سلام من دچار یک اختلال فکری هستم و اونم اینه که از روبرو شدن با کسانیکه برام آشنا هستن میترسم مثلا وقتی تو خیابون یه آشنا میبینم سعی میکنم خودمو به ندیدن بزنم و با طرف روبرو نشم بخصوص وقتی کسی رو مدتی ندیده باشم وحشتم بیشتر میشه و وحشت دارم با طرف همکلام بشم نمیدونم چرا اینجوری ام . بخصوص وقتی عروسی یا یه مهمونی بزرگ دعوت بشم که کلی دوست و آشنا اونجا باشن به شدت عصبی میشم و همش دلم میخواد مراسمو بپیچونم و نرم . ولی اگه با کسایی که توی اون جمع هستن صمیمی باشم هیچ مشکلی ندارم و خیلی هم علاقه دارم که زودتر برم ولی خدا نکنه یه آدمی اونجا باشه که باهاش قهر باشم یا ارتباطمون خوب نباشه دیگه تا موقع رفتن و برگشتن حتی از چند روز قبل مراسم و مهمونی میرم اون دنیا و برمیگردم . نمیدونم چطور با این مشکل کنار بیام چون بالاخره توی هر جمعی کسایی پیدا میشن که یا با ما مشکل داشته باشن یا ما باهاشون مشکل داشته باشیم . چطور اونا رو نادیده بگیرم و خونسردی خودمو حفظ کنم و ترس از حضور در اجتماع نداشته باشم . شاید از مورد قضاوت واقع شدن و عدم پذیرفته شدن در جمع و تنهایی و تحقیر شدن وحشت دارم . لطفا برای مقابله با مشکلم منو راهنمایی کنید
فرستاده شده از SM-J700Fِ من با Tapatalk
نظرت چیه؟
