سلام.خسته نباشید.من خانم 31 ساله هستم 5 سال باهمسرم زندگی کردم الان 4 ناه اومدم خونه مادرم همسرم حرف نامربوطی بهم زده اما حالا میگه اشتباه فکر میکردم و دچار اشتباه بودم.میگه مهریتو میدم برگرد. قبول دارم همسرم 90 درصد اشتباه داشته اما یکسری بی مهارتها نیز تغصیر من بوده.نمیدونن چیکار کنم همه میگن جدا شو خواهش میکنم کمک کنید احساس میکنم تو برزخم.
.متاسفانه ایشون به من گفتن بنده در شب ازدواج ظاهرا باکره نبودم.البته الان بعده 4 ماه میگه با تحقیقاتش متوجه شده اشتباه تصور میکرده.من میگم حالا چرا بعد 5 سال.خیلی اوضاع بعدی.ترخدا دعا کنید از این برزخ نجات پیدا کنم.فعلا در خونه پدری هستم و منتظر پرونده مهریه.ارتباط با همسرم ندارم.خانوادم من و جدا شده دیگه میبینن.چقدر راحت همسرم زندگیمونو خراب کرد.
و اینم بگم خانواده من همهشون من و جدا شده فرض میکنن و میگن حق نداری برگردی.اگه برگردی هر دوتانو میکشیم.و خیلی حرف دیگه.تر خدا برام دعا کنید من نمیدونم دارم جواب کدام کارمو اینجوری پس میدم.
حالا که شوهرتون پشیمونه برگردید سر خونه و زندگیتون همین.نوشته اصلی توسط خانم تنها
و اینم بگم خانواده من همهشون من و جدا شده فرض میکنن و میگن حق نداری برگردی.اگه برگردی هر دوتانو میکشیم.و خیلی حرف دیگه.تر خدا برام دعا کنید من نمیدونم دارم جواب کدام کارمو اینجوری پس میدم.
یعنی چی که اینقدر راحت حرف از طلاق میزنید. خانوادتون اشتباه میکنن، اگه دوسش داری برگرد.
http://forum.moshaver.co/f140/ایا-طل...01/#post210950
خانم لطفا ادامه حرفهاتون تو تایپک قبلی ادامه بدید و تایپک جدید ایجاد نکنید مرسی
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
نمیزارن برگردم.دوتا برادرام و مامان و بابام مخالفن.اما دوسش دارم.اخه یکی از برادرام گفته اگر برگردی میکشمتون.
محکم جلوش وایسا و بهش بگو حق نداری تو زندگی شخصی من دخالت کنی تا حد خودشو بدونه به برادرات اهمیت نده اصلا با مامان و بابات با آرامش صحبت کن هر دوشونو صدا کن و تنهایی باشون صحبت کن بگو دوسش داری بگو پشیمونه از حرفش بگو میخوام برگردم و دوست دارم برام ارزش قایل باشین و اجازه بدین دخترتون درباره زندگیش که حقشه تصمیم بگیره بگو میخوام یه فرصت دیگه به هردومون بدم تا بعدا جای پشیمونی باقی نمونه، بهشون بگو جلوی برادراتو بگیرن تا توی سرنوشتت دخالت نکنن بگو بعنوان برادر پیشنهاد بدن ولی حق دخالت ندارن.
ممنون.اما من دوست ندارم خانوادم ازم دلگیر باشن بهتر نیست چند وقت صبر کنم تا کم کم خود خانوادم متوجه بشن که همسرم مایل به جدایی نیست.
سلام.من هر کاری میکنم یا همسرم میکنه خانوادم نمیزارن برگردم.
سلام خانم
من به برادرات حق میدم چون اون تهمتی که شوهرت به تو زده،اونقدر که برای برادرات سنگین بوده برای خودت نبوده،ماخانوما زوتر فراموش میکنیم تا یه مرد ،چه برسه درمورد ناموسش اینجوری حرف بزنن،مطمعن باش از روی علاقه به تو عصبی شدن و تند برخورد کردن
اما کلا نزار هیچ برخوردی(چه خوب چه بد)روی تصمیم خودت تاثیر بزاره،قشنگ بشین فکراتو کن که
1اگه برگردی شوهرت دیگه اینجورحرفایی بهت نمیزنه؟
2 واقعا از روی علاقش پشیمونه یا چون مردم گفتن باکره بودی اینم پشیمونه
اگه مطمعن شدی که شوهرت از صمیم قلبش پشیمونه برو به خانوادت بگو:من80درصد حق تصمیم دارم و با برگشتن موافقم به دلایل،،،شماهم20 درصد حق تصمیم دارید و نظرتون برام مهمه(اگه مخالفت کردن دلیل بخاه ازشون)...ببین چی میگن
اینجوری هم به خانوادت احرام میزاری هم فردا پس فردا هرچی شد فقط رو دوش خودت نیست و اوناهم شریکن
چرا هر اتفاقی میفته، اولین کاری که میکنیم اینه که تلفن رو برمیداریم و به تمام خانواده اطلاع میدیم؟ بعد هم که هرکسی بنا بر سلیقه و افکار شخصیش نظر میده و گاهی حتی نظراتش رو به ما تحمیل میکنه، توقع داریم به جای اینکار سکوت کنه و مارو به حال خودمون بذاره و تازه وقتی عصبانیتمون فروکش کرد، توقع داریم بقیه براحتی همه چیزو فراموش کنن و انگار نه انگار که اتفاقی افتاده؟!!!!!
اگه زن و شوهرا یاد بگیرن هیچ اطلاعاتی از چارچوب خونه شون بیرون نره، 90% مشکلاتشون حل میشه.
حرف اختلافات شما مطمئنا به گوش خاله و عمو هم رسیده. در اینده هم نگاهشون صددرصد به شما تغییر میکنه. اما خود کرده را تدبیر نیست.
شاید اینجوری براتون یه تجربه شد که دیگه پای هرکسی رو به اختلافاتتون باز نکنین.
الان هم اگه واقعا قصد بازگشت دارین، قاطعانه جلوی همه بایستین و یه فرصت دیگه به خودتون بدین. خانواده شما در درجه اول همسرتونه، نه برادرتون. نهایتا برادراتونم میرن سر زندگی خودشون. پدر و مادرتونم که تا ابد زنده نیستن. اون وقت شما میمونین و کلی ناکامی و تنهایی.
دوست عزيز شما به يك شرط برگرد سرخونه خودت واينكه از اين آقا تعهدنامه محضري بگيركه ديگه اينطوري رفتار نكنه وشما مهرتم بگير چون حقت هست به برادرتم فرصت بده آروم ميشه ولي صحبتهاي شوهرتون هم خيلي عصبي كننده بود لذا به نظر بنده همون كاري گفتم انجام بدين انشا الله درست ميشه
با سلام شما خودت تصمیم ات و گرفتی و معلومه که دوست داری برگردی به حرف بقیه گوش نده البته احترام بگذار و قانع شان کن برادرت هم داره غریزی تصمیم می گیره ولی موقع برگشت با شوهرت هم عهد و پیمون کن که دفعه بعد تهمت یا حرف غیر اخلاقی بزنی این اخرین شانس هست و بدون با هر مرد دیگه ای هم بری هر کدوم یه مشکلاتی دارن برای خراب کردن همیشه راحته ولی
ساختن زندگی مشکله
تاپيك خيلي قديميه دوستم
مقصر خودت بودی که این ماجرا رو به همه گفتی و بین خودت و شوهرت حلش نکردیو اینم بگم خانواده من همهشون من و جدا شده فرض میکنن و میگن حق نداری برگردی.اگه برگردی هر دوتانو میکشیم.و خیلی حرف دیگه.تر خدا برام دعا کنید من نمیدونم دارم جواب کدام کارمو اینجوری پس میدم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟