چرا اصلا خانما رفتن سرکار؟ کدوم زنه دلش نمیخوات تو خونه بشینه به خودش برسه بچه داری کنه کیف دنیا رو ببره . چون ما دخترا به شدت روحیه شکننده تری داریم و مشکلات کاری روی روحیمون اثر میزاره و بالطبع هر دختری آرزوشه تو خونه بشینه شوهرش بره کار کنه وقتی شوهرش برمیگرده با محبت و چهره شاد از شوهرش استقبال کنه. اما به چند دلیل باعث شد ما خانما بریم سرکار و این مختص ایران نیست بلکه در کشورهای پیشرفته این اتفاق افتاده
دلیل اولش خوده مردا بودن که در طول تاریخ نشون دادن مردایی که همسرشون خونه دارن آقایون یه چهره مردسالار که ارزشو احترامی برای زنشون قایل نبودن و چه بسا به دلیل اون حس برتری که داشتن باعث شد حتی در گذشته ها ما شاهد این باشیم که مردا چند زنه بودن و زنا میسوختن و میساختن (البته منکر این نمیشم که مرد خوبم وجود داشت ولی تعدادشون انگشت شمار بود) به این ترتیب زنا تصیم گرفتن که مستقل بشن تا مردا اونا رو به چشم موجودات ضعیف و وابسته نبیننن که هر کاری دلشون خواست بکنن
دوم مشکلات اقتصادی جامعه باعث شد که زنا هم کمک خرجی باشن در زندگی
و سوم . ما همه انسانیم هممون دلمون میخات مفید باشیم چه بسا خیلی ها از خانم ها در طول تاریخ کشفیات زیادی انجام دادن و جالب اینکه ما ایرانیا فقط اون چیزی که به نفعمونه قبول میکنیم واون چیزی که به ضررمونه نمیشنویم اینقدر سنگ خارجیا میزنیم و از پیشرفت اونا حرف میزنیم ولی اگه دقت کنید همه ی خارجی ها به این حقیقت پی بردن که باید برای خانم ها هم حقوق مساوی قایل بشن چون اونام حق پیشرفت دارن .ولی نه به اینجاش که میرسه میگیم خارجیا بدن و فلانن...
خب چرا این اتقاق برای این آقا افتاده؟
یکسری مردا و زنا هسن براساس منفعت ازدواج میکنن مثلا ملاک انتخابشون این بوده که مثلا این خانمه آینده داره میتونه تو زمینه مالی بهم کمک کنه .و ملاک رو عشق و تفاهم نمیزارن و سطح توقعشون از هم بالاست . همونطور که دوستان گفتن هدف از ازدواج اینه که دو طرف به هم محبت کنن و چه بسا همین محبت باعث میشه که شعله عشقو محبت خانم فوران کنه که چه بسا حتی حاظره جونشو برای مرده فدا کنه و من حتی شاهد بودم که خانمایی بودن که اول ازدواج همه ی حقوق خودشون به آقایون میدادن اما مردا رفتارشون با خانمه بهتر نشده که هیچ ، بدترو پر توقع تر هم شده که همه ی این ها باعث بی اعتمادی خانم ها به آقایون میشه
مطمنم که این آقا یه اشتباهی مرتکب شده که نتیجش این بوده که این خانم سر لج افتاده و حاظر نیست که به شوهرش کمک کنه . اولا این آقا باید فکر کنه که همسرش هیچ درامدی نداره و سپس محبتشو به خانمش زیاد کنه اونموقع نتیجشو خواهد دید.
یه سری آقایون که از همسر خونه دار خوششون میاد بهتره همون اول به خانمه بگن چون بالطبع هر خانمی که سرکار میره مطمنن دلش میخوات شوهرش در زمینه خونه داری بهش کمک کنه . البته در مورد بچه داری به نظرم هر خانمی باید حداقل یکسال تا دوسال مرخصی بگیره چون بچه بیشتر به مادرش نیاز داره تا پدرش . اما اینم در نظر بگیرید که خانم هایی که خونه دارن از شوهرشون توقع محبت و توجه بیشتر دارن و بازم مواردی بودن که خانمه به خاطر تنهایی بیش اندازه و کمبود توجه با شوهرش اختلاف پیدا کرده. پس چه خونه داری چه کارکردن مشکلاتی داره ولی هر کسی باید قبل از ازدواج تکلیفشون با خودش مشخصه کنه تا بعدا پشیمون نشه . در مورد درامدی که خانما به دست میارن نظر شخصی من اینه که باید هم آقایون هم خانما بخشی از حقوقشونو برای خودشون باشه و بخشی از حقوقشون برای زندگی چون بالطع هم آقایون هم خانما هر دوشون یه چیزایی دوست دارن که میخوان برا خودشون بخرن اینجوری میتونن از اون پولی که خودشون جمع کردن استفاده کنن. البته اگه اول ازدواج بود و با مشکلات مالی زیادی مواجه بودن بهتره هر دو طرف ازون خواسته های شخصیشون بگذرن ولی اینجا مرده نباید زنو مجبور کنه بلکه با محبت و حتی بدون اینکه مرده بگه ، خوده زنه اینکارو میکنه و سر لج نمیفته .