چه کارهایی در مقابل بیماران سرطانی انجام ندهیم؟
دکتر باربارا اندرسن برای پیشگیری از صحبت های ناخوشایند در برابر بیماران سرطانی توصیه هایی کرده است که می تواند بسیار کمک کننده باشد.
اول اینکه وقتی به ملاقات بیمار سرطانی می رویم اغلب می گوییم چه حسی داری آیا بهبودی احساس می کنی؟ وقتی به دیدن بیمار سرطانی می روید این سوالات را نپرسید چون ممکن است در این دوره احساس بهبود نداشته باشد بخصوص اینکه خود داروهای شیمی درمانی حال بیمار را بدتر می کند ممکن است مشکل دیگری را هم پیدا کند این سوال ممکن است به او یادآوری کند که اصلا حال خوبی ندارد و از بهبود پیدا کردن فاصله گرفته بنابراین بگذاریم اگر می خواهد خودش تعریف کند. از طرفی نوع سرطان ها متفاوت است و باید از تعریف داستان های مشابه دوری کرد.
در تعارف رایج دیگری که مرسوم است این که می گوییم کاری از دست ما بر میاد انجام بدهیم که بعضی مواقع تعارف است و بعضی مواقع هم واقعا می خواهیم کاری انجام دهیم. ممکن است اگر به دوستمان در شرایط دیگری بگوییم خیلی به مذاق طرف خوشایند باشد ولی در مورد بیمار سرطانی قضیه فرق می کند. به جای اینکه بپرسیم که کاری از دست من بر میاید یا نه؟ بدون اینکه بیمار بداند و بگوید کاری بکنیم که الان نیاز دارد مثلا اگر بیمار در خانه بستری است و مادری است که کودکی دارد خرید خانه را انجام بدهیم و یا غذایی درست کنیم و برای او ببریم بنابراین بدون اینکه به ما بگوید کاری برایش کنیم.
جمله دیگری که در دیدار با بیمار سرطانی مرسوم شده این است که راجع به بیماری از او می پرسند که چقدر جدی است و چند جلسه دیگر شیمی درمانی نیاز داری؟ دکتراندرسن می گوید این سوالات نه تنها حال بیمار را بهتر نمی کند بلکه نگرانی هایش را بیشتر می کند و او نمی تواند خیلی از موارد به سوالات شما پاسخ بدهد و خودش دچار اضطراب می شود. حتما این را به یادبسپاریم که بیماران مبتلا به سرطان خیلی از مسایل را دوست ندارند با جزئیات برای دیگران تعریف کنند و دوست دارند خیلی از مسایل بطور خصوصی پیش خودشان و بین کسی که دوستش دارند باقی بماند بنابراین اگر خود فرد نخواست که در این زمینه برای شما توضیح بدهد در این مورد کنجکاوی نکنید که اثربخشی اش بیشتر است.
جملاتی مانند تو قوی هستی و می توانی که در مورد بیماران دیگر گفته می شود در مقابل بیماران سرطانی کاربردی نیست، این جملات در مقابل فرد سرطانی نباید گفته شود چون این بیماران به خاطر استفاده از داروها به حدی ضعیف شده اند که خیلی وقت ها دوست دارند به جای جملات مثبت با آنها همدردی کنیم و رنجشان را درک کنیم و بهشان بگوییم که می دانیم که چقدر سخت است همدردی کردن در بیماران سرطانی خیلی بهتر است تا اینکه جملات مثبت و امیدوار کننده که اغلب کاذب است را به بیمار بگوییم.
جمله بعدی که ممکن است در مواجه با بیماران سرطانی مطرح کنیم این است که بگوییم در مورد این بیماری فلان مقاله را خوانده ام و فلان مطلب را می دانم. دکتر اندرسون معتقد است که اگر بیمار نیاز داشته باشد راجع به بیماری اش اطلاعات به دست بیاورد یا از شما می پرسد و از شما می خواهد که در این مورد تحقیق کنید و یا خودش سرچ می کند بنابراین پیش دستی کردن و اطلاعات اضافه دادن که خیلی وقتها ممکن است غیرکارشناسانه باشد به درد بیمار نمی خورد، چون این بیمار از سوی تیم پزشکی به حدکافی اطلاعات دریافت خواهد کرد؛ بنابراین نیازی نیست ما از طریق مجله و مقاله بخواهیم به او اطلاعات دهیم.
.jpg?s=a216a2064b2f6af490b5baa7a67721c5)
.jpg?s=a216a2064b2f6af490b5baa7a67721c5)
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط رنگو
