اگه منظور تون از آزادی بی بندو باری و آزادی جنسیه ، خب چه ارزشی داره !؟؟
معصومیت پسر و دختر نداره وقتی از بین بره دیگه رفته ، فرقی نمیکنه تو چه جامعه ای باشی !
وقتی هدف رو گم کنی دیگه ارزشی نداری .
پسر یا دختر هم اگه میخواد از ترس خدا عذاب های خوداری کنه اون خوداریش آنچنان ارزشی نداره !
منظور من اصلا این نیست که بی بندوباری را رواج بدن.منظورم اینه که در جامعه شیوه اشتباه هست چون مردم رو به زور اجبار میکنن که نباید این طور باشه چون از دین زده میشن هر فردی خودش باید انتخاب کنه و اون خودشه که تشخیص میده نه اجبار وزور! این نه تنها مردم را از دین خشنود نمیکنه بلکه زده میکنه مثال یکی از فامیل های تهرانی ما پیش ما اومدن حجابش هم خوب بود ولی با مانتو بود وقتی حرم رفتن به زور بهش چادر دادن دیگه حرم نرفت.این خوبه؟به نظر من باید به جای زور علم وانسانیت رو بالا برد تا بتوانیم مردم را از لحاظ دینی قانع کنیم .این یه واقعیت انکار ناپذیر هست که همه جا از کادر مدرسه گرفته تا بعضی خانواده ها که با زور وترس احکام رو یاد میدن.شما فکر میکنی تو ایران که ازادی نیست مردم پاک ترن نه بلکه بدترم هستن!فامیل سوئدی ما میگفت اونجا پسرا با یه دختر دوست میشن حتی اگر به تفاهم بر
سن ازدواج میکنن ولی تو ایران چی مرد ها با صد نفر پنهانی رابطه برقرار میکنن اخرشم دست میذارن رو یه دختر خوب تازه اونایی که باهاشون دوست بودن رو خراب میدونن!!!تازه بعد ازدواجم به اسم صیغه واین تفکر مسخره که مرد تا چهارتا زن میتونه بگیره بازم فساد میکنن به نظرتون کدوما بهترن؟!
آدمای که از دستور های خدا پیروی میکنن از نظر من سه دسته ان ،
دسته اول به خاطر ترس و تنبیه ! یعنی اینکه از عذاب ها میترسن ( جهنم ) ، مثل بچه ای که از ترس تبنی شدن درس میخونه
دسته دوم آدم های هستن که به خاطر پاداش و جایزه های که قراره بهش بدن دستور خدا رو انجام میده ( بهشت )، بازم مثل همون بچه ای که درس میخونه تا از جایزه بگیره
دسته سوم اگه دستور خدا رو انجام میده به خاطر نه به خاطر جایزه ( بهشت ) نه تنبی ( جهنم ) به خاطر خود خداس که دستور های خدا رو انجام میده ، چون میدونه که اونه که به خدا نیاز داره نه خدا به اون .
بین این سه دسته دیدن که تفاوت زیاد فکری هست ، همشون هم همیشه تو یک سطح نمیمونن ، می تونن از سطحی به سطح دیگه برن ، مثل همون بچه ای که برای درس میخونه ، شاید برا خودتون پیش اومده یا از ترس درس خوندین ، یا برای پاداش ، یا شایدم به خاطر خودتون !
حالا به نظرتون اگه فرزند رو به حال خودش رها کنیم موفق میشه ؟؟ مطمعنن نه چند وقت درس نخونه وقتش رو به کارای دیگه حروم کنه فرصت درس خوندن رو از دست میده ! و هرچه زمان بیشتر بشه فرصت برگشت سختر ، شاید دیگه این فرصت رو تو زندگیش پیدا نکنه که باسواد بشه و نا موفق بمونه !
اسلام و دین خدا هم اینجوریه میگه فرزند نباید رها بشه ، مثل نهالی که کاشته میشه باید ازش مراقبت کرد تا راست رشد کنه ! اگه لازمه یک چوب کنارش ببنیدن تا راست بره بالا خم رشد نکنه !
تو هیچ جامعه یا دینی بچه هاشون رو رها نمیکنن تربیت میکنن و اونچه فکر میکنن درسته رو بهش یاد میدن !