سلام؛ برای اولین بار هست که این مشکل رو با کسی در میون میزارم. مشکلی که سالهاست ازش رنج می برم و به بیماری تبدیل شده. شاید حرفام براتون عجیب باشه ولی امیدوارم بدون قضاوت و پیش ذهنیت راهنمایی کنید.
من نزدیک 21 سالمه و یادم میاد از زمان دبستان که هنوز اسپرم هم نداشتم این تفکرات سراغم اومد، چطورش رو نمیدونم! و تا الان ادامه داشته. میتونم به جرات بگم در چندسال گذشته سابقه نداشته دو هفته کامل و بطور مداوم این ذهنیت و این کار رو از خودم دور کنم و ارادم بعد از چند روز شکسته شده. خودارضایی من دیگه بصورت وسواس فکری عملی تبدیل شده و با فکر کردن سراغم میاد و بعد از اتمامش هست که پشیمونی سراغم میاد و میگم آخرین بار هست تا اینکه چند ساعت بعد دوباره... متاسفانه این تفکرات سر کلاس درس هم سراغم میومد..
دیگه برام یه چیز ارادی نیست، جزوی از مکررات ذهنیتم شده، برای خودم نامه نوشتم، برچسب نوشتم زدم به اتاقم، ورزش رفتم، به خدا توکل کردم، از فیلم و عکس ها دوری کردم و میکنم، مقاله خوندم، تو این چندسال خیلی رو خودم کار کردم ... نه که نه، نشد. بازم تاکید میکنم این ذهنیت برام وسواس فکری شده و لذتش همون چندثانیس که اون هورمونی که ترشح میکنه و لذت و ارامش چندثانیه ای میده مثل یک ارام بخش برای مغزم شده و براش نیاز روزانه شده! مثل یک ادم معتاد.
متاسفانه دفعات زیاد باعث شده نیرو و ذهنیتم تحلیل بره و نمیدونم چه کار کنم، زیاد تفکرات مذهبی ندارم که مثلا پیشنهاد نماز و قران و روزه گرفتن بدید! خودمم نمیدونم چه انتظار راهنمایی از شما داشته باشم که بتونه معجزه کنه من از خداهم طلب معجزه کردم برای این بیماری.. فقط خواستم در میون بزارم بلکه گهگاهی هم خودم به این پست مراجعه کنم حرفای خودم و شما روم تاثیر بزاره و بتونم کنترل تفکراتمو بدست بگیرم و بتونم لذت و آرامبخش سالمی برای مغزم جایگزین این تفکرات ناسالم کنم، چیزی که اجازه نده ارادم بعد از چند روز بشکنه.
ببخشید طولانی شد. ممنون.