فصل اول در روانشناسی رشد این می باشد که رشد یک جریان به هم پیوسته و مرتبط با یکدیگر میباشد.
به دلیل اینکه تصور نکنیم به طور مثال یک دوران میباشد ، نوجوانی یک دوران میباشند.
و جوانی هم همینطور که تمام این دوره ها به یکدیگر مرتبط می باشند.
یعنی اگر فردی فرزند جوان دارا می باشد که این جوانی این فرد به این ارتباط دارد که چه نوع جوانی دارا باشد.
این که این نوجوانی را به چه صورت سپری میکند بستگی دارد که کودکی اش را به چه صورت سپری کرده باشد.
که این موضوع حتی به دوران پیش از ازدواج باز می گردد یعنی الان شخصیت دختر و پسرهای جوان مجرد مشخص می کند .
که چه فرزندی در آینده دارا می باشد و بدین ترتیب رشد یک جریان به هم پیوسته میباشد.
- برخی از اشخاص یک یا دو مرحله را نادیده خواهند گرفت که این اشخاص یک مرتبه بیان میکنند.
- که من می خواهم این کار را انجام دهم و این برخورد را دارا می باشم.
- این شخص برخورد دیگری دارد که این مسئله ها به یکدیگر مربوط خواهند شد.
- که جریان کودکی با جریان نوجوانی با جریان جوانی همه باهم به یکدیگر متصل می باشند.
- و حتی به پیش از این دورهها هم پیوسته میباشد .
- در روانشناسی مرحله های رشد را بدین شکل به تقسیم کردن پرداخته اند .
- و بر طبق این اصل مرحله های رشد حدود ۸ یا ۹ مرحله به حساب می آید .
- که مرحله ی اول مرحله قبل از تولد می باشد و جالب این می باشد .
- که روانشناسی هم به رشد پیش از تولد قائل می باشند و ما تصور می کنیم.
- مسئله ای که در رابطه با قبل از تولد بیان می شود مسئله های اعتقادی و دینی می باشد .
- در صورتی که اینگونه نیست در بحث روانشناسی قبل از تولد هم داریم.
مرحله بعدی مرحله تولد تا شش سالگی به حساب می آید که پس از آن ۶ سالگی تا ۱۲ سالگی و ۱۲ تا ۲۰ سالگی می باشد.
اما آن چیزی که مدنظر ما میباشد این است که تربیت کردن فرزند به طور معمول تا حدود ۲۰ سالگی مطرح خواهد بود .
یعنی اگر تا ۲۰ سالگی کار تربیت کردن فرزند درست و صحیح پیشرفته باشد پس از آن هم به طور صحیح پیش خواهد رفت .
و بنابراین مرحله های روانشناسی شامل پیش از تولد و تولد تا شش سالگی و ۶ تا ۱۲ و همینطور ۱۲ تا ۲۰ سالگی می باشد .
- ولی دین بیان می کند که مرحله های رشد عبارت میباشد از پیش از تولد و تولد تا هفت سالگی
- و از ۷ سالگی تا ۱۴ سالگی و از ۱۴ سالگی تا ۲۱ سالگی می باشد.
- یعنی دین مرحله ۳ تا ۷ ساله برای تربیت کردن قائل می باشد.
- بازههای آن کمی نزدیک به بازه های سنی روانشناسی می باشد.
اما کمی دارای فرق می باشد در مرحله های تربیتی دین یک مرحله ۷ ساله اول می باشد.
که یک ۷ ساله دوم و یک ۷ ساله سوم تا به مرز ۲۱ برسد که البته دین و روانشناسی برسر مرحله پیش از این مرحله ها با یکدیگر هم عقیده می باشند .
که هر دو مرحله پیش از تولد را هم در نظر گرفته اند و بدین ترتیب هر مرحله میتواند به مرحله بعدی کمک کند یا صدمه مرحله بعد باشد.
- یعنی اگر شخصی کودک بدی دارا باشد می توان منتظر این بود که نوجوانی خوبی هم نداشته باشد.
- و اگر این فرد بخواهد دوره نوجوانی ایدهآلی داشته باشد خیلی باید زحمت آن را بکشد.
- به دلیل اینکه باید خطاهای دوره کودکی را هم به جبران کردن بپردازند.
- و حالا اگر فردی تمام این مرحله ها را در رابطه با فرزندش خطا کرده باشد.
- پیش از تولد فرزند خطا کرده و رعایت و مواظبت نداشته است.
- که در دوران کودکی هم مواظبت کردن از فرزند را نداشته و هفت سال دوم هم اهمیت نداده است.
- که اکنون فرزندش ۱۷ ساله می باشد و میخواهد کاری را انجام بدهد.
- که خیلی کار دشواری می باشد و خیلی زحمت می خواهد.
دومین اصل در روانشناسی رشد این می باشد که رشد دارای سرمشق های تعریف شده و قابل پیش بینی می باشد.
رشد دارای صحنه های تعریف شده می باشد و برخی از اشخاص یکدفعه با این موضوع روبهرو نمی شوند.
اگر این اشخاص کمی به مطالعه کردن بپردازند انتظار برخی برخوردها را از فرزندشان دارا می باشند.
به طور مثال من اگر کمی به اخبار گوش بدهم و جریان هوا را پیگیری کنم این را می دانم که فردا باران خواهد آمد.
این طور نمی باشد که یک دفعه با بارش باران به سورپرایز شدن برسم.
به طور مثال امکان دارد فردی بگوید من یکدفعه در جیب بچه ام فلان چیز را مشاهده کرده ام بلکه این طور نبوده که شما یک دفعه با آن روبرو شوید.
- اگر مرحله های رشد شخصیت کودک را به مطالعه کردن بپردازید انتظار بعضی برخوردها را از فرزند خود خواهید داشت .
- و اگر فرزندتان برخوردی را از خود به نشان دادن پرداخت مقتضای سنی او می باشد و صدمه ها و خطرهای بخصوص سن خود را دارا می باشد.
- و کارهای بخصوصی برای پیگیری ها موجود می باشد. به طور مثال اگر بچه دوساله دارا می باشید.
- و میخواهد وارد ۳ سالگی بشود این را می دانید که سه سالگی در بچه ها زمان نافرمانی به حساب میآید .
- برای او بیان کنید که آیا لباس هایت را بپوشم و او در جواب میگوید که خودم می خواهم این کار را انجام دهم.
- سه سالگی زمان نافرمانی به حساب می آید.
منبع: کودک و نوجوان