در حال حاضر، اختلالات مزمن همراه با اگرو فوبیا (هراس از مکان های باز) و بدون آن تشخیص داده می شود.
همچنین این امکان وجود دارد که یک نوع اگرو فوبیا بدون هیچ سابقه مربوط به وحشت زدگی بیش از حد در فرد تشخیص داده شود. دکتر ها و سایر ارائه دهندگان خدمات سلامت روانی، از یک مجموعه معیار خاص مربوط به راهنمای تشخیص و آماری انحرافات روانی (dsm) برای تشخیص استفاده می کنند که مناسب ترین معیار در دسترس می باشد.
در ادامه شما با dsm بیشتر آشنا خواهید شد که شامل معیار تشخیص، مشخصات، رواج و گزینه های درمانی مربوط به اگرو فوبا می باشد. این اطلاعات پنج faq رایج در مورد اگرو فوبیا را شامل می شود که شناخت آنها ضروری می باشد.
اگرو فوبیا چیست؟
اگرو فوبیا به صورت ترس داشتن از وحشت زدگی شدید در حین مواجهه با مکان هایی تعریف می شود که چالش زا می باشد و یا منجر به فرار فرد از آن مکان می شود.
در اغلب موارد، این ترس منجر به رفتار های اجتنابی می شود، که طی آن فرد از مکان ها و موقعیت های زیادی که احتمال ایجاد وحشت زدگی بیش از حد و شدید در آن وجود دارد، اجتناب می کند.
برای مثال، برخی از موقعیت هایی که از آن اجتناب می شود، عبارت از رانندگی با ماشین، ترک کردن یک خانه راحت، خرید در فروشگاه، سفر کردن با هواپیما، و یا رفتن به مناطق شلوغ می باشد.
زندگی فرد دارای اگرو فوبیا، به دلیل رفتارهای اجتنابی، محدود و جدا از بقیه افراد می باشد.
اگرو فوبیا می تواند تاثیر قابل توجهی بر زندگی شخصی و حرفه ای فرد بگذارد. برای مثال، رفتارها اجتنابی و ترس افزایش یافته می تواند منجر به بروز مشکلاتی در رابطه با رفتن به سر کار و ملاقات خانواده و دوستان شود. حتی انجام دادن وظایف کوچک، همانند رفتن به مغازه، می تواند برای فرد فوق العاده سخت باشد.
ترس و اجتناب می تواند برای فرد آن قدر مشکل زا باشد که فرد دارای اگرو فوبیا همه کارهایش در داخل خانه صورت بگیرد و وی هیچ وقت به بیرون از خانه خودش نرود.
اگروفوبیا چه تفاوتی با سایر ترس ها دارد؟
رفتارهای اجتنابی مربوط به اگرو فوبیا، متفاوت از معیار های تشخیص یک فوبیای خاص می باشند.
برای نمونه، ممکن است که شخص دارای اگرو فوبیا به دلیل ترس شدید و وحشت زدگی از هواپیما، هیچ وقت با هواپیما پرواز نکند، و هیچ ضرورتی ندارد که این فرد دارای اگرو فوبیا یا ترس از پرواز باشد.
به طور مشابه، یک فرد دارای اگرو فوبیا می تواند ازمکان های شلوغ دوری کند، چرا که از وحشت زده شدن در برابر جمعیت زیاد، ترس دارد. این ترس مشابه با اختلال اضطراب اجتماعی نمی باشد؛ اختلال اضطراب اجتماعی یکی از شرایط سلامت روانی مجزایی می باشد که شامل اضطراب از دیدگاه منفی دیگران در مورد خودش می باشد
آیا ترس مکان باز می تواند بدون انحراف وحشت زدگی اتفاق بیافتد؟
این احتمال وجود دارد که فرد دارای اگرو فوبیا، هیچ نوع سابقه اختلال وحشت زدگی نداشته باشد، هر چند که این مورد به ندرت صورت می گیرد.
در زمانی که این اتفاق صورت می گیرد، فرد همچنان از گیر افتادن در موقعیتی می ترسد که فرار از آنجا سخت و یا توهین آمیز می باشد.
با این وجود، آنها از مواجه شدن با وحشت زدگی نمی ترسند. در مقابل، آنها از علائم فیزیکی مربوط به وحشت زدگی و اضطراب ترسناک و یا سایر مشکلات فیزیکی شدید، همانند استفراغ و میگرن می ترسند.
برای مثال، ممکن است که فرد این ترس را داشته باشد که آنها کنترل مثانه خود را در جمع عمومی از دست خواهند داد و یا در یک جایی غش خواهند کرد که هیچ کس به آنها کمک نکند.
میزان شیوع اگرو فوبیا در چه حدی می باشد؟
تقریبا در یک سوم تا نصف افرادی که اختلال وحشت زدگی در آنها تشخیص داده شده است، اگرو فوبیا ایجاد خواهد شد.
موسسه ملی سلامت روان (nimh) گزارش داده است که هر ساله، تقریبا در ۰٫۸% از جمعیت ایالات متحده اگرو فوبیا ایجاد می شود. معمولا این شرایط در دروان بزرگسالی توسعه می یابد. ب
ا این وجود، اگرو فوبیا می تواند در اوایل دوران نوجوانی هم به وجود بیاید.
گزینه های درمانی ترس فضای باز چه مواردی می باشند؟
در صورتی که اگرو فوبیا در فرد دارای اختلال وحشت زدگی صورت بگیرد، معمولا علائم آن در اولین سالی اتفاق می افتد که حملات وحشت زدگی دوباره تکرار می شوند و فرد در برابر آن مقاومت می کند.
در صورتی که اگرو فوبیا بدون درمان باقی بماند، می تواند به بدتر شدن وضعیت منجر شود. به منظور دست یابی به بهترین نتیجه در مدیریت اگرو فوبیا و علائم وحشت زدگی، مراجعه به درمان به محض بروز علائم یک نکته مهم و ضروری می باشد.
معمولا گزینه های درمانی شامل یک ترکیبی از تجویز دارو و روان درمانی می باشد.
فرآیند درمانی می تواند شامل تمرکز زدایی هم باشد که طی آن شخص دارای اگرو فوبیا، به تدریج با موقعیت هایی مواجه می شود که از آن اجتناب می کرد. در مواردی که دوستان قابل اعتماد فرد، در هنگام مقابله با ترس های وی به همراه او باشند، فرد به موفقیت بیشتری می رسد و به صورت راحت تری این کار را انجام خواهد داد.
فردی که با اگرو فوبیا مواجه است، با استفاده از حمایت خانواده و دوستان و کمک های تخصصی، می تواند شروع به مدیریت شرایط و چالش های خود بکند.
شخص دارای اگرو فوبیا با استفاده از تجویز دارو و روان درمانی، می تواند این انتظار را از خودش داشته باشد که به تدریج وحشت زدگی های کمتری تجربه کند، رفتارهای اجتنابی کمتری داشته باشد و به یک زندگی مستقل تر و فعال تر برگردد.
نظرت چیه؟