عدم موفقیت در یافتن شغل مناسب

[aqvila]

پسری بودم که خیلی درس میخوندم و تلاش بسیاری کردم، ارشد فناوری اطلاعات با معدل 18 دارم اما چند سالی است که در آزمون های مختلف استخدامی یا قبول نشدم یا ذخیره شدم یا در مصاحبه ردم کردن و یا رزومه ام جاهای مختلف فرستادم نتیجه ای نداشته، دیگه ناامید شدم و در وضعیت بیکاری مرتب حس عذاب وجدان سراغم میاد که کجا اشتباه و یا کوتاهی کردم و یا گاهی از مسیر اومده که راه به جایی نداشت پشیمانم
البته با یک شغل موقت خودم را مشغول کردم که آینده و درآمد چندانی ندارد.
چگونه میتوان با این احساس عذاب وجدان و افسردگی مقابله کنم؟

[farokh]

پسری بودم که خیلی درس میخوندم و تلاش بسیاری کردم، ارشد فناوری اطلاعات با معدل 18 دارم اما چند سالی است که در آزمون های مختلف استخدامی یا قبول نشدم یا ذخیره شدم یا در مصاحبه ردم کردن و یا رزومه ام جاهای مختلف فرستادم نتیجه ای نداشته، دیگه ناامید شدم و در وضعیت بیکاری مرتب حس عذاب وجدان سراغم میاد که کجا اشتباه و یا کوتاهی کردم و یا گاهی از مسیر اومده که راه به جایی نداشت پشیمانم
البته با یک شغل موقت خودم را مشغول کردم که آینده و درآمد چندانی ندارد.
چگونه میتوان با این احساس عذاب وجدان و افسردگی مقابله کنم؟

به کارهایی که علاقه دارید و محیطهای جدید و دوستان جدید و موقعیت های جدیدی رو تجربه کنید

کار شما هم درست میشه و بهتره امروز از زندگی لذت ببرید و بر تواناییهای خودتون اضافه کنید

زبان یاد بگیرید و یا هر حرفه و هنری که علاقه دارید

[saba95]

پسری بودم که خیلی درس میخوندم و تلاش بسیاری کردم، ارشد فناوری اطلاعات با معدل 18 دارم اما چند سالی است که در آزمون های مختلف استخدامی یا قبول نشدم یا ذخیره شدم یا در مصاحبه ردم کردن و یا رزومه ام جاهای مختلف فرستادم نتیجه ای نداشته، دیگه ناامید شدم و در وضعیت بیکاری مرتب حس عذاب وجدان سراغم میاد که کجا اشتباه و یا کوتاهی کردم و یا گاهی از مسیر اومده که راه به جایی نداشت پشیمانم
البته با یک شغل موقت خودم را مشغول کردم که آینده و درآمد چندانی ندارد.
چگونه میتوان با این احساس عذاب وجدان و افسردگی مقابله کنم؟

سلام رشته منم ای تی هسش یکی از استادامون که وضعیت مالی خوبی داره به ما گفت در رشته های کامپیوتر فقط به دانشگاه اکتفا نکنید در حرفه یا شاخه ای که دوست دارید پیش برید(کلاسای بیرونم برید)تا در ان تخصص بگیرید چون الان هرجا که برید کاری به معدل دانشگاهی ندارن میگن حرفه یتان چیست.

[ashkan1]

پسری بودم که خیلی درس میخوندم و تلاش بسیاری کردم، ارشد فناوری اطلاعات با معدل 18 دارم اما چند سالی است که در آزمون های مختلف استخدامی یا قبول نشدم یا ذخیره شدم یا در مصاحبه ردم کردن و یا رزومه ام جاهای مختلف فرستادم نتیجه ای نداشته، دیگه ناامید شدم و در وضعیت بیکاری مرتب حس عذاب وجدان سراغم میاد که کجا اشتباه و یا کوتاهی کردم و یا گاهی از مسیر اومده که راه به جایی نداشت پشیمانم
البته با یک شغل موقت خودم را مشغول کردم که آینده و درآمد چندانی ندارد.
چگونه میتوان با این احساس عذاب وجدان و افسردگی مقابله کنم؟

برو با یه مشاور حضوری صحبت کن.

تو داری تلقین منفی می کنی و حس منفی الکی به خودت القا می کنی. تو اگه بخوای میتونی افسرده نباشی. من آدمی هستم که این بیماری مزخرف رو پشت سر گذاشته. موقعی تونستم حلش نم که عذاب وجدان و ناراحت نباشم از اتفاقاتی که واسم افتاده و فهمیدم ایراد کارم تلقین و الکی ناراحت بودنه. شما می خواهید ناراحت نباشید اما نمی تونید درسته؟ خوب این خیلی خنده داره. ناراحتی ایدز و سرطان نیست و آدم اگه بخواد میتونه ناراحت نباشه و خوشحال باشه. شما به راحتی می تونی فکرتو تغییر بدی. مثلا داری به این فک می کنی که فردا برم ماشین بخرم. بعد یه دفه فکر می کنی برم یه چیز درست کنم بخورم گرسنمه. ما دائما فک می کنیم و فکرمون رو تغییر میدیم. بعضی چیزا رو هر روز بهش فک می کنیم. مثل فکر به اینکه الان خسته ام و باید برم بخوابم. این ناراحتی و عذاب وجدان ها همش تلقینه. شما آدم دقیق و و منظمی هستید و با کوچکترینم خللی که در کارتون ایجاد شد دچار استرس و ناراحتی شدید و هر روز به خاطرش ناراحتید. شما باید بدونید که تلاش خودتون رو می کنید و استرس و ناراحتی فایده ای نداره. اما به جایی رسیدید که می دونید فایده نداره و میخوای ناراحت نباشید اما نمی تونید. این نتوانستن تلقینه منفیه. همون چیزی که الان شاید خیلیا این متن رو می خونن درک نکنن اما من که تجربه کردم خوب می فهم. اگه اینطوره بهم پاسخ بدید تا بهتون بگم چطوری تلقین نکنید.

[aqvila]

برو با یه مشاور حضوری صحبت کن.

تو داری تلقین منفی می کنی و حس منفی الکی به خودت القا می کنی. تو اگه بخوای میتونی افسرده نباشی. من آدمی هستم که این بیماری مزخرف رو پشت سر گذاشته. موقعی تونستم حلش نم که عذاب وجدان و ناراحت نباشم از اتفاقاتی که واسم افتاده و فهمیدم ایراد کارم تلقین و الکی ناراحت بودنه. شما می خواهید ناراحت نباشید اما نمی تونید درسته؟ خوب این خیلی خنده داره. ناراحتی ایدز و سرطان نیست و آدم اگه بخواد میتونه ناراحت نباشه و خوشحال باشه. شما به راحتی می تونی فکرتو تغییر بدی. مثلا داری به این فک می کنی که فردا برم ماشین بخرم. بعد یه دفه فکر می کنی برم یه چیز درست کنم بخورم گرسنمه. ما دائما فک می کنیم و فکرمون رو تغییر میدیم. بعضی چیزا رو هر روز بهش فک می کنیم. مثل فکر به اینکه الان خسته ام و باید برم بخوابم. این ناراحتی و عذاب وجدان ها همش تلقینه. شما آدم دقیق و و منظمی هستید و با کوچکترینم خللی که در کارتون ایجاد شد دچار استرس و ناراحتی شدید و هر روز به خاطرش ناراحتید. شما باید بدونید که تلاش خودتون رو می کنید و استرس و ناراحتی فایده ای نداره. اما به جایی رسیدید که می دونید فایده نداره و میخوای ناراحت نباشید اما نمی تونید. این نتوانستن تلقینه منفیه. همون چیزی که الان شاید خیلیا این متن رو می خونن درک نکنن اما من که تجربه کردم خوب می فهم. اگه اینطوره بهم پاسخ بدید تا بهتون بگم چطوری تلقین نکنید.

بلی، کاملا درسته میخواهم ناراحت نباشم اما نمیتوانم و ممنون میشم بفرمایید چگونه تلقین نکنم چون میبینم بهترین لحظات عمرم ثانیه به ثانیه در حال گذر هست، تلاشهای بسیار کردم اما به نتیجه دلخواه نرسیدم
مدتی خودم را با کارهایی که بهشون علاقه داشتم سرگرم میکردم و مطالب مختلف یاد میگیرفتم اما میبینم این خلا بر روی موارد دیگر همپوشانی دارد

[ashkan1]

بلی، کاملا درسته میخواهم ناراحت نباشم اما نمیتوانم و ممنون میشم بفرمایید چگونه تلقین نکنم چون میبینم بهترین لحظات عمرم ثانیه به ثانیه در حال گذر هست، تلاشهای بسیار کردم اما به نتیجه دلخواه نرسیدم
مدتی خودم را با کارهایی که بهشون علاقه داشتم سرگرم میکردم و مطالب مختلف یاد میگیرفتم اما میبینم این خلا بر روی موارد دیگر همپوشانی دارد

شما قبول دارید الکی ناراحتید؟ بی دلیل و بی مورد؟ زیاد به ناراحتی فکر می کنید؟

[رزمریم]

پسری بودم که خیلی درس میخوندم و تلاش بسیاری کردم، ارشد فناوری اطلاعات با معدل 18 دارم اما چند سالی است که در آزمون های مختلف استخدامی یا قبول نشدم یا ذخیره شدم یا در مصاحبه ردم کردن و یا رزومه ام جاهای مختلف فرستادم نتیجه ای نداشته، دیگه ناامید شدم و در وضعیت بیکاری مرتب حس عذاب وجدان سراغم میاد که کجا اشتباه و یا کوتاهی کردم و یا گاهی از مسیر اومده که راه به جایی نداشت پشیمانم
البته با یک شغل موقت خودم را مشغول کردم که آینده و درآمد چندانی ندارد.
چگونه میتوان با این احساس عذاب وجدان و افسردگی مقابله کنم؟

سلام دوست عزیز

به سایت مشاور خوش اومدین

خب راستش رو بخواید این فقط مشکل شما نیست

اکثر جوونای ما همین درگیری فکری رو دارند

من براتون خودم و سه تا از دوستای صمیمی رو مثال میزنم

هر روز فکرمون اینکه چیکار کنیم از این روزمرگی و رخوت دربیایم

اما خب نه سرمایه آنچنانی داریم که خودمون بتونیم شغل آزادی رو ترتیب بدیم نه جایی استخدامی قبول میشیم که بریم

نهایتش میشه اینکه من میرم یه زبانکده درس میدم ( که اصلا ربطی به رشته تحصیلیم نداره فقط خودم زبان رو دوس دارم)

و دوستامم هر کدوم یه جوری یا با مطالعه یا تفریح یا هرچیز دیگه ای خودشون رو سرگرم کردن

پس به این فک نکنین که شما اشتباه کردید یا کوتاهی کردین

همه اینجورین

اما نباید هم دست رو دست گذاشت

همین که شغل موقت دارید خودش خوبه خیلیا همینم ندارن

اصلا هم لزومی به عذاب وجدان و افسردگی نداره

همه ی ما فک میکنیم که اگه یه بار دیگه به دنیا میومدیم یه جور دیگه زندگی میکردیم و یه راه دیگه ای رو میرفتیم

اما یه بار فک نمی کنیم هر روز که از خواب بیدار میشیم در واقع یه فرصت تازه و یه تولد دوبارست

خیلی ها هستن که دیگه هیچوقت از خواب هم بیدار نمیشن

پس اگه میخواید تغییر کنید هیچوقت دیر نیست... همین الان از همین لحظه به بعد شما کلی فرصت دارید برای تغییر کردن

این تغییر میتونه تو تفکرتون، تو رفتارتون، تو شغلتون یا هرچیز دیگه ای باشه که دیگه احساس بدی نداشته باشید

فقط کافیه اراده کنید و به خودتون جرئت زندگی کردن بدید تو هر شرایطی

آقا فرخ خوب توضیحاتی دادن میتونید درکنار شغل موقتتون یه حرفه هم یاد بگیرید که به دردتون بخوره

اگه بخواید همینجوری با افسردگی و احساس های بد ادامه بدید این میشه کوتاهی کردن!

[aqvila]

از همه دوستان عزیز که راهنمایی های بسیار سودمندی فرمودند بسیار سپاسگزارم. هر چند کسی به فکر ما جوانهای بسیار فعال و پر انرژی نیست اما دعا میکنم برای همه جوانهایی که مشابه من مشکل پیدا کردند که به بهترین ها که آرزوشون دارید برسید و در پایان این متن که اتفاقی امروز دیدم، برام جالب بود مینویسم؛ امیدوارم مفید باشد.
زندگی با همه ی وسعت خویش محفل ساکت غم خوردن نیست/ حاصلش تن به جزا دادن و افسردن نیست
زندگی خوردن و خوابیدن نیست/ زندگی جنبش جاری شدن است/ از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند