نوشته اصلی توسط
mnrhm
سلام
من میترسم ازدواج کنم چون حس می کنم شخصیتم کامل نیست و مشکلات رفتاری از جمله ارتباطی و صحبت کردن دارم
از بچگی تنها بودم و دوست و رفیق نداشتم کم حرف بودم و گوشه گیر مهارت های اجتماعیم بهتر شده ولی گاهی سوتی های بدی میدم مثلا یارو تو خیابون ازم آدرس جایی رو میپرسه که خیلی بلدم می مونم و یه لحظه قفل می کنم یا اشتباه آدرسی رو میدم که خیلی بلدم! چون حضور ذهنم میاد پایین و استرس میاد سراغم هنوز هم تپش قلب میاد سراغم چون استرس پیدا می کنم
اطلاعات عمومیم هم ضعیفه چون زیاد معاشرت ندارم که اطلاعات بدست بیارم و تو بحث های عادی شرکت نمی کنم و بیشتر تو بحث های فلسفی و دینی و جامعه شناختی! دوست دارم شرکت کنم تا بحث های عادی مثل فوتبال و فیلم و غیره چون علاقه به فوتبال ندارم فیلم هم نگاه نمی کنم چون کپی رایتش برام مهمه که رعایت شده باشه!
اکثرا تو بحث ها و معاشرت ها میبینم که دیگران خاطراتشون رو تعریف می کنن ولی من خاطراتی ندارم به اون صورت که تعریف کنم چون تعاملاتم تو جامعه کمه و مثلا همه میگن یه روز پسرخالم ... یه روز دوستم... دوستم پارسال فلان کرد.... یا از این جور چیزا ولی من چون تعاملاتم خیلی کمه خاطراتی ندارم که تعریف کنم
ترس دارم که دیگران بفهمن که من یه جوری هستم! برا همین خیلی حساس میشم به نگاهشون و خودم دائم در معرض نگاه دیگران می دونم و خیلی روم فشار میاد
حس می کنم دیگران رو من حساب باز نمی کنن اینو از اینجا فهمیدم که گاهی که با دوستم یا کسی هستم مثلا رهگذری سوال داره به جای اینکه از من سوال کنه از اون سوال می کنه البته صدام خیلی ضعیفه که خود اینم یه مشکل جداییه و تاثیر زیادی داره و من خیلی سرم پایینه و این دو شاید باعثش بشه
مشکلات رفتاریم هم عجیبه مثلا طرف داره با من صحبت می کنه و من مثلا گاهی تو دلم میگم الان باید به حرفاش جواب فکر کنم یا از این دست شاید اسمش حدیث نفس باشه یا هر چی ولی باعث میشه تمرکز نداشته باشم رو صحبتاش و در کل تمرکزم پایین باشه که بگم چی! و طرف دوباره مجبور بشه بگه
یا تو بیرون کسی ازم سوالی بپرسه و من چون عادت کردم از زیرش در برم تمرکزم پایینه و خوب نمی تونم راهنماییش کنم چون دائم دوست دارم کسی دیگه جوابشو بده و از من سوال نکنن!
تو معاشرت با دیگران هم همونطور که گفتم تپش قلب دارمو حس می کنم نفس کم میارم برای کامل کردن جمله و اکثرا سعی می کنم جملاتم کوتاه باشه و در حد دو سه کلمه و فراز و فرودش هم صدام ضعیف میشه که حس بدی به مخاطب میده و اگه طرف غریبه باشه و رابطمون زیاد صمیمی نباشه آب دهنمو زیادتر قورت میدم و کلا تمرکزم روی صحبتی که میخوام بگم کم میشه و حس می کنن باهوش نیستم!
در تعاملات با دیگران (بیشتر غریبه ها) چون همه مواردی که بالا گفتم تمرکز رو از تعامل با شخص میبره به سمت چیزای پرتی مثل (-نظر طرف مقابل در مورد من - عدم اعتماد به نفس در گذشته میتونه الان هم باشه پس من بلد نیستم خوب باهاش تعامل کنم- زودتر میخوام این تعامل تموم بشه برای همین تمرکز روی خوب بودنش ندارم-) برای همین تعامل خوبی نخواهم داشت و بعدا بقیه در موردم اینطور قضاوت می کنن که طرف شوته یا خنگه و سرش کلاه میره و از این جوز حرف ها این تعامل هم میتونه یه تعامل ساده مثل صحبت با یک فروشنده باشه تا دریافت بسته از پستچی یا یه آدم که تو خیابون ازم آدرس میپرسه یا راهنمایی میخواد
با همه این شرایط مجرد هستم و فکر میکنم که آیا باید ازدواج کنم و اینها رو با کمک خانمم حل کنم یا نه باید قبلش حلش کنم بعد ازدواج کنم و کلا موندم چیکار کنم!
مشاوره حضوری برم؟ کجا برم؟ ترجیحا دوست دارم طرف مذهبی هم باشه نه از این مشاوره هایی که از دین و ایمان دورن
نظرت چیه؟
