نوشته اصلی توسط
رنگو
سلام، منم تقریبا ده سال پیش شرایط شما رو داشتم، عاشق ریاضی و فیزیک بودم، همیشه ریاضی و فیزیک بیست میگرفتم ولی زیست شناسی بدترین نمره کلاس. ولی به اصرار خونوادم رفتم تجربی و پزشکی قبول شدم. اصلا به رشتم علاقه نداشتم، همه درسا رو میخوندم که پاس بشم، ولی وقتی فارغ التحصیل شدم و رفتم طرح و بعدش سر کار رفتم عاشق پزشکی شدم، چندساله که فارغ التحصیل شدم ولی همش خودم دارم درس میخونم و لذت میبرم. شاید چون سیستم آموزشی دانشگاه های ایران مشکل داره از درس خوندن دوران دانشجویی فراری بودم. نمیدونم چرا توی اون هفت سال درس نخوندم. ولی الان واقعا لذت میبرم از شغلم. این از تجربه من.
برای شما، باید بگم که هر رشته تحصیلی یه مزایا و یه معایبی داره، خودت باید هر رشته رو سبک سنگین کنی و بهترین انتخاب رو بکنی.
مثلا پزشکی 11 سال حداقل طول میکشه، استرس و مسئولیت زیادی داره، درس های سخت و سنگینی داره، کشیک و شب بیداری زیاد داره، خیلی وقتا ممکنه پشیمون بشی و بگی کاش میرفتم رشته مثلا نقاشی و حالشو میبردم. ولی در نهایت میشی یه پزشک متخصص، که جامعه و مردم دید و یه احترام خاصی بهت دارن. شغل مهم و پردرآمدی داری، از همه لذت بخش تر حسی هست که موقع درمان کردن درد مردم، یا نجات دادن جونشون داری.
بقیه رشته ها رو من هیچ شناختی از مزایا و معایبشون ندارم. ولی بنظرم باید خوب تحقیق کنی و بعد انتخاب کنی. همینجوری نگو به فلان رشته علاقه دارم یا ندارم.
البته دانشگاه های خارج از ایران شرایطشون کاملا فرق میکنه. اگه بتونی با دانشجویانی که خارج محصل هستن صحبت کنی بهتره.