نوشته اصلی توسط
مژگان مژگان
سلام خدمت مشاوره عزیز.من از اول با تردید ازدواج کردم.این تردید هنوز ادامه داده.از روزه اول خواستگاری اصلا همسرم ب دلم نمیشست.انقدر اطرافیان تو گوشم خوندن ک این پسره خوبیه و خوشبخت میشی و بعده ازدواج عشق بوجود میاد که نمیتونستم نه بگم.همش تردید داشتم.اصلا دوسش نداشتم.درواقع بیشتر قده طرف برام مهم بود .الانم بیشتر قدش ب چشم میخوره ک اذیتم میکنه.بعضی وقتا الکی باهاش دعوا میکنم و اذیتش میکنم چون از این موچصوع ناراحتم.خیلی هم پسره سالم و خوش اخلاق و مهربونیه.چیکارکنم؟ همش بافکرم دارم خودمو میخورمو عصبی میشم.من۱۶۷ قدمه.دوست داشتم طرفم ۱۸۰ باشه.ایشون ۱۷۵.هیکلش هم بالا تنش از پایین تنش خیلی عریض تره.حالا اگه کلی پایین تنش هم پربود شاید هیکلش جذابش میکردو قدش ب چشم نمیومد.ولی ژنتیکشه و باورزش هم نمیشه تغییرش داد.
نظرت چیه؟
