درود بر شما عزیزان
این چیزایی که میگم هم سواله هم درد و دل
.
پسری 19 ساله هستم و پشت کنکوری ... ، آدمی هستم که عقاید متفاوتی داره و هیچکسی مثل خودم ندیدم تاحالا ، مثلا دیدگاهم بر سر مسائل با دیگران متفاوته ، یچیز تو مایه های این که آدم فلسفی هستم ...
اصل مطلب ...
من آدم اجتماعی نیستم و از خونه بیرون نمی زنم و در مدرسه هم با هرکسی دوست نمی شم مثلا هر سال با 2 الی 3 نفر ، الان پشت کنکورم و یک دوست هم ندارم و تقریبا با همشون قهرم
قبلا با دوستام بیرون هم میرفتم ولی دیگه نه و تقریبا 10 ماهه خونه نشینم ...
احساس کمبود عاطفی پیدا کردم و دلم می خواد با یه دختر بشینم و نیاز های عاطفیمو بر طرف کنم و هیچ نیاز جنسی هم ندارم ، ولی چون دختر ایده آل خودمو پیدا نکردم تاحالا دوست دختر نداشتم و احساس حقارت می کنم و بعضی وقتا دلم می گیره .
آدم فوق العاده مغروری هستم و هیچوقت ناز کسی رو نکشیدم حتی تو شبکه های مجازی
چیکار کنم آدم نرمالی بشم؟؟؟ مخصوصا امسال که قراره برم دانشگاه چیکار کنم؟؟؟
و این که نمی خوام جواب مذهبی بهم بدید
ممنون از وقتی که بهم دادید