نوشته اصلی توسط
marylonely
با سلام و خسته نباشید.ممنون از سایت خوبتون. من دختری کارمند و مهندس هستم و 26 ساله و دارای زندگی و ظاهر و خانواده ای معمولی. مشکل من اینه که خیلی احساس تنهایی میکنم چون هیچوقت خواستگار مناسبی نداشتم. یعنی دوران درسم اگه داشتم خانوادم اصلا بهم نمیگفتن. بخدا اصلا سختگیر نیستم و فقط اصالت و اخلاق و تحصیلات طرف برام مهمه. گذر عمر و ترس تنهایی خیلی اذیتم میکنه طوری که هر روز کارم شده گریه.
احساس میکنم هیچکس منو نمیبینه و دوسم نداره. تقریبا همه دخترا تو فامیل ازدواج کردن و احساس میکنم هیچکس برام آرزوی خوشبختی نداره. همش گوشه کنایه از فامیل میشنوم که از سرکار شوهر پیدا کن خب تقصیر من چیه که سرکارمون مرد نیست.
ترخدا کمکم کنید که چطور به این حرفا و متلکها اهمیت ندم. چون حالم خیلی بده..و مدام خودمو و اطرافیانمو اذیت میکنم. بعضی وقتا یهو از ازدواج میترسم مثلا از پول و..
ممنون از شما.