سردی روابط با خانواده

[mzfrym]

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه عزیزان و مشاوران گرامی
من یک جوان ۱۸ ساله هستم و در خونه پدرمس************ت دارم. محصل هستم و کاری خارج از مدرسه ندارم. پدر مادرم با من اختلاف سنی تقریبا زیادی دارند. خیلی از اوقات منو درک نمیکنن. خیلی باهاشون بحث و جدل دارم. سر هر چیز کوچیک مثل صدای تلویزیون یا اینکه کدوم کانال رو ببینیم. از زندگی‌ای که دارم اصلا راضی نیستم وزندگی حال حاضرم حتی یک درصد هم مطابق با آرمان هام نیستن. و از اونجایی که پول مستقل شدن رو ندارم دارم عذاب میکشه. لطفا منو راهنمایی کنید. ممنون

[Experience]

سلام

در کنار درس خوندن یه مهارت دیگه یاد بگیر شاید یه روزی اون مهارته بیشتر از درس به دردت بخوره.

تلویزیونم چیزی نشون نمیده که در زندگی واقعی به درد بخوره پس زیاد در موردش حساس نباش.

[ravanshenas-therapy]

با سلام خدمت شما دوست عزیز
قابل درک است که شما با توجه به سنتان نیاز به استقلال بیشتر و درک متقابل دارید اما با توجه به اینکه خودتان بیان کردید پدر و مادرتان اختلاف سنی زیادی با شما دارند ممکن است نتوانند به راحتی احساسات و نیازهای شما را درک کنند اما در هرصورا آنها از نظر خودشان دارند بهترین هایی را که در حد توان و درکشان می باشد برای شما محیا می کنند. شما با توجه به درک این موضوعات بهتر است احترام آنها را حفظ کنید و بعد در کمال آرامش در مورد نیازها و خواسته های خود با آنها صحبت کنید و در کنار آن سعی کنید برنامه ریزی برای رسیدن به اهدافتان داشته باشید مخصوصا درس که در سن حساسی هستید که از آن می توانید به عنوان یک پل برای رسیدن به جامعه بزرگ تر و استقلال بیشتر استفاده کنید.
درمسیر می توانید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید
02122354783
شاد باشید

[Hamid70]

سلام. با توجه به سنم که 27 سالم میشه نظرمو میگم وگرنه در مقام راهنمایی نیستم. 18 سالتونه و بهترین سن برا ادمی که قراره ایندشو بسازه.

شما میگید که زندگیتون یک در صد هم مطابق اب آرمانتون که انتظارشو داشتید نیست!! این حرف من فکر میکنم برای این سن، خیلی زوده . چرا چون سن 17 یا 18 به بالا تازه نقطه شروعه برا ساختن اون زندگی آرمانیت!!!
تازه تو این سن وارد جامعه میشی خیلی بیشتر از موقعیت دوران مدرسه و....
از این سن به بعد میشه که ایندتو و بهتره بگم مسیر ایندتو انتخاب میکنی میری دانشگاه شایدم الان دانشجویی. از این سن به بعده که تک تک هدفایی که انتخاب میکنی اگه رو اونا یه چند سال خوب وقت بذاری میبینی داری کم کم به اینده ای که تو ارمانت هس میرسی.
من فکر میکنم بهتره الان سر چیزایی که داری و نعمتن و شاید یه روز بهشون فکر کنی که کاش یه ذره دیدم رو عوض میکردم بهتره اون روز الانت باشه. امروز فکر کنی. خیلی از این روزای تلخی که شاید امروز برات تلخن بعد چند سال میشن شاید یه حسرت تکرار.
الان زمانیه که برا ایندت تلاش کنی وقت بذاری نه که ایندت با دیدی منفی ببینی.
این روزا روزایین که ادمای موفق اینده تو سکوت این روزا دارن تلاششون رو میکنن و فردا صدای موفقیتشون رو فقط میشنوی .
در حالی که یکی از این ادما من فکر میکنم میتونی تو خودت باشی .
میتونی نیمه پر لیوان رو ببینی تا ایکه نیمه ی خالی لیوان رو که مایوست میکنه.
...

خلاصه حرفم این که اون ارمانی که تو ذهنته رو تو خودت باید بسازی همین. ....
امیدوارم که نظرم مفید بوده باشه.