نمایش نتایج: از 1 به 4 از 4

موضوع: ترك انواع اعتياد

2353
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jun 2017
    شماره عضویت
    35646
    نوشته ها
    2
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    Unhappy ترك انواع اعتياد

    من روزى ١پاكت و نيم وينستون آبى
    هفته اى حداقل ٣بار هر بار سه چهارم شيشه ويسكى
    ٢هفته اى يكبار مارى جوانا مصرف مي كنم .
    الان ديگه خسته شدمه.٣ساله اين كارمه.البته گاهى اوقات شديدتر هم بوده.
    خود ارضايي هم ميكنم.
    دليلش هم به يه اتفاق خيلي خيلي تلخ بر ميگرده،چون كم كه نه،در واقع هيچكس سرنوشت من رو نداشته و اميدوارم هم نداشته باشه.
    البته ناگفته نماند در كنار اينا من ليسانس دارم،ايلتس دارم،برنامه نويسم و از لحاظ اجتماعى شخصيت سنگينى دارم.
    اين كارام رو هم هميشه تنها نهايتا با يه نفر از دوستام انجام ميدم.
    من يه روزى خودم رو واسه مسابقات بادى كلاسيك آماده ميكردم،الان به اعماق رسيدم.
    ميخوام دوباره خوب شم.
    الان ٢٣ سالمه.

  2. بالا | پست 2

    عنوان کاربر
    کاربر ویژه
    تاریخ عضویت
    May 2014
    شماره عضویت
    3710
    نوشته ها
    9,699
    تشکـر
    4,204
    تشکر شده 10,202 بار در 5,111 پست
    میزان امتیاز
    21

    پاسخ : ترك انواع اعتياد

    تا وقتی که حس شما نسبت به این موارد به تنفر تبدیل نشه هیچ کسی نمیتونه به شما کمک کنه

    اگر چنین حالت تنفری به سراغ شما اومده میتونید امیدوار به ترک باشید

    پس با یک مرکز ترک اعتیاد معتبر در این خصوص مشورت کنید



    موفقيت هاي درماني :
    ترك اعتياد پايدار و موفق معمولا” با مراحل آغازين درمان به تنهايي به دست نمي آيد.
    نابسامانيهاي سوء مصرف مواد مانند بيماريهاي مزمن از قبيل ديابت و آرتريت هستند كه موفقيت درمان آنها هنگامي است كه نشانه هاي آنها كمتر شود، نه اينكه بهبودي كامل به دست آيد. در واقع احتمال بهبودي كامل (Cure) در بسياري از بيماريهاي مزمن كم است و مانند بيماريهاي ديابت و كم كاري غده تيروئيد، معتادان نيز به درمان طولاني مدت نگهدارنده (Maintenance) نياز دارند. تعريف موفقيت در وابستگي دارويي بسته به نوع دارو متفاوت است. براي هروئين اين موفقيت شامل دوره پرهيز از دارو، بهبود وضعيت سلامتي و كارآيي اجتماعي آنان پس از تغيير دارو به متادون مي باشد. در اعتياد به كوكائين هدف درمان ترك كامل (Complete abstinence) مصرف داروست. اگر چه بيماران بسياري با مصرف گاه به گاه آن نيز كارآيي كافي اجتماعي دارند. مراكز درماني بايد بيشتر بر بيماراني كه به طور مرتب به سراغ دارو مي روند و وقت خود را در اين راه تلف مي كنند تأكيد داشته باشند.
    در مصرف نيكوتين ديده مي شود كه بسياري از سيگاري هاي پيشين در آينده دوباره به سوي مصرف سيگار رفته و از يك تا دو سيگار در روز شروع مي كنند و بسرعت به وضعيت پيش از ترك بر مي گردند. در واقع موفقيت در كنترل مصرف سيگار بسيار كمتر از مواد ديگر مثل كوكائين، الكل و هروئين مي باشد.



    تأثيرات اقتصادي و به صرفه بودن درمان (Cost effectiveness of treatment) :
    در طول 10 تا 15 سال گذشته، برنامه ريزيهاي بيمه در درمان كوتاه مدت معتادان بستري در طول 28 روز مؤثر بوده است. اين روش ، پرهزينه، غير ضروري و احتمالا” در طولاني مدت بي تأثير است، مگر اينكه پس از مرخص شدن از بيمارستان، بيماران به صورت دائم پيگيري درمانگاهي داشته باشند. در برنامه ريزيهاي جديد بهداشتي نشان داده شده كه درمان بستري و سرپايي اين بيماران در دراز مدت جز در ميزان هزينه آن تفاوت ندارند. گر چه هنوز اختلاف نظر وجود دارد اما برخي پژوهشها نشان مي دهند كه اگر بستري شدن كوتاه مدت همراه با پيگيريهاي طولاني درمانگاهي باشد مفيد و مؤثر است. در مورد اعتياد بايد گفت كه سم زدايي درمان نيست بلكه راه ساده اي است براي آغاز مراحل درمان كه بايد حتا تا سالها ادامه يابد. اگر درمان موفق، 6 تا 12 ماه نخست پس از شروع درمان را در نظر بگيريم، در مورد نيكوتين 20%، كوكائين 75% و هروئين با درمان نگهدارنده متادون 60 تا 70 درصد بوده است. درمان اعتياد باعث صرفه جويي در هزينه هاي اجتماعي مي شود زيرا معتاد درمان نشده در ابعاد گوناگون به جامعه ضرر مي رساند مانند كاهش نيروي انساني جامعه، افزايش خطر تصادفات، عفونتها و مخارج سنگين ناشي از بيماريهاي وابسته به اعتياد. در مطالعه بر روي 11000 بيمار تحت درمان با متادون صرفه جويي در هزينه، به نسبت 4 به 1 به دست آمده است. در بررسي ديگر 8/4 به يك و در بيماران غير بستري 6/12 به يك، براي درمان اعتياد به كوكائين نيز نتايج مشابهي به دست آمد. مطالعه اي از طرف گروه راند (RAND) نشان داد كه اگر تعداد معتادان به كوكائين 1% كاهش يابد 23 بار با صرفه تر از آن است كه ارتباط با كشور صادر كننده كوكائين قطع شود و 3/7 بار بهتر از آن است كه محدوديت قانوني مصرف را بيشتر كنيم. اين گروه نشان داد كه اگر مطالعه اي اثر بخشي درمان معتادان به كوكائين را 50 تا 75% اعلام مي كند اين ميزان در واقع 13% است. به هر حال اين آمار نشانگر به صرفه بودن درمان معتادان است.


    - آيا درمان دارويي بايد صورت گيرد ؟
    برخي از برنامه هاي درماني سوء مصرف مواد بر اين اساس بنا شده است كه يك رويكرد عاري از دارو (Drug free approach) تنها نحوة برخورد است، يعني نبايد وابستگي به يك دارو را با وابستگي به داروئي ديگر جانشين كرده و درمان محسوب كنيم. مطالعات متعدد انجام شده بيانگر تأثيرات مفيد درمان با داروهاي روانگردان است ( كه براي بيماريهاي رواني همراه اعتياد تجويز شده اند‌) اما درمانهاي دارويي ديگر نيز در بسياري موارد كمك كننده بوده است. به عنوان نمونه مصرف ليتيوم در بيمار معتاد به كوكائين كه همزمان مبتلا به اختلال خلقي است نشانه هاي بيماري رواني را مي كاهد. البته داروهايي با احتمال سوء مصرف نبايد در بيماران معتاد به كار گرفته شوند و نيز دارو مي تواند فقط به دليل اعتياد بيمار تجويز شود.



    تشخيص مضاعف Dual diagnosis
    بر اساس جمعيت مورد مطالعه، برخي از بيماران معتاد نشانه هاي بيماري رواني را پيش از شروع سوء مصرف مواد داشته اند. اكثر مسائل رواني، در بيماران با سوء مصرف طولاني مواد ديده مي شود. پيدايش اينگونه مشكلات احتمالا” بدليل تأثيرات تجمعي مصرف دارو بر سلسله اعصاب و فشارهاي اجتماعي و شغلي است كه بر آنها وارد مي شوند.
    افسردگي يافتة شايعي است كه در معتادان به هروئين و ترياك و نيز در معتادان به كوكائين ديده مي شود. نشانه هاي افسردگي معمولا” خودبخود محدود مي شوند(Self Limiting) و تظاهر آنها بستگي به مرحلة اعتياد دارد. بسياري از معتادان به اپيوئيدها، در آغاز درمان با متادون نشانه هاي افسردگي را نشان مي دهند كه پس از ثبات درمان با متادون از بين مي روند. بر اساس مطالعات انجام شده با استفاده از داروهاي ضد افسردگي مي توان نشانه هاي افسردگي ناشي از اعتياد را از بين برد. هنگام ترك كوكائين نيز نشانه هاي افسردگي شايع است اما در بيشتر بيماران اينگونه نشانه ها در مدت چند روز خود بخود از بين مي روند. ممكن است همراه با اعتياد بيماريهايي مانند اسكيزوفرنيا و اضطراب نيز مشاهده شود كه مي توان با كمك داروهاي روانگردان اينگونه بيمارها را درمان كرد. شايان يادآوري است كه در اين مورد مطالعات كنترل شده وجود ندارد. گفتني است كه اگر بيماران داراي تشخيص مضاعف باشند به درمان دارويي همراه با روان درماني پاسخي مناسبت تر مي دهند.



    وابستگي به اپيوئيدها:
    اپيات (Opiates) مشتقاتي از گل خشخاش هستند و اپيوئيدها (شبه ترياكها) موادي هستند كه با وجود آنكه ترياك نيستند بر گيرنده هاي مشابه گيرنده هاي ترياك تأثير مي گذارد. كشفيات جديد علوم عصب شناسي، گيرنده هاي اختصاصي را نشان داده اند كه نخستين محل تأثير اپيوئيدها هستند. اين يافته ها اطلاعات قابل توجهي درباره سيستمهاي فيزيولوژيك بدن كه توسط اين داروها تحت تأثير قرار مي گيرد به دست مي دهند. موادي مانند هروئين اثرات شناخته شده اي دارند كه شامل ممانعت از درك درد و ايجاد حالت آرامش و نشئگي مي باشد. افزون بر مواد ياد شده، شبه ترياكها، تأثيرات مهمي بر سيستم غده درون ريز، قلب و عروق، دستگاه گوارش و سيستم ايمني بدن دارند. گيرنده هاي مو (µ )، كاپا (Kappa) و سيگما ( δ ) براي اين سيستم شناخته شده و دسته بندي شده اند.


    سه گروه واسطه پيتيدي براي اين گيرنده ها وجود دارد : اندورفينها، انكفالينها و دي نورفينها. آزمايشهايي درمورد تأثير مواد مخدر بر مغز حيوانات انجام شده است. اينگونه بررسيها نشان داده كه اپيوئيدها باعث تقويت سطح دوپامين درسيستم ليمبيك (Nucleus Acumbens) ميشوند كه مشابه تأثير تقويتي الكل، كوكائين، آمفتامين و نيكوتين است. گر چه سيستم تقويت كنندة هر دارو با ديگري متفاوت بنظر مي رسد اما فعاليت اين سيستم به كلي مهم است، زيرا حالت خوشايند و تشويق آميز ناشي از مصرف مواد مخدر و نيز فعاليتهايي مانند روابط جنسي و خوردن غذا از طريق همين سيستم است.


    ساير قسمتهاي مغز در شكل گيري پديدة تحمل و وابستگي درگير مي شوند. وقتي اپيوئيدها به طور منظم استفاده شوند اثرات آنها كاهش مي يابد (Tolerance) اگر ناگهان مصرف آنها قطع شود، سندرم ترك ظاهر مي شود. اين حالت در درمان درد با اين داروها ديده مي شود و بنابراين ترس از اعتياد بيمار باعث مي شود بسياري از پزشكان بيماراني را كه از درد رنج مي برند درمان كافي نكنند (Undertreatment). در واقع اعتياد واقعي با رفتار داروجويانه (Seakingdrug) در درمانهاي پزشكي ايجاد مي شود. اين نكته بسيار مهم است كه ايجاد تحمل و وابستگي فيزيكي را با اعتياد واقعي اشتباه نكنيم.


    در گذشته اعتياد به ترياك بيش از صد سال در آمريكا مشكل ساز بوده است و هم اينك گمان مي رود 750 هزار تا يك ميليون معتاد به هروئين در آمريكا وجود داشته باشد. اكثر تلاشها براي رفع اين معضل از طريق قانون بوده است و نه پزشكي. در حاليكه گاهي بيماران پس از مرحلة مسموميت زدايي (Detoxification) مي توانند بدون دارو زندگي كنند بيشتر معتادان حتي پس از يك روان درماني همه جانبه دچار عود بيماري مي شوند. مهمتر اينكه بسياري از معتادان به هروئين حتي تصور يك زندگي بدون دارو را ندارند. از دهة 1960 استفاده از متادون در ترك هروئين آغاز شد. درمان بر اين اساس است كه مصرف يك داروي كوتاه اثر اپيوئيدي را ( كه لازم است روزي 3 تا 4 بار تزريق شود ) تبديل كنيم به مصرف يك داروي طولاني اثر خوراكي كه در روزي يك نوبت مصرف مي شود. اثر اين جابجايي قابل توجه بوده و به تلاش كمي از جانب بيمار نيازمند است. به همين دليل اين درمان قابليت استفادة گسترده دارد. محاسن متادون از نظر پزشكي اجتماعي نيز قابل توجه است. متادون علاوه بر كاهش اعتياد، بيماريهاي عفوني مثل ايدز و سل مقاوم به درمان را نيز كه بيشتر توسط معتادان تزريقي در جامعه شيوع مي يابد كاهش مي دهد.
    در آغاز، بسياري از معتادان به هروئين علاقه كمي به تغيير زندگي خود دارند و در ابتدا مصرف متادون را با داروهاي ديگر همراه مي كنند تا در اوج خلسه بمانند. با مشاوره هاي مناسب و سازمان يافته، بيمار مي تواند فكر خود را به جاي حركت در مسير اعتياد به رفتار در قالب يك شهروند مفيد و مولد دگرگون سازد. متادون جايگزين هروئين شده و رفتارهاي داروجويانه را كاهش مي دهد و نشانه هاي ترك اپيوئيدها را متوقف مي سازد. اين دارو سيستم فيزيولوژيك را نيز ثبات مي بخشد. زيرا طولاني اثر است. (عليرغم هروئين كه كوتاه اثر است و تغييرات فيزيولوژيك به شكل بالا و پائين (Up & Down) ايجاد مي كند. به طور مشخص در هفته ها و ماه هاي اول درمان با متادون بيمار مصرف هروئين را ادامه مي دهد. متادون اثر هروئين را سد نمي كند بلكه با آن تحمل متقابل (Cross-tolerance) دارد بنابراين اثرات لذتبخش هروئين با مقدار معمول كاسته شده و بتدريج بيمار مصرف هروئين را قطع كرده و كنار مي گذارد. با تركيب متادون و درمانهاي رواني- اجتماعي (Psychosocial Intervention) بهبودي در تمام سطوح عملي بيمار به دست مي آيد. هنگامي كه دوز متادون در يك سطح مناسب ( براي بيشتر بيماران 60 ميلي گرم ) حفظ شود، ارتباط مستقيمي بين ميزان روان درماني و پيش آگهي درمان پديد مي آيد. همچنين با حمايتهاي رواني اجتماعي بهبودي بيشتري در زمينه مصرف دارو، نشانه هاي رواني، مشكلات خانوادگي و شغلي بدست آمده است. اين افراد (مصرف كنندگان متادون) سالمتر بوده و كمتر به HIV و ساير بيماريهاي عفوني دچار شده اند. بيماراني كه متادون مصرف مي كنند، افسردگي آنها كمتر شده اما مسائل مربوط به خواب آنها بيشتر مي شود. بهبود عملكرد جنسي در مردان معتاد متناسب با زمان اعتياد به هروئين ديده مي شود. در خانمها كه با مصرف هروئين پريودهاي نامنظم داشته اند، مصرف متادون چند ماه تأخير پريود ايجاد كرده و سرانجام پس از شش تا 12 ماه پريودهاي منظم خواهند داشت. بيماران زن در حال مصرف متادون اگر حامله شوند بچه هاي به دنيا آمده از نظر جسمي، وابسته به اپيوئيدها خواهند بود كه مي توان مادر حامله را از پيش تحت مراقبت قرار داده و سندرم ترك نوزاد را درمان كرد. نوزادان مادران مصرف كننده متادون بسيار سالمتر از نوزاداني بوده اند كه از زنان معتاد به هروئين متولد شده اند.


    « طول مدت درمان با متادون »
    دو نوع درمان كوتاه مدت و بلند مدت پيوسته براي متادون شرح داده شده است. درمان پيوسته كوتاه مدت (Extended Detoxification) همان گونه كه از سويFederal methadone regulation بيان شده است بيش از 180 روز درمان با متادون مي باشد. اين مدت كافي است تا بعضي از بيماران به وضعيتي ثابت دست يابند و زندگيشان را سر و سامان بخشند و پيگير روان درماني شوند. 6 ماه براي بيشتر بيماران خيلي كوتاه است و طول مدت درمان نگهدارنده متادون بايد بر اساس نياز بيمار باشد نه محدوديت زماني. برخي بيماران نيازمند سالها درمان پيوسته با متادون هستند پيش از آنكه بتوان بتدريج بدنشان را از متادون پاك نمود.
    بسياري ديگر نياز به درمان پيوسته و نامحدود دارند. براي اين بيماران مصرف متادون حكم جايگزين هورموني در بيماران مبتلا به كم كاري غده تيروئيد يا آديسون را دارد. سيستم دروني اپيوئيدي بدن پيچيده تر از آن است كه بتوان با يك آزمايش ساده كمبودهاي اوليه و ثانويه آنرا تشخيص داده و درمان كرد. برخي مطالعات اندازه گيري اپيوئيدي اندوژن را در مايع مغزي – نخاعي (CSF) يا پلاسماي فرد معتاد بيان كرده اند ولي محدود به پپتيدهاي فردي هستند و نماي روشني از كل سيستم به دست نمي دهند. همچنين نشان داده شده كه در غير بيماران معتاد اين سيستم مي تواند بيش فعال باشد مثلا” نوزاداني كه از مادر غير معتاد در حالت تضعيف سيستم تنفسي (Respiratory depression ) به دنيا آمده و به نالوكسان جواب داده اند و بهبودي پيدا كرده اند. از لحاظ نظري ممكن است فردي با فعاليت كمتر اپيوئيدي اندوژن متولد شده و آستانة پايين تري براي تحمل درد داشته باشد كه نشانگر استعداد بيشتر براي اعتياد به مواد مخدر خواهد بود. اين امر نيز بدون اينكه ثابت شده باشد ممكن است پس از مصرف مداوم اپيوئيدهاي خارجي مثل هروئين، ايجاد اپيوئيدهاي اندوژن كاهش يافته و مصرف مادام العمر متادون به صورت يك جايگزين هورموني لازم شود. اين نكته مي تواند توجيه كند كه چرا معتادان پيشين عليرغم تمايل زياد شخصي نمي توانند دور از مصرف اپيوئيدهاي خارجي باقي بمانند.
    اگر چه نشانه هاي ترك ناگهاني اپيوئيدها در مدت 5 تا 10 روز كاهش مي يابد (با درمان يا بدون آن) گاهي حالت خفيف ترك 6 ماه نيز طول مي كشد. علايم عبارتند از اختلاف خواب و كج خلقي (Dysphobia) همراه با تغييرات اشتها، فشار خون و ريتم كورتيزول بدن. اين نشانه ها در محيطي كه دسترسي به هروئين آسان است مي تواند منجر به مصرف دوبارة آن از سوي بيمار شود.



    اختلاف نظر دربارة متادون
    1) متادون باعث بهبود عملكرد مي شود اما درمان قطعي نيست. 2) بيمار توانايي فعاليت و كار دارد در حاليكه به يك تركيب Synthetic نيز وابستگي دارد. 3) مصرف كنندگان متادون عموما” هوشيارند و حالتي از خماري ندارند چرا كه نسبت به اثرات آرام بخشي آن تحمل ايجاد مي شود.


    اينگونه افراد مي توانند اتومبيل برانند و حقوق و حتي پزشكي بخوانند.
    در 120 هزار بيمار آمريكايي كه در حال حاضر براي ترك هروئين، متادون مصرف مي كنند برنامه هاي مفيد مثل مراكز مشاوره كافي و دوز كافي متادون 60 تا 70 درصد مفيد بوده است. اكثر بيماران تيپيك با مشكلات بيشتر و ميل كمتر براي تغيير مراجعه مي كنند. متأسفانه برنامه هاي درمان با متادون غالبا” نامشخص (Undefunded) هستند. مصرف فشردة متادون بايد همراه با مشاوره و روان درماني سازمان يافته باشد. جلسات مشاوره ضروري است و ممكن است بيمار متمايل به مصرف متادون در منزل باشد. الزامات قانوني فقط دريافت مقدار محدودي از دارو در منزل را مجاز مي داند، حتي در بيماران بسيار قابل اعتماد، استثناء آن مقدار نگهدارنده (Maintenance) است كه نياز به ويزيتهاي ماهانه دارد ولي فقط در چند برنامة تجربي قابل دسترسي بوده است.



    « ساير درمانهاي وابستگي به اپيوئيدها » Other medications
    LAAM يا L-alpha acetyl methadone يك اپيوئيد طولاني اثر كه سالها قبل از 1993 كه FDA ان را تأئيد كند در دوره هاي باليني مطالعه شده است. اين دارو مشابه متادون بوده و نيمه عمر طولاني تر (72 ساعته) و متابوليت هائي با تأثيري طولاني تر دارد و اثرات شبيه ترياك به مدت 72 ساعت با يك دوز ايجاد مي كند. بنابراين لازم است فقط هفته اي سه بار مصرف شود و ثبات فيزيولوژيك لازم را نيز فراهم مي كند.


    بوپرنورفين(Buprenorphine)متعلق به داروهاي گروه آگونيست نسبي(Parital agonists) است اين دارو در حال حاضر براي درمان درد استفاده مي شود و اثرات مفيدي به عنوان يك داروي مداوم نگهدارنده در درمان كلينيكي معتادان به هروئين و ترياك نشان داده است. اين دارو برگيرندة مو µ receptor تأثير گذاشته و اگونيست نسبي آن است ولي در اينجا پديدة سقف (Ceiling) اتفاق مي افتد كه با مصرف بيشتر تأثير بيشتر ديده نمي شود. دوراژ بالاي آن (Over dosage) ديده نشده و اگر همزمان هروئين يا ساير اپيوئيدها با آن مصرف شوند بسيار كم اثر يا بي اثر خواهند بود. بوپرنورفين هم اينك به عنوان مناسبترين دارو در درمان اعتياد به اپيوئيدها در كشورهاي اروپائي و امريكا استفاده مي شود. شايان يادآوري است كه داروي بوپرنورفين اعتيادآور نبوده اما قطع ناگهاني آن ممكن است نشانه هاي خفيف ترك را در پي داشته باشد.
    گفتني است كه پزشك و بيمار مي توانند نوع درمان را از بين داروهاي فوق برگزينند.


    درمان آنتاگونيست هاي اپيوئيدي (Opioid Antagonist treatment)
    كشف آنتاگونيستهاي ويژه گيرنده هاي ترياك در آغاز دهه 1970 اميدي دوباره براي يافتن دارويي كامل در ترك اعتياد به هروئين ايجاد كرد. نالتركسون فقط گيرنده هاي مو (µ ) را بلاك مي كند ( و به ميزان كمتر Kappa) اما به خودي خود اثرات ناچيز دارد. نالتركسون و نالوكسون (آنالوگ كوتاه اثر آن) تمايل زيادي براي گيرنده هاي ترياك دارند و داروهايي مثل متادون و مرفين را از اين گيرنده ها بيرون مي راند و در نتيجه اثرات سريع ترك را در بيماران معتاد به اپيوئيدها ايجاد مي كند. اگر يك معتاد به هروئين ابتدا مسموميت زدايي (Detoxify) شود، گيرنده هاي اپيوئيدي بتدريج آزاد مي شوند و اگر در اين حالت نالتركسون داده شود اين گيرنده ها اشباع شده و از تزريق مجدد هروئين براي ايجاد تأثير ويژة آن پيشگيري مي شود. مطالعات نشان داده است كه نالتركسون واقعا" مؤثر است و در 1983، FAD نيز آن را تأكيد كرد.


    متأسفانه نالتركسون يك داروي كم مصرف در درمان معتادان به هروئين و ترياك باقي مانده است. اين دارو بر خلاف متادون اثرات روان گردان ندارد و تعداد كمي از معتادان به درمان با آن علاقه نشان مي دهند و برنامه هاي معدودي براي ترويج آن وجود داشته است. اين دارو نسبت به متادون عوارض متعددي هم دارد و پزشكان نيز براي استفاده از آن آموزش نديده اند. كساني كه پيوسته با متادون سر و كار دارند نظير پرستاران، پزشكان و دارو سازان مي توانند به خوبي از نالتركسون استفاده كنند چرا كه عليرغم دسترسي دائم به ماده مخدر، اين دارو به آنها امكان مي دهد كه به كارشان ادامه داده و خطر ابتلا و عود اعتياد را كاهش دهند. نالتركسون در پيشگيري از عود اعتياد زندانيان موقتا" آزاد شده نيز مؤثر بوده است.


    تجربه مصرف نالتركسون نشان مي دهد كه سد شدن گيرنده هاي اپيوئيدي مانع از عملكرد طبيعي اجتماعي در بيشتر مردم نمي شود. در الگوهاي حيواني ديده شده كه گيرنده هاي اپيوئيدي در كنترل اشتها، فعاليت جنسي و درك درد مؤثر بوده است. داوطلبان نرمال مصرف كننده نالتركسون شكايت از افسردگي و كج خلقي (Dysphobria) داشته اند اما معتادان سابق (به هروئين) نشانه هاي اندكي از اين نوع نشان مي دهند. برخي حتي تا ده سال روي درمان با نالتركسون هستند بدون اينكه تغيير واضحي در درك درد و اشتها داشته يا مانعي در كسب لذت از فعاليت جنسي يا موسيقي داشته باشند.


    الكل (Alcohol)
    الكل بر قسمتهاي متعددي از مغز تأثير مي كند. در الگوهاي حيواني اپيوئيدهاي اندوژن را فعال مي كند. بنابراين مشاهده مي شود كه نالتركسون در مهار گيرنده هاي اپيوئيدي اشخاص معتاد به الكل نيز مؤثر است. نالتركسون ميزان اشتياق به الكل (Alcohol craving) را نيز كاهش دهد و از عود آن مي كاهد (در مقايسه با گروه درماني كنترل كه پلاسبو دريافت كردند) مصرف همزمان نالتركسون و الكل تلآثير الكل را كاهش مي دهد. اين موضوع نشان مي دهد كه الكل بعضي اثرات خود را از طريق گيرنده هاي اپيوئيدي اعمال مي كند. مشاهده شده است كه الكل در افراد جوان وابسته به خانواده هاي الكليك، باعث افزايش بتا – اندورفين (B-endorphin) شده است. گفتني است كه خطر الكليسم در آينده براي اين افراد بالا است. در گروه كنترل با سابقه منفي خانوادگي براي الكليسم پاسخ كمتري از اندورفين به الكل مشاهده شد. بتا اندورفين از طريق گيرنده هاي مو ( µ ) اثر مي كند. متأسفانه اين پپتيد به سرعت از پرده محافظ مغز (BBB) نمي گذرد و راهي عملي براي سنجش آن در مايع مغزي نخاعي (CSF) وجود ندارد. در 1995 نالتركسون توسط FDA در درمان الكليسم تأئيد شد.


    نيكوتين (Nicotin)
    مصرف سيگار شايعترين دليل قابل پيشگيري مرگ در ايالات متحده است. پس نيكوتين مهمترين داروي مورد سوء مصرف است. اعتياد به نيكوتين مي تواند بسيار مقاوم به درمان باشد. ميزان موفقيت ترك در سيگاريهاي علاقمند بسيار كمتر از هر داروي مخدر ديگر است. تنها 20% آنها پس از يك سال از شروع ترك هنوز در حالت ترك بسر مي برند. برخي از معتادان شديد به سيگار (Heavy smokers) سيگار كشيدن را براحتي ترك مي كنند، در حاليكه سايرين عليرغم ابتلا به بيماريهاي شديد قلبي و تنفسي باز هم به مصرف ادامه مي دهند. اثرات ناشي از آن مي تواند با داروهاي محرك نظير كوكائين و آمفتامين مقايسه شود. اگر چه شدت آن كمتر است. شدت وابستگي به نيكوتين نه بر اساس شدت نشانه هاي ترك آن بلكه بوسيله ناتواني مقاومت در برابر بازگشت به سيگار سنجيده مي شود.


    اكثر افراد الكليك، هروئيني و معتاد به كوكائين كه همزمان سيگار مي كشند گفته اند كه ترك سيگار به مراتب سخت تر از داروي مخدر ديگر بوده است. در حاليكه بسياري از الكليك ها و معتادان به كوكائين گاهي به سراغ مصرف ماده مخدر مي روند، اكثر سيگاريها مرتب سيگار مي كشند و كمتر از 10 درصد آنها به دوز كم اكتفا مي كنند ( 5 سيگار يا كمتر) تا دچار وابستگي جسمي نشوند.


    اختلالات خلقي (Affectives, Dysthymia) همراه با وابستگي به نيكوتين ديده مي شود ولي مشخص نيست كه پيشتر وجود داشته يا پس از اعتياد آغاز شده است. نشانه هاي افسردگي عموما" در دوران ترك سيگار شدت مي يابد و اين شايد عاملي براي بازگشت به رفتارهاي مصرف سيگار باشد. نيكوتين به سرعت از راه ريه، پوست و مخاط جذب مي شود. اثر تحذير آن از طريق جذب از ريه پس از 7 ثانيه بر مغز اعمال مي شود. پس هر پك سيگار اثر تقويت كننده براي دوز بعدي دارد و هر پاكت سيگار با احتساب 10 پك براي هر سيگار، حاوي 200 بار اثر تقويت كننده بر مصرف مجدد آن است. براي شكل گيري رفتار يا سر نخ شرطي شده ابتدايي مصرف، نياز به فرصتهايي خاص هست. در حال حاضر براي سيگار كشيدن اين محرك افزايش تمايل به سيگار و وجود الگوي رفتار يك سيگاري در آزمايشگاه بوده است. هم انگيختگي و هم افسردگي پس از مصرف نيكوتين ديده مي شود. سيگار حالتي مانند احساس هوشياري ايجاد مي كند و تا حدودي آرامش عضلاني مي دهد. در مطالعه بر روي موش صحرائي، پس از تزريق نيكوتين، افزايش دوپامين خارج سلولي در محل NAc ديده شده است. نيكوتين ساير سيستمها مثل اپيوئيدهاي اندوژن و گلوكو كورتيكوئيدها را هم نشان مي دهد. نسبت به اثرات ذهني (Subjective)نيكوتين تحمل ايجاد مي شود ولي اين تحمل كوتاه مدت است و حساسيت به نيكوتين تا چند ساعت بعد هم حفظ مي شود. زيرا مصرف سيگار در ابتداي روز، پس از يك شب نكشيدن سيگار، بهترين احساس را موجب مي شود. پس از ماه ها ترك سيگار، مصرف مجدد آن مي تواند ايجاد تهوع كند. سيگاريهاي جديد حالت تهوع حس مي كنند كه سطح نيكوتين خونشان از حد معمول بسيار بالاتر است. اگر نيكوتين در رگ تزريق شود از مصرف سيگار روزانه مي كاهد. كاهش سطح نيكوتين خون انگيزه اي براي روشن كردن سيگار بعدي است و سيگاريها براي جلوگيري از كاهش نيكوتين خون و بروز اثرات ترك، مجددا" سيگار مي كشند.



    محرك مصرف در سيگاريها عبارتست از :
    1) بدست آوردن اثرات مطلوب نيكوتين
    2) اجتناب از سندرم ترك
    درمان جايگزين نيكوتين (Nicotin Replacement Therapy) مي تواند علايم ترك سيگار را كاهش دهد. به گفته سيگاريها آدامسهاي نيكوتيني و چسبهاي حاوي نيكوتين اثراتي مشابه سيگار ندارند و شايد به دليل سطح يكنواخت نيكوتين در خونشان باشد. در حاليكه در مصرف سيگار نيكوتين خون نوسان (Peak) دارد. با اين وجود جايگزينهاي نيكوتيني از علايم ترك پيشگيري مي كنند و اين در مرحله اول ترك سيگار مؤثر است. اكثر سيگاريها ابتدا به راحتي سيگار را كنار مي گذارند اما بيشتر آنها پس از 6 ماه مجددا" بر مي گردند. در مطالعات كنترل شده، چسبهاي نيكوتيني بر پلاسبو برتري قابل ملاحظه داشته كه 6 تا 12 ماه نيز پايدار بوده است. ترك نهايي پس از 12 ماه حتا براي بهترين برنامه درماني حدود 20% بود. تلاش براي بهبود ميزان موفقيت با تركيب مصرف چسبهاي نيكوتيني، رفتار درماني و مصرف يك آنتاگونيست نيكوتين به نام مكاميلامين اميد بخش بوده است. مصرف ضد افسردگيها نيز مي تواند مفيد باشد (به علت همبستگي مصرف سيگار با افسردگي) ولي هنوز مطالعات كنترل شده بلند مدت در دسترس نيست.


    ماري جوآنا (Marijuana)
    اگر چه ماري جوانا شايعترين داروي مورد سوء مصرف غيرقانوني است، تقريبا" تعداد بسيار كمي از مصرف كنندگان آن نيازمند ترك به دليل وابستگي فيزيكي مي باشند. گفتني است كه بر اساس يافته هاي آزمايشگاهي اين دارو مي تواند وابستگي جسمي در انسان ايجاد كند اما مصرف كنندگان بيشتر آن را به مقادير كافي و منظم مصرف نمي كنند. به همين دليل ترك در فاصله دو بار استفاده صورت مي پذيرد.
    سيگارهاي كانابيس مشتقات متفاوتي شامل 61 نوع كانابينوئيد دارند. مهمترين آنها كه مسئول ايجاد اغلب علايم و نشانه هاست ∆-9 (Tetrahydrocanabinol) THCاست. گيرنده هاي اختصاصي كانابينوئيدها در مغز شناخته و دسته بندي شده اند. اگر چه نقش فيزيولوژيك اين گيرنده ها هنوز كشف نشده است، اما توضيع وسيعشان نقش قابل توجه آنها را نشان مي دهد. اهميت اين گيرنده ها از آن جهت بيشتر است كه در مغز الگوهاي حيواني بيشترين تراكم را در مخچه، كورتكس مغز، هيپوكامپ و جسم مخطط (Striate nucleus) دارند. يك پيوند دروني (Endogenous Ligand) اختصاصي، براي گيرنده ها نيز گزارش شده است. به مروز زمان با شناخت بيشتر سيستم عصبي، مسائل مربوط به سوء مصرف ماري جوانا بيشتر كشف مي شود.


    در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
    دفتر سعادت آباد:
    ۰۲۱-۲۲۳۵۴۲۸۲ خط ویژه
    « خلاصه »

    بيماريهاي اعتيادي، مزمن و عود كننده اند و رفتارهاي داروجويانه با اختلال فعاليتهاي اجتماعي بارز، اساس تشخيص اين بيماريهاست، در حاليكه تحمل و وابستگي جسمي نشانه هايي لازم و نه كافي مي باشد. درمان اين بيماريها بايد هميشه به صورت پيگيريهاي طولاني مدت رواني – اجتماعي باشند اما در حال حاضر داروهايي در راستاي بهبود نتايج درمان در دسترس مي باشد. بيماريهاي رواني همراه نيز بايد درمان شوند زيرا تشخيصهاي مضاعف، پيش آگهي درمان اعتياد را به شكل قوي تحت تأثير قرار مي دهند. داروها در بازپروري معتادان به الكل، نيكوتين يا اپيوئيدها مفيد تشخيص داده شده اند. هم اينك پژوهشهاي زيادي در مورد يافتن داروهايي براي كمك به ترك كوكائين در حال انجام است اما تا كنون در بررسيهاي كنترل شده داروي مفيدي به دست نيامده است. در ترك كانابينوئيدها، تسكين دهنده هاي غير الكلي (Non alcohol Sedatives) و مواد توهم زا، ( به جز در موارد همراه با بيماري رواني)، دارو درماني مؤثر شناخته نشده است.
    امضای ایشان

    خـــــدانـگهــــــدار


  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2017
    شماره عضویت
    36107
    نوشته ها
    1
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : ترك انواع اعتياد

    شما رو به خواندن این داستان توصیه می کنم

    نقش اراده در اعتیاد

    نقش اراده در اعتیاد
    حتما مطالعه شود خیلی زیباست

    نقش اراده در اعتیاد : داستان زندگی یک نجات یافته از اعتیاد که از تقابل اراده و نفس می گوید | نقش اراده در اعتیاد


    اسم من الیاس و یک معتاد ،از نوجوانی حس خودبزرگی شدیدی داشتم تا اینکه در سن شانزده سالگی در اثر حس لذت جویی با مواد آشنا شدم. از مجالس دور همی خوشم نمی آمد. تا اینکه اولین روز مصرف کردم لذت بردم؟؟و چندسالی را را به صورت تفننی مصرف کردم و عاقبت از درس خواندن انصراف دادم. پس از چند سال اجبار به مصرف مواد برای فرار از این منجلاب اعتیاد ،پدرم پیشنهاد ازدواج بایکی از اقوامم را به من داد من هم بخاطر اینکه شاید اوضاع بهتر شود قبول کردم، اما بازهم هیچ تاثیری در زندگی من نداشت ،بلکه وخیم تر شد.
    ***

    هرچند که در خانواده مصرف کننده بزرگ شده ام ولی نمی توانستم از زندگی خود لذت ببرم.تا عاقبت ، کل روز را خوابیده و شب زنده داری می کردم. به جایی رسید که دیگر سر کار نمی توانستم بروم و شغلم را تغییر دادم تا دیگران برایم کار کنند.تا جایی که دیگران در اقوام برای اینکه دیگران را نصیحت کنند مثال می زدند که مانند الیاس معتاد نشوی .بیشتر زمانم را در خانه بودم.زندگی ام به جایی رسید که فرزندم دیده بود همش در خانه هستم، یک روز معلمش ازش پرسید که شغل پدرت چیست؟ گفته بود پدرم خانه دار است. مشغول مصرف مواد بودم که دخترم آمد و گفت پدر شغلت چیست من به خانم معلمم گفتم که پدرم خانه دار هستید …
    ***

    در حالی که سیخ در دستانم و مشغول کشیدن بودم زمان برایم ایستاد چنانچه سیم داغ را به اشتباه به دستم زدم دنیا بر سرم آوار شد بیرون از خانه آمدم و مثل ابر بهاری شروع به گریه کردم تمام حرف دخترم در ذهنم میچرخید به یکباره نمیدانم چی شد چراغ امیدی در من رو شن شد تصمیم بر ترک مواد گرفتم مدتی را در کمپ ترک اعتیاد بستری بودم چند ماهی پاک بودم به محض اینکه جاهایی که مصرف می کردم را می دیدم بدنم به شدت سست می شد و هوس مواد می کردم دوباره به اعتیاد برگشتم مدتی گذشت دخترم کنارم نشسته بود و من در حالی که از رویش خجالت می کشیدم
    نیم نگاهی بهش می کردم.دخترم پرسید بابا من رو دوست داری یا مواد،حیران مانده بودم گفتم چطور :دخترم گفت وقتی به کمپ رفتی به همه گفتی بخاطر دخترم ترک میکنم پس من رو دوست نداری که دوباره مواد را شروع کردی.اشک در چشمانم حلقه زد همسرم از احساساتم آگاه شد .
    ***

    با خودم گفتم چرا همسر و دخترم را زجر بدهم منی که تحمل درد را ندارم پس بهتره نباشم.نیمه از شب گذشت به فکر خود کشی افتادم پیک نیک را برداشتم و داخل اتومبیل نشستم و گاز پیکنیک را روشن کردم تا مرا خاموش کند از شدت بوی گاز همسرم متوجه شد و مانع خودکشی من شد آن شب هر سه ما زیر تاریکی شب خون گریه کردیم. به پیشنهاد همسر و دخترم برای اینکه مواد از سرم بیوفتد خواستار این شد که خانه خود را به مشهد ببریم تا همه با زیارت امام رضا سبکبال شویم.
    ***

    سه ماه از آمدن ما به مشهد گذشته بود مواد را کنار گذاشته بودم ولی قادر به کار کردن نبودم بر همین منوال همسرم خرج مرا میداد.روزی از شهر ما پدر و مادرم برای اینکه از احوالم جویا شوند رهسپار مشهد شدند.صبح که به زیارت امام رضا رفتیم و پدرم برای دخترم یه گوشواره طلا خرید و بهش هدیه داد .در هنگامه شب (پدر معتاد بود)پدرم خواست تا وسایل مصرف را بیاورم .از پدرم عذر خواهی کردم و از شربت متادون بر اساس تجویز مشاور بهش دادم و هنگامه صبح پدرم رهسپار شهرمان شد.رورها گذشت همسرم سر کار بود و من مشغول تماشای تلوزیون ، دخترم پیشم آمد و گفت پدر حالا که پاکی چرا سر کار نمی روی .به تنبلی عادت کرده بودم و برای اینکه دخترم را توجیح کرده باشم گفتم پدر جان پول برای کسب کار ندارم.
    ***

    دیدم دخترم گوشواره هایی که پدرم برایش هدیه آورده بود را از گوشش در آورد و گفت بابایی ببر بفروش و کار کوچکی دور حرم شروع کن گرچه مبلغ گوشواره زیاد نبود ولی برای اینکه دلش را نشکسته باشم قبول کردم .با پول گوشوارهها جوراب و لباس زیر مردانه دو بر حرم میفروختم بعد از یک سال تولیدی کوچکی زدم و کسب کار خانگی باز کردم به برکت خداوند که در گوشواره دخترم داده بود و برای آسایش خانواده ام کارگاه را فروختم و فقط فقط بخاطر دخترم به کار طلا فروشی روی آوردم تا دخترم هر موقع اراده کرد هر روز و هر هفته بهترین جواهرات را انتخاب کند . حال بعد سه سال پاکی همه اقوام برای نصیحت می گویند مانند الیاس با اراده باش. خواستن توانستن است.

    منبع : همراز سلام



  4. بالا | پست 4

    عنوان کاربر
    کاربر محروم
    تاریخ عضویت
    Oct 2019
    شماره عضویت
    42147
    نوشته ها
    228
    تشکـر
    0
    تشکر شده 7 بار در 5 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : ترك انواع اعتياد

    مرسی مطالب واقعا مفید

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. موبايل ،اعتياد
    توسط amlas در انجمن تست های روانشناسی موبایل
    پاسخ: 5
    آخرين نوشته: 11-21-2020, 01:24 PM
  2. اعتياد به ترامادول
    توسط Hamidhidden در انجمن اعتیاد
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 07-20-2016, 07:24 PM
  3. اعتياد همسرم به تلفن
    توسط Angelsky در انجمن اعتیاد و اعتیاد آور ها
    پاسخ: 12
    آخرين نوشته: 08-19-2015, 07:52 PM
  4. اعتياد همسر
    توسط رجبيان در انجمن اعتیاد
    پاسخ: 6
    آخرين نوشته: 06-11-2015, 10:29 AM
  5. اعتيادبه...؟
    توسط زهرا. در انجمن مشاوره پزشکی
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 08-29-2014, 01:59 PM

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد