سلام بچه ها
پسری 16 ساله هستم و ی مسئله ی خیلی مهمی برام پیش اومده در حد مرگ و زندگی
که نمیدونم چطوری راجبش تصمیم بگیرم
خیلی درموردش فکر کردم عقلانی نه احساسی
اما به نتیجه ای نرسیدم
این مسئله رو نمیشه به کسی گفت
حتی پیش مشاور هم نمیتونم برم چون باید با پدر و مادرم برم اما این مسئله به اون ها مربوط میشه
حتی روم نمیشه به مشاور هم بگم چون تصورش رو میکنم چطوری درموردم فکر میکنه
به نظر شما برای پیدا کردن راه درست توی همچین مسئله ی مهمی میشه از فال حافظ یا استخاره استفاده کرد ؟
سلام، وقتتون بخیر. نگفتید مشکلتون چیه؟ خودتون خوب میدونید که فال حافظ و یا استخاره گرفتن راه درست و قابل اعتمادی برای هیچ نوع تصمیمی نیستند.نوشته اصلی توسط Ericson
بهتره که اینجا مشکلت رو مطرح کنید، کسی اینجا شما رو نمیشناسه. شاید روانشناسان این سایت بتونن راهنماییتون کنند.
سلام دوست عزیزم
● ده گام برای تصمیم گیری
گاهی تصمیمات با تمام اهمیتی که دارند منجر به بهترین انتخاب نمی شوند. برای اینکه بتوانیم درست تصمیم بگیریم و تصمیمات مان را اجرایی کنیم، نیاز داریم گام هایی را طی کنیم.
۱) اشتباه کنید؛ بسیاری از تردیدها در زمان تصمیم گیری ناشی از ترس اشتباه کردن است. ترس از اینکه نکند اشتباه کنیم گاهی چنان ذهن را فلج می کند که انسان تمام توانایی های خودش را برای حل مسائل انکار می کند. والدین، مربیان و اطرافیان کودک نقش بسزایی در قدرت تصمیم گیری افراد در آینده دارند.
توقع اشتباه نکردن از کودکان، انتظاری بیش از توان آنهاست و گرفتن حق اشتباه کردن از کودک در دوران تربیت در واقع گرفتن حق تصمیم گیری درست آنها در آینده است. باید پذیرفت زندگی مجموعه یی از تجربه هایی است که از راه آزمون و خطا به دست می آید و اشتباه کردن، نقطه آغاز اشتباه نکردن است.
به خود اجازه دهید تصمیم بگیرید و اگر اشتباه کردید باز به خود اجازه دهید به جای مواخذه تجربه یی تازه را در زندگی خود پذیرا شوید.
۲) هزینه کنید؛ اشتباه کردن هزینه دارد آن را بپردازید. وقتی به خود حق اشتباه کردن می دهید به این نیز بیندیشید که هر اشتباه هزینه یی دارد که شما و گاهی دیگران آن را می پردازید. اغلب انسان ها وقتی جنسی را خریداری می کنند قبل از دریافت جنس یا قبل از اینکه مطمئن شوند آن را دریافت می کنند، مبلغی نمی پردازند.
شما می توانید اشتباه کنید و هزینه اش را بپردازید اما حتماً قبل از آن دقت کنید درس آن اشتباه را دریافت کرده باشید و گرنه متضرر خواهید شد. به خاطر داشته باشید هزینه هر قدر کوچک هزینه گزافی است اگر در مقابلش چیزی دریافت نکرده باشید.
۳) دنبال مقصر نگردید؛ هر تصمیمی منجر به عواقب و نتایجی چه مثبت و چه منفی خواهد بود که مسوولیت مستقیم آن با تصمیم گیرنده است. به گردن این و آن انداختن و دنبال مقصر گشتن در اغلب موارد بیهوده ترین کار است. ما نیازمند مقصر نیستیم، نیازمند تصمیم درستیم.
۴) اطلاعات جمع کنید؛ بعد از راهکارهای فوق جهت قدرت تصمیم گیری، مرحله بعدی گام هایی جهت درست تصمیم گرفتن است. تصمیم گیری درست منوط به گردآوری اطلاعات و پردازش صحیح آنهاست. تمام منابع اطلاعاتی را در زمینه یی که می خواهید تصمیم گیری کنید جمع آوری کرده و با پردازش صحیح آنها تصمیم بگیرید. درست اندیشیدن و نادیده نگرفتن جنبه هایی از اطلاعات نیمی از راه تصمیم درست است. توجه به واقعیات و شرایط یکی از تضمین کننده های صحت انتخاب محسوب می شود.
۵) دقیقاً مشخص کنید چه می خواهید؛ گاهی ترس ها و تردید ها ناشی از این است که دقیقاً نمی دانیم منتظر چه نتیجه یی هستیم. قبل از هر انتخابی آنچه را که می خواهید برای خود تعریف کنید و بر آنچه می خواهید متمرکز شوید.
۶) موقع ناراحتی تصمیم نگیرید؛ این زنگ خطر جدی تصمیم گیری ها است. گاهی فشار ناشی از اهمیت انتخاب ها و ارزش آن به حدی ناراحت کننده است که فرد برای رهایی از این فشار دم دست ترین تصمیم را اتخاذ می کند. این مساله آن هنگام مشکل زاست که بدانیم گاهی ساده ترین تصمیم ها، درست ترین تصمیم ها نیست. تصمیم گیری حق شماست و این حق وقتی ادا خواهد شد که دور از تنش اتخاذ شود.
۷) بپرسید؛ درخواست مشاوره از کسانی که مانند شما در زیر فشارهای ناشی از انتخاب کردن نیستند می تواند راهکار مناسبی باشد اما به خاطر داشته باشید دیگرانی که مورد سوال و مشاوره شما قرار می گیرند صلاحیت لازم را در آن باب داشته باشند. به یادمان باشد دنبال کسی نباشیم تا عواقب شکست احتمالی آینده را به دوش آن بیندازیم. دیگران به ما اطلاعات می دهند ما را از نظر خود برخوردار می کنند و گاهی نیز ما را زیر فشار می گذارند اما در نهایت آن کسی که تصمیم می گیرد خود ما هستیم.
۸) اجرا کنید؛ تصمیمات هر قدر درست زمانی ارزش و تاثیر واقعی خود را نشان می دهند که به اجرا گذاشته شوند. به جرات می توان گفت تنها ملاک صحت یا عدم صحت یک تصمیم بعد از به اجرا درآوردن آن روشن می شود. بنابراین در وهله اول تصمیماتی بگیرید که شدنی باشد و در مرحله دوم آن را به اجرا درآورید.
۹) تصمیمات دوگانه نگیرید؛ تصمیمات دوگانه و متعارض با هم می تواند عاملی شود تا از اجرای هر تصمیمی بازبمانیم و بدین ترتیب فرصت های طلایی زندگی را بین دو کفه ترازو که ظاهراً با هم برابرند از دست بدهیم. تنها کمک تصمیمات متعارض این است که می توانیم سال ها بر سر دوراهی ها بمانیم و کاری نکنیم. در واقع تصمیم های متعارض گرفتن گریزگاهی برای انتخاب نکردن است. این اعتقاد درست نیست که وقتی نمی دانید کدام یک را انتخاب کنید راحت ترین کار این است که هیچ کدام را انتخاب نکنید.
۱۰) .... نقطه چین ها همیشه می تواند سرشار از تصمیم هایی باشد که تنها متعلق به شماست. راه زندگی شما در عین شباهت به زندگی سایر انسان ها به شما تعلق دارد و گام دهم گام ویژه خود شماست. هیچ گاه فرصت تجربه های تازه را از زندگی خود نگیرید.
کودکان وقتی به دنیا می آیند نه می توانند راه بروند و نه می توانند حرف بزنند و این اشتباه است اگر فکر کنیم کودکان راه رفتن را طی زمان می آموزند چرا که کودک نوپا، راه رفتن را طی افتادن ها و زخمی شدن ها می آموزد. هیچ کودکی تا به حال تصمیم نگرفته چون زمین خورده، زخمی شده و گریه کرده دیگر راه نرود. افتادن ها، گاه زخمی مان می کنند اما همین زخم ها تضمین کننده جاده هایی است که در آینده به سلامت طی خواهد شد
بهترین تصمیم در این سن و این جور مواقع به نظرم درمیان گذاشتن موضوع با دیگرانه (افراد امین، آگاه، پدرو مادر و ..).. اینجا هم مطمئنا کسی شما رو نمیشناسه. و نخواهد شناخت..
چون تجربه کم باعث میشه خیلی مواقع تصمیمات اشتباهی گرفته بشه.. و انباشته شدن نگفته ها، درآینده تبدیل به اختلالات منفی دیگه ای بشه..
استخاره گرفتن و فال حافظ جای خود..
اما هیچ وقت نمی تونن برای مشورت و بازگو کردن گفته هاتون جانشینی باشه..
برای تصمیمهای مهم زندگی از دیگران مشورت بگیر مخصوصا وقتی که دودلی
فرض کن مشاور تو ذهنش فکر بدی راجع به تو بکنه مگه چی میشه؟ اون طور که میگی عاقبت تصمیم تو اگه بد باشه ضررش از فکری که ممکنه مشاور تو ذهنش بکنه خیلی خیلی بیشتره اصلا از طریقه پست نوشتننت مشخصه که تا الان خیلی با خودت کلنجار رفتی همین کلنجار رفتن ها از اون فکری که میگی مشاور میکنه بدتره
در ضمن اکثر مشاوره ها اینطوری نیستن و اگه فکر بدی هم بکنه در حد چند ثانیه است و فراموش میشه در حدی که انگار اصلا همچین فکری نبوده
تا حالا دیدی دکتری بشینه به مریضی بیمارش فکر کنه یا اون رو به خاطر مریضیش سرزنش کنه
یکی از دوستام به خاطر رابطه جنسی به مریضی سوزاک دچار شده بود و از خجالت دکتر نمیرفت و به کسی هم نمی گفت و اینقدر دردش زیاد شد که در نهایت مجبور شد بره دکتر و تعریف می کرد دکتر خیلی ریلکس معاینه کرد و بالاخره درمان شد بعدها می گفت کاش همون روز اول رفته بودم
مشکل و مسائل فکری هم مشابه بیماری های جسمیه اولش سخته و ممکنه اذیت بشی ولی نتیجه می تونه خیلی خوب باشه
من مثل خیلی از کاربرای دیگه دانش و تخصصی تو مشاوره ندارم و فقط نظر خودمو میگم
برای کسانی که قوانین سرسختانه در زندگی شون میذارن:
به جای تمرکز بر روی نتایج ، به تلاش های خود بیندیشیم و برنامه ریزی کنیم.
نگاه به گذشته، افسردگی و نگاه به آینده ، اضطراب ایجاد می کند، چون نه قادر به تغییر گذشته ایم و نه به آینده آگاهی داریم.
در سن شما فرد فقط دو چیز رو میبینه یکی ظاهر زندگی ( کیفیت زندگی کار و پول و شغل و راحتی و رفاه) یکی نیازهای زندگی مثل عاطفی و جنسی
مشکل شما هم 100 خارج از این دو موضوع نیست پیشنهادم بهت اینه اگه نمیتونی با کسی مشورت کنی هیچ تصمیمی نگیر ... بزار زمان بگذره و مسئله همونطور که هست بمونه.تا سن 22 سالگی هیچ تصمیم حیاتی برای زندگیت نگیر هنوز از دانشگاه زندگی فارغ التحصیل نشدی ..البته نمیخوام خودتو دست کم بگیری میدونم باهوش و فهمیده ای ولی توی سنی هستی که اگه یه تصمیم اشتباه بگیری تا آخر عمرت باید جریمه و تاوانشو بدی تو که نمیخوای دست کم 70 سال دیگه تاثیرات یک اشتباهو پس بدی ؟
عجله برای پریدن تو زندگی نداشته باش.به اندازه کافی وقت هست...تصمیم عجولانه نگیر
دست آخر هم اگه روت نشد عمومی مشکلتو بگی با پیغام خصوصی به یکی از اعضای سایت مشکلتو بگو راهنمایت کنه
موفق باشی
http://مرکزمشاوره.com
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟