سلام خدمت اعضای محترم و مشاورین گرامی.
من19ساله و همسرم24سالشونه و نزدیک8ماهه عقد کردیم و الانم دوران نامزدی هستیم. ما با اینکه ازدواجمون کاملا سنتی بود اما خیلی عاشق همیم به طوری که یک روز بدون هم نمیتونیم باشیم. من قبل ازدواج عاشق کس دیگه ای بودم و اصلا به همسرم فکر نمی کردم و هنوز اوایل ازدواج فاز مجردی خودمو حفظ می کردم و نسبت به شوهرم خیلی سرد بودم. اما یهویی به خودم اومدم و متحول شدم و دور دوستای مجردیمو خط کشیدم و چسبیدم به شوهرم و الحمدلله هم عاشق شوهرم شدم هم زندگیم الان روبه راهه. همسر من از همه نظر عالیه. با وجود اینکه سنش کمه و وقتی 6سالش بوده پدرش فوت کرده و پدر نداشته و سطح خونوادگیشم از ما پایین تره ولی الحمدلله همه چی داره. خونه و ماشین و کار خوب و اخلاقشم خوبه و خسیس نیست و همه جوره برام خرج میکنه اما تنها اخلاقش که تا الان خیلی اذیتم کرده عصبی بودنشه. (البته قبلا شکاکم بود که الان شکرخدا دیگه نیست) همیشه سعی میکنم این اخلاقشو پشت اخلاقای خوبش قایم کنم اما واقعا نمیتونم دیگه. عصبانیتش به حدیه که یه بار وسط پارک و بعدشم توی خیابون فحش و فحش کاری و کتک شد و بعدشم ایشون محکم با پشت دست زد تو صورتم که شانس آوردم به بینیم نخورد و گرنه میکشست چون ضرب دستش خیلی زیاده و بعد لبم پاره شد و باد کرد. اما درست یک ساعت بعد که به اشتباهش پی برد پشیمون شد. یا یه بار سر صبح سر یه چیز مسخره عصبانی شد و مشتشو کوبید تو دیوار و دستش پرخون شد و دیوارم سوراخ شد.
یه بار پای تلفن مامان و بابامو فوش داد و منم بهش گفتم دفعه آخرش باشه به خونوادم توهین کنه. خودشم خیلی ناراحت شد و گفت نمیفهمم چی میگم. توی عصبانیت مغزش از کار میفته. منم آدم عصبیم ولی خودمو کنترل میکنم. اونم میخواد خودشو کنترل کنه اما نمیتونه میشه یه راهکار بهم بدین چیکارش کنم عصبانیتش بهتر بشه؟
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط mahsa.76
