اصلن فکر نمیکنه شاید منم احتیاج دارم به یه تفریح!بهش هم میگم اصلن به من حق نمیده و فقط به خودش حق میده!خودخواهیش داره دیوونم میکنه!!منم آدمم الان سه ساله این وضعو تحمل کردم!!به زور هم خونه فک وفامیل میاد...خواهش میکنم کمکم کنید!

مشکل شما همسرتون نیست خوب بنده خدا صب تا شب میره سر کار کی میخواد اصلا به سرگرمی وتفریح فکر کنه؟شما اصلا تابحال دیدین اون واسه خودش سرگرمی یا تفریحی واسه خودش داشته باشه؟بقول بعضیا زندگی همینه واین شرایط تو بقیه جامعه هم مشترکه فکر میکنم شما جزو اقلیت خانمهایی هستین که شاغل نیست درسته؟به نظرم دو راه داره این مشکلتون یک اینکه شوهرتون شغلی داشته باشه که وقت کافی واسه تفریح و سرگرمی داشته باشه راه دوم اینه شما شاغل بشین سرتون مثل همسرتون شلوغ بشه و دیگه نتونید به سرگرمی و تفریح فکر کنید

[mohammad365]

من کلا نمیدونم چطور میشه مشکل این خانمو حل کرد ولی اونایی که میدونن واقعا بیان نظر بدن آیا میشه سرگرمی و تفریح رو حذف کرد در زندگی؟اونایی که میگن میشه حذف کرد که من حرفی ندارم اما اونایی که میگن نمیشه بیاین راهکار بدن که مثلا اون مرد چه شغلی رو باید داشته باشه که بعد از اومدن از سر کار رمقی واسه وقت داشتن برای سرگرمی وتفریح داشته باشه؟اونایی که میگن باید خود خونواده باید این وسط این وقتو تولید کنند بیاین منطقی بگن چطوری امکانش هست؟اصلا یکی بگه اولین تغییر واسه رفع این مشکل که این خانم گفت چیه؟ واقعا میخوام بدونم

[ali.1394]

قبل از ازدواج باید به این مساله دقت میکردی
که چقدر همسر شما به تفریح و بیرون اهمیت میده
من نمیدونم چرا تو نامزدی به این چیزها اهمیت نمیدند و بعدش پشیمون میشند

[merina]

منم دقیقا همین مشکل رو دارم
اما اینطوری نیست که نخوان باهات بیرون بیان چون خودخواه باشن ، هر آدمی ویژگیهای اخلاقی خاص خودش رو داره و اینکه اونا نمی یان با ما بیرون به دلیل خودخواهی نیست ویژگی اخلاقیشونه
همون قدر که من عاشق خرید و بیرون رفتنم همسرم از اینکار متنفره
اولا برام قابل درک نبود چون پدرم اینطوری نبود همه جا همراهمون بود اما بعد یه مدت دیدم که اینطوری فایده نداره همش سر این موضوع دعوا بود ...
منم قبول کردم که اون اخلاقش اینه و مثلا من از یسری چیزا بدم میاد اونم از خرید کردن
خوب شما هم همین کار و بکن
بعدم با کسای دیگه بیرون برو اگه از تنها رفتن خوشت نمیاد من اکثرا با پدرم می رم ، اونم خیلی خوشحال می شه... از همسرم هم در مورد چیزایی که می خوام بخرم تلفنی نظر می پرسم یا عکس می گیرم براش می فرستم که نظر بده
خوب اینجوری خودتم احساس راحتتری می کنی