سلام دوستان محترم
من پسری 31 ساله هستم که تازه به شرایط ازدواج از لحاظ مالی خرید مسکن و شغل و درامد و ... رسیدم . با دختری اسنا شدم که سه ساله با هم هستیم و در همه چیز با ایشون هماهنگی دارم ولی 13 سال از من کوچیکتر هست ولی درک و همشون به خیلی بیشتر هست و تنها کسی هست که من بین این همه دختری که باهاش اشنا شدم هیچ مشکلی ندارم باهاش . بعد از سه سال دوستی و اشنایی تصمیم به خواستگاری گرفتیم و تماس گرفتیم با خانوادش دو بار به صورت تلفنی چون راضی به قرار حضوری نمیشن . ولی نه مادرش و نه پدرش هیچ کدام راضی به ازدواج نیستن و به شدت مخالفن . و الان با گذشت چند ماه از تماسهای خانواده من هیچ جوابی ندادن . یعنی یک تماس هم نگرفتن بگن نه . و همیشه به دلایل دیگه رد میکنن میگن اول دختر بزرگتر و چون باباش پزشکه میگن داماد باید پزشک باشه و هزار تا دلیل . الان بعد از 7 ماه انتظار و 3 سال وقت گذاشتن برای دوستی ایا صبر کردن کار درستی هست ؟ دختر خانوم هم میگه چند سال صبر کنیم من سنم بالا تر بره شاید پدرم اسون گرفت که بعید میدونم . ایا باید صبر کنم یا قید این رابطه با ارامش و خوب و بدون مشکل رو بزنم . سنم هم که داره بالا میره ولی برای دختر خانوم تازه اول راهه چه کار کنم گیج شدم میترسم بهم بزنم و پشیمون بشم