سلام امید وارم اگه روانشناسی توی انجمن هستش کمکم کنه .
لطفا بقیه دوستانی که روانشناس یا مشاور نیستند از تجربه های خودشون برای راهنمایی نگن چون تجربه هایی که شما داشتین بسته به محیط و موقعیت و شرایطی داشته که شما در اون قرار داشتید و خوب ازنظر منطقی هم به قضیه نگاه کنیم اون شرایط و عوامل برای همه یکی نبوده پس ممنون میشم اگه این رو مد نظر داشته باشید .
راستش رو بخواین مشکل من مربوط میشه به زمانی که میخوام با دوستام یا خانواده ام صحبت کنم مدام پشت سر هم توی حرف زدن مشکل پیدا میکنم (منظورم لکنت زبان نیست) یعنی هی بعضی از کلمات رو یا اشتباه تلفظ میکنم یا یه چیزه دیگه ای رو میگم به جای اون کلمه و زمانی که بخوام با استادا یا هم کلاسی هام توی دانشگاه صحبت کنم بدتر هم میشه نمیدونم چی کار کنم برام مشکل ساز شده جوری که گاهی اوقات دوستام اصلا حرف هایی که میزنم جدی نمیگیرن و کماکان مسخره میکنند .
علاوه بر اون نمیدونم چرا انگار همیشه خدا یه احساس غم و ناراحتی توی وجودم هست با اینکه توی جمع وقتی میگن و میخندن و منم مثله بقیه ولی باز اون احساس خودشو بیشتر نشون میده جوری که اویل ترم 1 که توی دانشگاه درس میخوندم استادی وقتی سوالی میپرسید و به من اشاره میکرد بچه ها میگفتن استاد این افسرده رو میگین یه همچین حالتی طوری که وقتی از دوستام توی دانشگاه این سوال رو میپرسیدم که آیا به نظرشون من افسرده میام همه این اتفاق نظر رو داشتن و این طور فکر میکردن نمیدونم چرا ؟؟
لطفا کمکم کنید .