افراد اغلب اصطلاحات اضطراب و نگرانی را به جای هم به کار می برند اما این دو از نظر حالات روانشناختی تفاوت زیادی دارند.
اگرچه هر دو با حس عمومی نگرانی و ناآرامی مرتبطند نحوه ای که آنها را تجربه می کنیم بسیار متمایز است.
همانطور که آنها برای سلامت روانشناختی و هیجانی ما کاربردهایی دارند.




ما تمایل داریم آثار نگرانی را در سرهای خود و اضطراب را در بدن های خود تجربه کنیم.

نگرانی بیشتر بر افکار جاری در سرهای ما متمرکز است در حالی که اضطراب بیشتر احشایی است.

که از آن طریق ما آثار اضطراب را در تمام بدن خود حس می کنیم

نگرانی به جنبه های خاصی متمایل است در حالی که اضطراب بیشتر حالت انتشاریابنده دارد.


ما نگران به موقع رسیدن به پرواز هستیم اما درمورد مسافرت مضطربیم یک دلشوره نامعین و عمومی تر.
نگرانی کلامی متمرکز است در حالی که اضطراب شامل افکار کلامی و تجسم ذهنی می شود.

این تفاوت مهم است، همانطور که تصاویر هیجانی روانی اضطراب زا موجب تحریک واکنش های قلبی عروقی.

بیشتر نسبت به افکار کلامی هیجانی(همچون افکار مرتبط با نگرانی) می شود.

این دلیل دیگری در حس کردن اضطراب در تمام بدن است.



  • نگرانی اغلب محرک حل مسئله است اما اضطراب چنین نیست.
  • نگرانی می تواند باعث شود ما در مورد راه حل ها و راهبردهای مقابله با موقعیتی حاکم فکر کنیم.
  • اضطراب بیشتر مانند چرخ گردونه ای است که ما را به دور خود می چرخاند.
  • اما ما را به سمت راه حل های مثمر ثمر هدایت نمی کند.
  • در واقع به دلیل ماهیت انتشاری اضطراب رسیدن به راه حل مسئله کمتر پیش می آید.


نگرانی موجب آشفتگی هیجانی خفیف می شود اضطراب می تواند موجب آشفتگی هیجانی شدید شود.

اضطراب صرفاً قدرتمندتر و بنابراین حالت روانشناختی مشکل زا و مخرب تری از نگرانی است.


نگرانی ناشی از دلشوره های واقع گرایانه تری از اضطراب است.
مطالب و مقالات سایت "مشاورکو" توسط تیم تخصصی مشاوران و روانشناسان تهیه و پشتیبانی شده است.

اگر شما به دلیل عملکرد ضعیف در یک پروژه دلشوره اخراج شدن را دارید پس نگرانید.
اگر شما به دلیل آنکه رئیس شما از کودک شما برای تک نوازی دعوت به عمل نیاورده دلشوره اید پس دچار اضطراب هستید.




  • نگرانی به نظارت پذیری ولی اضطراب بسیار کمتر این گونه است.
  • ما با حل مسئله و تفکر از طریق استراتژی های مقابله با ریشه نگرانی می توانیم آن را تا حدی زیادی کم کنیم .
  • ما کنترل بسیار کمی بر اضطراب خود داریم چنانچه رهاکردن خود از آن نیز بسیار سخت تر است.
  • نگرانی حالتی زودگذر اما اضطراب می تواند پایدار باشد .
  • زمانی که ما مسئله نگران کننده را حل می کنیم نگرانی ما کاهش یافته و محو می شود.
  • اضطراب می تواند به مدت طولانی ادامه یابد و حتی از یک فکر به فکر دیگری بپرد.
  • (مثلاً ما یک هفته اضطراب کار داریم بعد سلامتی و بعد کودکان خود و..)


نگرانی بر کارکرد شخصی و حرفه ای ما اثرگذار نیست ولی اضطراب اثرگذار است..

هیچ کس برای نشستن در خانه و نگرانی در مورد موفقیت نوجوان خود در امتحانش مرخصی استعلاجی نمی گیرد.
اما اضطراب می تواند باعث شود به ما احساس بیقراری، ناراحتی و ناتوانی در تمرکز بر کاهش آشفتگی های تحت اللفظی در محیط کار دست بدهد.

نگرانی یک حالت روانشناختی نرمال درنظر گرفته می شود در حالی که اضطراب چنین نیست.
اضطراب از نظر استمرار و شدت یک اختلال روانی واقعی در نظر گرفته می شود.
که مستلزم درمان یا معالجه روانشناختی است.

10 Crucial Differences Between Worry and Anxiety