سردرگمی در انتخاب هدف

[مستور]

سلام دختری هستم 32 ساله کارشناسی ارشد و فرزند دوم خانواده (یک برادر بزرگتر از خودم دارم) و متاهل (3 ماهه عقد کردم و فغلا با پدر و مادرم زندگی میکنم)
من خیلی احساس سردرگمی میکنم ایده های زیادی تو ذهنم هست از ادامه تحصیل و کار در منزل و انجام کارهای هنری ولی مدام تو شک و تردید به سر میبرم که کدوم مسیر رو انتخاب کنم که در نهایت از انجامش اون رضایت درونی که میخوام رو داشته باشم.

گفتگوی درونیم خیلی بالاس و عملا باعث میشه کاری رو شروع نکنم و فقط حجم عظیمی از ایده ها تو ذهنم باقی بمونه از یکسال پیش به ادامه تحصیل مجدد در رشته پزشکی فک میکنم خیلی دوس دارم مفید باشم و کمک کنم به بقیه ولی خب همش میگم سنم بالاس (32 سالمه) و مسیرش سخته و یا میگم از کجا معلوم که با دیدن سختی های این رشته پشیمون نشم و دوباره ناراضی باشم.

یه موقع هایی میگم یه کار هنری رو دنبال کنم و ازش یه منبع درامدی داشته باشم و کلاسای مختلفی هم رفتم ولی فقط یک یا دوهفته اون انگیزه رو دارم بعدش مدام میگم خب اخرش که چی همش که پول نیست. دوست دارم تاثیرگذار باشم احساس مفید بودن نمیکنم حس میکنم باید یه کار خدماتی رو بیرون از منزل داشته باشم البته هر کاری هم راضی نگهم نمیداره...تحصیلاتم تا مقطع ارشد هست و مطابق با رشتم ابتدا حق التدریسی رو شروع کردم به مدت یکسال ولی مدام درگیر موقعیت بهتر بودم و به تدریس به عنوان کار موقت نگاه میکردم و در نهایت هم کاری رو در سازمانی شروع کردم ولی فقط یکسال دوام اوردم و استعفا دادم از نظر روحی مدام تحت فشار و اضطراب بودم و دلم میخواست تمام کارها به نحو احسنت انجام بشه ....

بعد از این تجربه ها دیگه میترسم کاری رو شروع کنم چون احساس میکنم هنوز نمیدونم چی میخوام یا چی باعث رضایت درونیم میشه و مدام فکرم عوض میشه و انگیزه انجام دادن کارها رو تا مدت کوتاهی دارم و بعدش سراشیبی شک و تردید و ناامییدی و سرزنش خودم هست که این کارم درست نیست و نتیجش رضایت بخش نیس....عملا زندگیم فلج شده...خیلی اهل برنامه ریزی هستم و مدام ایده ها و برنامه هامو یادداشت میکنم حقیقتا هم به هر چی میخواستم رسیدم میدونم که اگه بخوام میتونم انجام بدم ولی از نتیجه کار میترسم که در نهایت خوشحال نباشم از مسیری که طی کردم

چطور راهم رو انتخاب کنم و روش تمرکز داشته باشم.ایا ادامه تحصیل مجدد دیر نیست؟ سال گذشته تصمیم به ادامه تصیل در رشته پزشکی رو داشتم البته ابتدا به پرستاری فک میکردم چون برام سهل الوصولتر بود ولی بعد با خودم گفتم خب من که دارم تلاشمو میکنم چرا به مقطع بالاتر یعنی پزشکی فک نکنم.این شد که خیلی با انگیزه شروع کردم به جمع اوریه منابع و شروع کردم به خوندن تا دو ماه خیلی باانگیزه میخوندم تا اینکه ماجرای خواستگاری و ازدواجم پیش اومد و کلا الویتام جابجا شد.با همسرم هم تصمیمم رو مطرح کردم خیلی تشویقم میکنه به درس خوندن ولی خودم تردید دارم.از اینکه پشیمان نشم که کلی وقت و انرژی مصرف کنم و بعدش نتیجه ای نداشته باشه ویا با دیدن سختی های این رشته پشیمان بشم
چطور هدف هام رو الویت بندی کنم ؟چطور مسیر درست رو انتخاب کنم که از زندگیه روزمره هم لذت ببرم
خیلی ممنون که پاسخ میدید

[shirin danai]

سلام قبل از هر چیزی اینو بدونید که تمرکز روی یه کار نتیجه بهتری میده تا چند کار مختلف با هم،برای ادامه تحصیل هیچوقت دیر نیست اما به این فک کنید باید یکسال درس بخونید تا رشته پزشکیو قبول شید منظورم اینکه تا کنکور و نتیجه ش،بعدشم هشت سال باید درس بخونید یعنی میشه ده دوازده سال،اونم تحصیل با افرادی که خیلی از شما سنشون کمتره،البته به خودتون بستگی داره،من فقط دارم جنبه های منفیشو میگم بعدشم که سنتون بالا بره تو سن استخدامی نیستین ،اما جنبه های مثبتش اینکه یه تجربه جدیده و میتونین به هدفی که میخواید برسید و روی همین کار تمرکز کنید و خوب در موردش فک کنید که جوری نباشه هر کی هر چی گفت پشیمون بشید،بعدشم شما دارید وارد زندگی مشترک میشید،آیا میتونید هم به درستون اونم پزشکی و هم به زندگیتون برسید؟

[آرش67]

به نظرم شما به شدت کمال گرا هستین و در کنار اون وسواسی

با این توصیفاتی که می کنین اگه پزشک متخصص هم بشین باز هم از خودتون ناراضی خواهید بود

[یلدا 25]

سلام دوست عزیز
خوش اومدین به وب سایت
تا حدودی درکتون می کنم
به نظرم همونطور که آقا آرش مطرح کردن شما کمال گراییتون بالا هست و این باعث میشه آدم یه عینک ذره بین بزنه و کل کاراش رو ببره زیر اون بسنجه
اگه میتونید یه مشاوره ی حضوری برید دقیق تر و بهتر میشه نتیجه گرفت
میتونید هم بتونید مطالعه کنید و از مشاوران و دوستان اینجا کمک بگیرید
فقط در هر دو حالت باید خودتون تلاش کنید که کمتر سخت گیری کنید و کمتر به جزئیات توجه کنید که باعث نشه روی کاراتون زیاد وسواس به خرج بدین
چون این خودش میتونه باعث بشه که شما مدام اهدافتون رو تغییر بدین و از هیچکدوم رضایت کافی نداشته باشین
گاهی برای امتحان کردن خودتون یه سری کارارو از عمد اشتباه انجام بدین که اون حس ترس از شکست براتون از بین بره
یا اینکه وقتی کاری رو میخواید شروع کنید منتظر نباشید همه چیز اوکی باشه سعی کنید همون روز شروع به انجامش کنید که کم کم بتونید کمال گرایی منفی رو از خودتون دور کنید.
یه کتاب هم در این باره هست البته من هنوز فرصت نکردم مطالعه کنم ولی خب بهم توصیه کردن که کتاب خوبی هست
کتاب غلبه بر کمال خواهی از رز شافران، سارا اگان، تریسی وید .

امیدوارم زودتر بتونید این مورد آزار دهنده رو کنار بگذارید از زندگیتون
بعدش کم کم احساس میکنین که زندگی چقدر زیبا تر هست و اصلا هم نیازی نداره همه چی رو آدم زیاد سخت بگیره.
یه احساس آزادی و آرامش قشنگی به آدم دست میده.

[سعید62]

سلام
با این روحیه کمالگرایی که دارید زود خسته میشوید و رشته پزشکی نیاز به صبر و حوصله زیاد دارد قبل از اینکه تصمیم جدی و مهمی بخواهید بگیرید در درمان این روحیه تان تلاش کنید از کارهای کوچک شروع کنید و تا تمام نکرده اید سراغ کار دیگر نروید از هر خوبی خوبتری هست ولی اگر بخواهیم تا مطلب بهتری را دیدیم برویم دنبال آن.همیشه ناکامل کارها را رها کنیم نه تنها به آن بهتر نمیرسیم همین خوب را هم از دست میدهیم همیشه اگر این کار را کرده بودم بهتر میشد هیچ وقت از هیچ چیز رضایت نخواهید داشت وسوسه اینکه راه بهتری خواهد بود شما را اذیت خواهدکرد یک بار برای همیشه باید این حلقه معیوب را بشکنید به خود بگویید دنبال چه چیزی هستید هدف اصلیتان چیست به هرحال راه های زیادی برای موفقیت هست ولی یک نفر نه ظرفیت و نه وقت و نه توانایی پیمدن تمام مسیرها را ندارد لاجرم مجبور به انتخاب هستیم مسلما با انتخاب یک مسیر از بعضی مزیتها و برخورداریها محروم میشویم هیچ راهی نیست که تمام خوبیها و مزایا را با هم داشته باشد هر کاری گرفتاریها و مشکلاتی به همراه دارد پس این انتظار که همه خواسته های شما برآورده شود انتظار معقولی نیست چون امکان چنین چیزی صفر هست پس باید اولویتهاتان را مشخص کنید یعنی اینکه کدام موارد برای شما از اهمیت بیشتری نسبت به مسائل دیگر دارد و لذا مسیری را انتخاب کنیدبیشترین نتیجه را در به دست آوردن اولویتهای اصلی به شما دهد مسلما راهی که انتخاب می کنید از بعضی خواسته هاتان باید دست بکشید به همه اهدافتان با هم نمی رسید ولی به هدف اصلیتان میرسید.

[ملیسا2020]

سلام
با این روحیه کمالگرایی که دارید زود خسته میشوید و رشته پزشکی نیاز به صبر و حوصله زیاد دارد قبل از اینکه تصمیم جدی و مهمی بخواهید بگیرید در درمان این روحیه تان تلاش کنید از کارهای کوچک شروع کنید و تا تمام نکرده اید سراغ کار دیگر نروید از هر خوبی خوبتری هست ولی اگر بخواهیم تا مطلب بهتری را دیدیم برویم دنبال آن.همیشه ناکامل کارها را رها کنیم نه تنها به آن بهتر نمیرسیم همین خوب را هم از دست میدهیم همیشه اگر این کار را کرده بودم بهتر میشد هیچ وقت از هیچ چیز رضایت نخواهید داشت وسوسه اینکه راه بهتری خواهد بود شما را اذیت خواهدکرد یک بار برای همیشه باید این حلقه معیوب را بشکنید به خود بگویید دنبال چه چیزی هستید هدف اصلیتان چیست به هرحال راه های زیادی برای موفقیت هست ولی یک نفر نه ظرفیت و نه وقت و نه توانایی پیمدن تمام مسیرها را ندارد لاجرم مجبور به انتخاب هستیم مسلما با انتخاب یک مسیر از بعضی مزیتها و برخورداریها محروم میشویم هیچ راهی نیست که تمام خوبیها و مزایا را با هم داشته باشد هر کاری گرفتاریها و مشکلاتی به همراه دارد پس این انتظار که همه خواسته های شما برآورده شود انتظار معقولی نیست چون امکان چنین چیزی صفر هست پس باید اولویتهاتان را مشخص کنید یعنی اینکه کدام موارد برای شما از اهمیت بیشتری نسبت به مسائل دیگر دارد و لذا مسیری را انتخاب کنیدبیشترین نتیجه را در به دست آوردن اولویتهای اصلی به شما دهد مسلما راهی که انتخاب می کنید از بعضی خواسته هاتان باید دست بکشید به همه اهدافتان با هم نمی رسید ولی به هدف اصلیتان میرسید.

سلام آقای سعید 62 خیلی مشاورتون خوب بود ، تروخدا من بدجور سردرگمم بدتر از این ها ، و مشکلم شدیدتر هست حتی نمیدونم به چی علاقه دارم دچار صد علاقه صد هدفم منظورم صدتا نیست فقط میخام شدت مشکلمو بگم دچار افسردگی شدید شدم به هرکی میگم متوجه نمیشه چون اکثرا مشکلشون نداشتن هدفه نه داشتن صد علاقه و هدف که خودش باعث سردرگمی شدید میشه همزمان هم انگار به هیچ کدوم علاقه ندارم و رها میکنم گذشته خیلی شاخه به شاخه میکردم تروخدا بین همه از جواب شما بیشتر خوشم اومد حس کردم می دونید درد اینجور ادمارو بهتر جواب دادین اینجا خیلی کلی گفتم اونجا کمک کنید من تو این سایت اتفاقی اومدم و چک نمیکنم ، ممنون میشم mygeram2020@ آی دی تلگرامم . خدا کمکتون کنه منتظر کمکتونم اونجا لطفا پیام بدین.با تشکر یا علی .

[ravanshenas-therapy]

سلام به شما دوست عزیز
قابل درک می باشد که این میزان از سردرکمی و شناخت ناقص نسبت به احساسات ، علایق و استعدادهای خودتان باعث می شود که شما با افکار زیادی مواجهه شوید و این موضوع تاثیر زیادی بر عملکرد شما خواهد داشت .
دقت کنید که افراد در دوران نوجوانی شروع به کسب هویت می کنند و تا اواسط جوانی این هویت تشکیل می شود و مسیرهای مشخصی را طی می کنند هرچقد که این تشکیل هویت با مشکلات بیشتری مواجهه شود و فرد شناخت ناقص تری نسبت به خود داشته باشد باعث می شود که شاخه به شاخه شدن و یا افکار متفاوت بیشتری داشته باشد .
در این مسیر بهتر است یک دوره شناخت درمانی را تجربه کنیم تا بتوانیم به شما در شناخت بیشتر خودتان کمک کنیم و در کنار این موراد برای اینکه بتوانید رد یک رشته موفقیت بیشتری داشته باشید نیاز است که استعدادها و دلایل علایقتان را بشناسید که در این مورد نیز بهتر است برای انجام مصاحبه و انجام یک سری تست های استعداد یابی به صورت حضوری به مشاور تحصیلی مراجعه کنید .
با انجام این دو دوره مشاوره می توانید با شناخت بیشتر خودتان انتخاب های موفق تر و با ثبات و دلایل محکم تری داشته باشید که اشتیاق بیشتری را باعث می شود تجربه کنید و احتمال موفقیتتان افزایش می یابد .

درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
021-88472864

[heh_heh]

این تاپیک برای سه سال پیشه ولی نظرات خیلی خوبی ثبت شدن که خوندنشون بدون انقضاست
به هر حال من فکر میکنم مشکل خانم اولی سرکوفتهایی است که خانواده ش بعد از هر کاری بهش میزنن و خودش برای خودش بازسازیشون میکنه و هنوز شروع نکرده میگه آخرش که چی؟ این نشون میده زحمت هایی که قبلا کشیده پاسخ درستی دریافت نکردن...
خانم دوم انرژیشون از دست میره... حالا یا سبک زندگیشون مشکل داره یا با عدم تمرکز دارن انرژی شون رو از دست میدن و به قولی خودشون رو خلع سلاح میکنن... به نظرم اول باید سبک زندگیشون رو درست کنن و اگر به سیگار یا خودارضایی یا هرچیز دیگه ای عادت کردن که انرژیشون رو میگیره... متعادلترش کنن