کی دوست داره وقتشو با شنیدن این جملهها بگذرونه: وای هوا چه گرمه! سرم درد میکنه! وای گرسنمه! چرا من پول ندارم! چرا من لباس نو نخریدم … حتی اگه صمیمیترین دوست آدم بشینه کنارش یه ربع با لحن غمدار و کشدار غر زدن از این حرفا بزنه، آدم هوس میکنه بره خودشو بنداز زیر کامیون.
همه میدونن نمیشه همه چیز دنیا رو یه جا داشت ولی راه به دست آوردن این چیزا هم غر زدن نیست. ابراز و شکایت و نارضایتی از همه چیز بدترین انرژیها رو داره که هم یقه غر زننده رو میگیره هم کل فضا رو تسخیر میکنه.
آدمایی که همیشه غر میزنن معمولا هیچ تلاشی برای حل مسالهشون نمیکنن و بدیاش اینه که غر زدن حتی به خودشون هم کمک نمیکنه. این فقط یه عادت بد ایجاد میکنه که همیشه و همه جا از همه چیز ناراضی باشد و نتونن از چیزایی که دارن لذت ببرن.
اگه هر روز نسبت به چیزای بیاهمیت یا حتی مهم فقط غر زدید، دیگه وقتشه دریچه انتشار این انرژی بد رو پلمپ کنید، روش هم سیمان بکشید که هیچ جور دیگهای نتونه خودشو وارد زندگیتون کنه. یادتون باشه همه آدما، حتی اونایی که به نظر شما خوشبختترین آدمای دنیان، مشکلاتی دارن.
بعضیا مشکلاتشون هزار بار از مساله ما سختتره ولی اونا دارن برای حلش تلاش میکنن و برای همین هم ما هیچ وقت ازشون این جمله رو نمیشنویم: بچهام مریضه و داروش تو هیچ داروخونهای پیدا نمیشه. غر و گلایهای از اونا نمیشنوید چون انرژی غر زدن رو ذخیره میکرده تا ازش برای حل مساله استفاده کنن.
غر زدن دیگران رو از دست شما خسته و فراری میکنه و بدتر از همه اینکه وقتی اسمتون به عنوان آدم “غر غرو” در رفت دیگه کسی مشکلات واقعیتون رو هم جدی نمیگیره و با خودش میگه: این که همیشه غر میزنه، بیخیال!
پس حواستون به لحن گلایهها باشه. این لحن و صداست که نشون میده منظورتون از طرح مشکل حل اونه یا صرفا میخواهید غر بزنید. یه ذره واقعبین باشید، یه ذره جلوی مشکلات محکم باشید، بعضیاش رو بپذیرید و بعضی از جدیهاش رو از راه درستش حل کنید تا کم کم این عادت کسالتآور غر زدن از سرتون بیافته.