با سلام خدمت همه
من حدود 2 سال پیش با یه خانمی دوست بودم البته به پیشنهاد اون .اون موقع خیلی راجه به من احساس داشت ولی من زیاد راغب نبودم یه رابطه نصف و نیمه داشتیم بعد یه مدت کوتاه من یه حرکت احمقانه کردم و از همه جا بلاک کردم فکر میکردم اینجوری دیگه بهم فکر نمیکنه و وابسته نمیشه ولی اصلا قصدم نامردی و رفتن اینا نبود دلم نمیخواست احساساتش تلف شه فقط این کار رو به بدترین شکل انجام دادم
به مدت من خواستم برگردم ولی بشتر به حالت دوستی بود و زیا جدی نبود ولی اون نخواست من دو سه باری باز پبشنهاد دادم برگرده یا فاصله زمانی زیاد ولی زیاد مصر نبودم تا اینکه حدود 3 ماه پیش دیدمش و این بار خیلی زیاد علاقه مند شدم بهش .از طریق یه دوست مشترک خواستم ببینمش و حرف بزنیم اولش قبول کرد ولی این قرار به علت های مختلف عقب افتاد تو این مدت به صورت مجازی با هم حرف میزدیم جو متوسطی داشت ولی گاها پالس های مثبت میفرستاد یه چند روز بعد گفت بهتره نبینیم همو منم یکم باهاش حرف زدم ولی قبول نکرد و گفت دیگه پیام نده منم پیام ندادم و پیش خودم گفتم مهم نیس بیخیال میشم ولی بعد چند روز دیدم واقعا نمیتونم و خواستم دوباره پا پیش بزارم که دوباره پیام دادم ولی این بار خیلی سرد بود یکم حرف زدیم من شبش چند تا پیام فرستادم دیدم فردا بلاک کرده دیگه خودم کاری نکردم تو این مدت همین دوست مشترک حرف زده بود باهاش که با گارد جواب داده بود من حدود یه ماه یه ماه و نیم پیام ندادم تا اینکه باز پیام دادم و گفتم میخوام ببینمت اولش میگفت حرفی ندارم یکم اصرار کردم گفت من زنجان نیستم(ما اهل زنجانیم) 30 مرداد تولدش بود 29 ام زنگ زدم بهش تولدشو تبریک بگم خیلی گرم وصمیمی حرف زد انگار واقعا همه چی اوکیه دو روز بعد زنگ زدم رد داد یکی دوبار زنگ زدم گذاشت بلک لیست بعد دو ساعت دراورد خوش و شبش پیام داده بود که چه خبره این همه زنگ میزنی قط کردم یعنی نمیتونم حرف بزنم. بعد دو روز اس ام اس دادم که امکانشو داری تلفنی حرف بزنیم جواب نداد فرداش تو تلگرام پیام دادم گفت کلا نمیتونم با تلفن حرف بزنم . فک کنم فرداش دوستش بهم گفته بود که برگشته منم پیام دادم که قرار بزارم ببینمت گفت تهرانم باز ولی دوستش میگه احتمال زیاد زنجانه
یه حس برزخ مانندیه نه میگه که نمیخوام ببنمت یا پیام نده نه تمایل زیاد نشون میده گاهی واقعا مثبت و امیدار کننده گاهی خیلی سرد نمیدونم چیکارکنم الان. من اونو واسه ازدواج میخوام اگه دوستی اینا بود خیلی وقت پیش بیخیال میشدم و واقعا دوسش دارم و خیلی فکر کردم به این احساس و واقعی بودنش
من 22 سالمه و درسم تموم شده اون 18. بعد اون تو یه جوی هست که اطرافش پسر به اصطلاح خفن زیاده نه اینکه دوس پسر باشن دوست اجتماعی ولی به پیشنهاد دوستی خیلیا نه گفته ادم های پولدار و اینا
یه چیز دیگه راجه بهش اینکه دو سه تا رابطه که داشته به صورت دوستی به احساساتش لطمه خورده زیادو یه جوری ولش کردن (البته من هم به صورت غیر عمدی متاسفانه) و اینکه پدر و مادرش جداشدن و با مادرش زندگی میکنه
کسی میتونه راهنمایی کنه؟
ببخشید طولانیه جزییات خواستم بدم