دخالت خانواده وعدم استقلال همسر

[سلاله94]

باسلام.من 5 ساله ازدواج کردم ویک دختر 2ساله دارم.مشکلم اینکه مادرشوهر پدر شوهر وخواهرشوهرام ام تو زندگیم دخالت میکن ماهرچی پس انداز داریم تو حساب مادرشوهرمه.با این دلیل که میخوان وام واسه ما بگیرن.خب مگه نمیشه تو حساب خودمون باشه و وام بگیریم.شوهرم هیچ استقلالی در برابر خانواده اش نداره.سیر تا پیاز زندگیمونو بهشون میگه.ما اهران زندگی میکنیم وخانواده شوهرم شمال.من میرم شمال شوهرم اصلا منو نمیشناسه با من بد تا میکنه.اگه بپرسم چقد حقوق میگیری میگه چون مامانم نمیدونه بابام چ قد حقوق میگیره توهم نباید بدونی درصورتی که دروغ میگه.خانواده اش میگن زنت باید سختی بکشه.ما پس اندازمون اندازه خرید خونه نمیشه ولی میگن باید خونه بخرید با ماهی 200 تومن زندگی کنید.شوهرم میگه اونا به ما مشورت میدن ولی مشورت بایدر امور مهم باشه مگه ما دوتا عقلمون اندازه عوض کردن خونه مستاجری نمیرسه که خواهرشوهرم میگه نطر من اینکه خونتونو عوض نکنید.با بابا هم مشوت کنید کجایه این مشورته.وهزاران دلیل میاره که همینجا بشینید یعنی من نمیتونم خونه مونم عوض کنم.شوهرم کاملا آدم مطیعی در مقابل خانواده وپرخاشگر با منه.هرحرفی بزنم درجا از کوره درمیره دعوا میگیره.خسته شدم از دست همشون.شوهرم یه تو نمیتونه بهشون بگه.استقلالی هم نداره.منم ادم دعوایی وحاصر جوابی نیستم.من ادم کمرو وخجالتی هستم.در برابر حرفها ونظراتشون چیزی نمیگم.وفقط سکوت میکنم.

[farokh]

گاهی دیده شده است افراد قبل از دستیابی به استقلال عاطفی و رسیدن به وابستگی سالم، متاهل می شوند که آثار و پیامدهای آن در زندگی مشترک به صورت انتقال اسرار، مشکلات و مسائل زوج به دیگران بروز می یابد؛ بنابراین لازم است فرد قبل از رسیدن به استقلال و احساس توانمندی برای جدایی عاطفی، ازدواج را تا زمانی که از این مرحله با موفقیت گذر کند، به تأخیر اندازد. در واقع بعضی افراد به جای انتقال از دوره وابستگی به دوره استقلال در همان دوره وابستگی متوقف می شوند؛ همچنین وابستگی متقابل هم می تواند جزو علل دیگر این مشکل باشد؛

برای مثال در همین پیامک ممکن است غیر از آن که خانم به مادرش وابسته است، مادرش هم به شدت به دخترش وابستگی داشته باشد و قادر به جدایی عاطفی از فرزند و رها کردن او نباشد؛ بنابراین مدام برای زندگی او نگران است و با کنجکاوی یا ارتباط بیش از حد، سعی می کند وابستگی دو جانبه خود را حفظ کند و قادر نیست استقلال او را به رسمیت بشناسد. نهایتا کمبود اعتماد به نفس، ضعف در مهارت تصمیم گیری و حل مسئله نیز باعث حفظ وابستگی فرد و ترس از جدایی از دیگران می شود.


نبود مرز بندی صحیح و به موقع از طرف زوجین باعث بروز دخالت های والدین و دیگران در زندگی مشترک شان می شود. زندگی مشترک زوجین بعد از ازدواج باید دارای مرز زناشویی مشخص باشد تا از این طریق زوجین از زندگی خود محافظت کنند. اگر زن و شوهری بدون هیچ محدودیتی تمام اطلاعات و مسائل زندگی مشترک شان را به والدین خود انتقال دهند، نشانگر این است که آن ها هیچ گونه حریم شخصی در زندگی برای خود قائل نیستند و در خانه ای زندگی می کنند که دیوار های آن شیشه ای است و همه افراد شاهد جریانات زندگی شان هستند.

در چنین مواقعی، یکی از زوجین باید در ابتدا سعی کند اعتماد به نفس همسرش (که همه اطلاعات را به خانواده اش می دهد) تقویت شود. از طریق بیان عبارات و جملاتی از قبیل «تو آن قدر پخته هستی که خودت زندگی ات را مدیریت کنی»، باید به همسرش بفهماند که بر توانایی های خود تمرکز کند. در واقع با تقویت رفتارهای مثبت او و چشم پوشی از رفتارهای غلطش خواهد توانست به افزایش خود باوری او کمک کند.

مهارت تصمیم گیری و حل مسئله جزو مهارت های مورد نیاز در زندگی مشترک است و زوجین باید تلاش کنند در موقعیت های بحرانی و تنش زا از توانمندی های یکدیگر برای برطرف کردن مشکل بهره ببرند. برای رسیدن به این منظور از عباراتی مانند: «نظر تو برایم مهم است!»، «می خواهم بدانم همسرم چه راه حلی دارد؟» یا «پیشنهاد تو درباره این مسئله چیست؟» باید استفاده کند و او را به تصمیم گیری به تنهایی یا فکر کردن به راه حل های یک مسئله تشویق کند.

راه حل مهاجرت به شهری دیگر نیز برای کاهش وابستگی و دخالت بزرگ ترها شاید موقتا موثر باشد؛ اما در صورت وابستگی خانمی به مادرش احتمال دارد جدایی از او به افسردگی در غربت یا پرخاشگری و لجبازی منجر شود؛ بنابراین بهتر است از نظر مکانی خانه ای دورتر از والدین در نظر گرفته شود و از نظر زمانی فاصله دیدار یا دفعات ارتباط با آن ها به هفته ای یک بار و در مدت زمان کمتر از 3 ساعت محدود باشد تا فرد امکان جدایی را کم کم برای خود فراهم آورد.
در این مواقع یکی از زوجین با مذاکره با همسرش باید به آسیب های زندگی بدون مرزبندی اشاره و تصمیم جدی خود را مبنی بر محدود کردن نقل و انتقال مسائل زندگی مشترک به دیگران مطرح کند و به صورت مشترک هر دو برای بنا کردن فرهنگ جدید متناسب با اهداف و توانمندی های خود تلاش کنند؛ همچنین و با توجه به این که احترام والدین واجب و ضروری است، بهتر است در برابر پیشنهادهای آن ها سکوت کنید و شنونده خوبی باشید؛ اما اجرای آن ها را به توافق و هم فکری با همسر موکول کنید تا به مرور زمان آن ها هم استقلال و توانمندی شما را برای مدیریت زندگی جدید به رسمیت بشناسند

[fateme.68]

سلام
از همسرتون بخواین ک باهم به مشاوره بروید. و اگر قبول نکردن حال خودتون را بهانه کنید و ازشون خواهش کنید بیاید.

فرستاده شده از LG-D855ِ من با Tapatalk