کار؟درس؟یا هردو؟

[abolfazl-fth]

سلام دوستان عزیز
من 18 سالمه و کنکوری هستم.
درس هامم خوبه و برای کنکور دارم میخونم.
به تازگی کاری رو با دوستم شروع کردم ( ساخت باکس ساب )
چون برادرم کابینت ام دی اف میزنه ، تمام وسایل کار رو داریم.
کارمون احتمال زیاد بگیره و سفارش بگیریم.
و همچنین خودم علاقه خیلی زیادی به فروشگاه اینترنتی دارم و تابستون امسال هم یکی زدم و کار کردم ، اما بستمش تا بعد بتونم با خیال راحت کار کنم.
به هرحال من اگر برم برای درس به یک شهر دیگه ، فکر نمیکنم بتونم مث الان تو شهر خودمون ( نیشابور ) کار کنم.
چون اگه بخوابم مثلا فروشگاه بزنم ، باید یه خونه یا اتاقی اجاره کنم و یا نهایتا میتونم به عنوان یه کارگر تو کابینت سازی ها کار کنم.
من اگر بخوام تحصیل کنم ، میخوام که تا آخرش برم و هر طور شده خودمو به هیئت علمی برسونم ( اما حداقل 6-7 سال طول میکشه )
نیشابور ، دانشگاه داره اما سطحش خیلی بالا نیست.
دوستان لطفا مشاوره بدید ، بهترین کار چیه؟

[YAshin.SAhAkiyAn]

سلام
اگر به بنده باشه میگم هردو...چون خودم تجربش رو داشتم و شخصا سختی کشیدن تو هر زمینه ای رو ترجیح میدم
به نظر من جوون باید از همون سنین پایین سختی بکشه و تلاش بی وقفه کنه تا بعدا آمادگیه هرچیزی رو داشته باشه...
مثلا بنده وقتی توی انجام کارهام و راههام گزینه های : خوب - معمولی - سخت - خیلی سخت -و غیرممکن رو میدیدم
همیشه ترجیح میدادم که غیرممکن رو انتخاب کنم.چون وقتی با تلاش و زحمت بسیار و برنامه ریزی به اون غیرممکن دست
پیدا میکردم.اونوقت بود که دیگه اون گزینه های قبلیش خودشون خودبخود به دست میومدن.و اونوقت دیگه همه چیز ممکن بود

البته آدمها متفاوتن.و ماهم از زندگی شما و اینکه تا چه زمینه تو درس موفق هستی چیزی نمیدونیم.توصیه بنده این هست:
خودت همه ی جوانب زندگیت و شرایط خونوادگیت رو بسنج.ببین واقعا تا چه حد میتونی برنامه ریزی دقیق داشته باشی ؟
تا هم از درس و کنکورت که نزدیکه نیوفتی هم حداقل آینده نگری برای شرایط شغلیت و علایق و استعدادهات داشته باشی ؟

آیا واقعا قبولی در دانشگاه خوبی که خارج از شهر خودته برات سخته؟ اگر واقعا سخته و اونجا شرایط کار کردن رو فکر میکنی
که به خوبیه همینجا نداری پس از خیرش بگذر و به یک دانشگاه معمولی تر نزدیک خودت راضی باش.ضمنا دنبال مدرک نباش
اگر میخوای چندین سال وقت بزاری برای درس و دانشگاه پس فکرت به مدرک و نوع دانشگاه و اینها نباشه.فکرت این باشه اون
چیزی که داری براش چندین سال وقت میزاری اولا ارزشش رو داشته باشه.دوما تو بهترین حالت ممکن زیر و بم رشتت رو یاد
بگیری.یا تو هرچیزی که براش وقت میزاری کاملا استاد شو.یا اینکه کلا از همین اول بیخیالش شو و بزن تو دل کار و بازار.
همه چیز به اِراده و خواستن خودت و برنامه ریزیت بستگی داره.یه نگاه به خودت بنداز و خوب فکر کن که چند مرده حلاجی ؟
و فراموش نکن.تلاش تلاش تلاش تلاش و تلاش.باید از خودگذشتگیهای زیادی انجام بدی تا به هدفهات برسی...
از تفریحات و کارهای بیهوده بزنی...افکار حواس پرت کن و موضوعات بی ارزش رو از بیخ تو ذهنت ریشه کن کنی...
بدونه فداکاری و از خودگذشتگی چیزی بدست نمیاری...ضمنا از ورزش هم به هیچ عنوان غافل نشو.از همه مهمتره.
موفق باشی.

[abolfazl-fth]

سلام
اگر به بنده باشه میگم هردو...چون خودم تجربش رو داشتم و شخصا سختی کشیدن تو هر زمینه ای رو ترجیح میدم
به نظر من جوون باید از همون سنین پایین سختی بکشه و تلاش بی وقفه کنه تا بعدا آمادگیه هرچیزی رو داشته باشه...
مثلا بنده وقتی توی انجام کارهام و راههام گزینه های : خوب - معمولی - سخت - خیلی سخت -و غیرممکن رو میدیدم
همیشه ترجیح میدادم که غیرممکن رو انتخاب کنم.چون وقتی با تلاش و زحمت بسیار و برنامه ریزی به اون غیرممکن دست
پیدا میکردم.اونوقت بود که دیگه اون گزینه های قبلیش خودشون خودبخود به دست میومدن.و اونوقت دیگه همه چیز ممکن بود

البته آدمها متفاوتن.و ماهم از زندگی شما و اینکه تا چه زمینه تو درس موفق هستی چیزی نمیدونیم.توصیه بنده این هست:
خودت همه ی جوانب زندگیت و شرایط خونوادگیت رو بسنج.ببین واقعا تا چه حد میتونی برنامه ریزی دقیق داشته باشی ؟
تا هم از درس و کنکورت که نزدیکه نیوفتی هم حداقل آینده نگری برای شرایط شغلیت و علایق و استعدادهات داشته باشی ؟

آیا واقعا قبولی در دانشگاه خوبی که خارج از شهر خودته برات سخته؟ اگر واقعا سخته و اونجا شرایط کار کردن رو فکر میکنی
که به خوبیه همینجا نداری پس از خیرش بگذر و به یک دانشگاه معمولی تر نزدیک خودت راضی باش.ضمنا دنبال مدرک نباش
اگر میخوای چندین سال وقت بزاری برای درس و دانشگاه پس فکرت به مدرک و نوع دانشگاه و اینها نباشه.فکرت این باشه اون
چیزی که داری براش چندین سال وقت میزاری اولا ارزشش رو داشته باشه.دوما تو بهترین حالت ممکن زیر و بم رشتت رو یاد
بگیری.یا تو هرچیزی که براش وقت میزاری کاملا استاد شو.یا اینکه کلا از همین اول بیخیالش شو و بزن تو دل کار و بازار.
همه چیز به اِراده و خواستن خودت و برنامه ریزیت بستگی داره.یه نگاه به خودت بنداز و خوب فکر کن که چند مرده حلاجی ؟
و فراموش نکن.تلاش تلاش تلاش تلاش و تلاش.باید از خودگذشتگیهای زیادی انجام بدی تا به هدفهات برسی...
از تفریحات و کارهای بیهوده بزنی...افکار حواس پرت کن و موضوعات بی ارزش رو از بیخ تو ذهنت ریشه کن کنی...
بدونه فداکاری و از خودگذشتگی چیزی بدست نمیاری...ضمنا از ورزش هم به هیچ عنوان غافل نشو.از همه مهمتره.
موفق باشی.

سلام
ممنون از این که پاسخ دادید.
سختی کار برای من مهم نیست ، برای من مهم نتیجه کاره که اول باید مطمئن بشم کاری که میخوام بکنم ، نتیجه داره.
در واقع میخوام بدونم ، بهتره برم یک دنشگاه خوب ( شیراز یا تبریز یا یزد ) و درس بخونم یا بمونم شهرمون تو دانشگاه دولتی شهرمون (نیشابور ) که سطحش پایین تره بمونم و هم درس بخونم و کار کنم؟

[YAshin.SAhAkiyAn]

من فکر میکنم پاسخ سوالت توی همون صحبتهای اولیه ی بنده بود...
اگر میخوای از کار فعلا بزنی و تمام تمرکزت روی درس و بهترین دانشگاه باشه که خب پس شهرهای دیگه رو انتخاب کن...
و در نظر داشته باش که همونطور که خودت اشاره کردی اونجا دیگه نمیتونی مثل شهر خودت به کار و علایقت برسی و احتمالا
سرمایه ای که داری هم صرف خونه و مکان و رفت و آمد و اینها میشه و چند سال زمانت هم فقط و فقط صرف درس خوندن میشه
اما پیشنهاد بنده این هست که اگر توانایی انجام هردو رو همزمان داری...هم درس هم کار...به دانشگاه شهر خودت راضی باش
و همونجا هم به درست هم به کار و علایقت برس ضمن اینکه خرج زیادی رو دستت نمیزاره و سرمایت رو هم داری و به خوانواده
هم نزدیکی.به سطح دانشگاه و اینها هم زیاد فکر نکن.قبلا هم گفتم مهم اینه که رشته ای که انتخاب میکنی توش بهترین بشی
چه تئوری چه کاربردی و تجربی...درضمن تو جامعه امروز ما تجربه ی حداقل خودم بهم ثابت کرده که توی بازار کار بودن به مراتب
بهتر از صرفا داشتن یک مدرک هست.هرچند تاکید دوباره میکنم اگه هردوش رو باهم داشته باشی که چه بهتر..تصمیم با خودت
با آرزوی موفقیت...

[abolfazl-fth]

من فکر میکنم پاسخ سوالت توی همون صحبتهای اولیه ی بنده بود...
اگر میخوای از کار فعلا بزنی و تمام تمرکزت روی درس و بهترین دانشگاه باشه که خب پس شهرهای دیگه رو انتخاب کن...
و در نظر داشته باش که همونطور که خودت اشاره کردی اونجا دیگه نمیتونی مثل شهر خودت به کار و علایقت برسی و احتمالا
سرمایه ای که داری هم صرف خونه و مکان و رفت و آمد و اینها میشه و چند سال زمانت هم فقط و فقط صرف درس خوندن میشه
اما پیشنهاد بنده این هست که اگر توانایی انجام هردو رو همزمان داری...هم درس هم کار...به دانشگاه شهر خودت راضی باش
و همونجا هم به درست هم به کار و علایقت برس ضمن اینکه خرج زیادی رو دستت نمیزاره و سرمایت رو هم داری و به خوانواده
هم نزدیکی.به سطح دانشگاه و اینها هم زیاد فکر نکن.قبلا هم گفتم مهم اینه که رشته ای که انتخاب میکنی توش بهترین بشی
چه تئوری چه کاربردی و تجربی...درضمن تو جامعه امروز ما تجربه ی حداقل خودم بهم ثابت کرده که توی بازار کار بودن به مراتب
بهتر از صرفا داشتن یک مدرک هست.هرچند تاکید دوباره میکنم اگه هردوش رو باهم داشته باشی که چه بهتر..تصمیم با خودت
با آرزوی موفقیت...

ممنون از راهنمایی خوبتون

[abolfazl-fth]

دوستان عزیز ، کس دیگه ای نیست راهنمایی کنه؟

[Mohsen123]

پیام خصوصی دادم