دل تنگی

[.:"*mona*":.]

سلام به همه.فقط میتونم آرزوکنم حالتون مثل الان من نباشه
نمیدونم از کجاش بگم و به کی بگم اما شاید شماهم مثل من شده باشید که بی دلیل یکدفعه دلتون بگیره و هیچ چیزی مثل پیاده روی توی پارک کنار خیابون یا هرجایی نه خرید کردن نه جمع دوستانه نه جمع فامیل و خانواده نتونه حال شمارو خوب کنه. بله عزیزان من حالم از کجا نمیدونم ولی خیلی بده حتی دیگه دلم سجاده و چادر نماز نمیخواد. تاحالا شده به این نقطه برسید که فکر کنید هیچ چیزی حالتونو خوب نمیکنه،اون لحظه چکار کردید . اگر میتونید حال دل منم خوب کنید پیشاپیش ازتون متشکرم که کمکم میکنید . اگر هم نه که بازهم ممنونم وقت گرانبهای عمرتونو برای خوندن تاپیک من گذاشتید ..سپاس

[delvapas2000]

سلام به همه.فقط میتونم آرزوکنم حالتون مثل الان من نباشه
نمیدونم از کجاش بگم و به کی بگم اما شاید شماهم مثل من شده باشید که بی دلیل یکدفعه دلتون بگیره و هیچ چیزی مثل پیاده روی توی پارک کنار خیابون یا هرجایی نه خرید کردن نه جمع دوستانه نه جمع فامیل و خانواده نتونه حال شمارو خوب کنه. بله عزیزان من حالم از کجا نمیدونم ولی خیلی بده حتی دیگه دلم سجاده و چادر نماز نمیخواد. تاحالا شده به این نقطه برسید که فکر کنید هیچ چیزی حالتونو خوب نمیکنه،اون لحظه چکار کردید . اگر میتونید حال دل منم خوب کنید پیشاپیش ازتون متشکرم که کمکم میکنید . اگر هم نه که بازهم ممنونم وقت گرانبهای عمرتونو برای خوندن تاپیک من گذاشتید ..سپاس

سلام مونا جان
دلتنگی و دل گرفتگی که به هیچی جواب نده رو چندبار تجربه کردم
من حتی چند مرتبه تجربه ریورس داشتم که هیچ کلمه ای تو دنیا نمیتونه اون افتضاح رو توصیف کنه
چون حالتی تقریبا ۱۰۰ برابر بدتر از افسردگی مافوق شدید+ نفرت وحشتناک فجیع از اشیا و اجسام و سازه ها و نورها و سایه هاست
این حالت به شدت وخیمه و دقایق خروج از اون حالت دهها پله بدتر از خود اون حالته
یه پدیده فوق وحشتناک که هرکی تجربش کنه دیگه زبون نصیحت گویی و اروغ زدنش کلا بند میاد(اگرچه من از اولشم اهل اروغ و نصیحت نبوده و هرگز مستحق همچی تجربه منفوری نبودم)

اینا رو گفتم که بدونین من تجربه های عمیق و هولناکی درین مقوله دارم و به همین خاطر تو همچی موقعیتایی درک خیلی بالا دارم و از راهنماییهای مسخره و کلیشه وار که نشونه جهل از وضعیت طرف مقابل باشه بیزارم

کسی که خودش تجربه کننده وضعیت شما باشه(البته صدها برابر بدتر) خیلی خوب میتونه به شما کمک کنه

ایا نسبت به ساختمونی که توش زندگی میکنین حس منفی دارین یا نه؟

نورها چطور؟
مثلا نور سفید یا زرد یا ترکیب بین اینا؟

اگه امکانش هس با خانواده هماهنگ کنین و یه اژانس بگیرین و برین هتل شهرتون
شب رو اونجا بگذرونین(قبلش ساختمون هتل و ساختمونای مجاور رو نگاه کنین که مبادا از اونجا هم حس منفی بگیرین)

یه کار دیگه هم میتونین کنین که البته اثر خفیفی داره اما از هیچی بهتره
قبل از هر اقدامی یه عدد بستنی بزرگ بخرین بخورین(اگه داخل فریزرتون ندارین از مغازه های بزرگ که تا نصفه شب باز هستن بخرین)
بستنی باعث افزایش تولید سروتونین میشه و یه مقدار کمک کنندس

اما من تاکیدم اینه که ساختمون محل زندگیتونو موقتا واسه یه شب ترک کنین

یا لااقل نور اتاقتونو کلا تغییر بدین
اگه امکانشو دارین مثلا با عوض کردن ترکیب لامپهای زرد و سفید یا حتی با روشن کردن چراغ قوه موبایلتون به علاوه ۳ یا ۴ تا شمع و خاموش کردن لامپهای اتاقتون
تاریک مطلق هرگز نباشه و لااقل ۳ تا شمع روشن باشن

خودتون نظرتون چیه؟

[Experience]

سلام به همه.فقط میتونم آرزوکنم حالتون مثل الان من نباشه
نمیدونم از کجاش بگم و به کی بگم اما شاید شماهم مثل من شده باشید که بی دلیل یکدفعه دلتون بگیره و هیچ چیزی مثل پیاده روی توی پارک کنار خیابون یا هرجایی نه خرید کردن نه جمع دوستانه نه جمع فامیل و خانواده نتونه حال شمارو خوب کنه. بله عزیزان من حالم از کجا نمیدونم ولی خیلی بده حتی دیگه دلم سجاده و چادر نماز نمیخواد. تاحالا شده به این نقطه برسید که فکر کنید هیچ چیزی حالتونو خوب نمیکنه،اون لحظه چکار کردید . اگر میتونید حال دل منم خوب کنید پیشاپیش ازتون متشکرم که کمکم میکنید . اگر هم نه که بازهم ممنونم وقت گرانبهای عمرتونو برای خوندن تاپیک من گذاشتید ..سپاس

سلام

با این نوع از حالتهای روحی جوری برخورد نکنید که انگار همیشگیه، سخت نگیرید تا یکی دو روز بگذره و کارهایی رو انجام بدید که خوشتون میاد و ذهنتون آزاد میشه و استراحت میکنه مثلاً کتاب(رمان) بخونید یا فیلم ببینید.

[.:"*mona*":.]

اتفاقا شاید از مجتمعی که هستیم بدم بیاد اما عاشق اتاقم هستم . توی این دوسالی که شده پناهگاه من خیلی بهم لطف داشته. درخصوص نور هم بخوام بگم چراغ آویزم تقریبا جدیده و 4 حالت نوردهی داره:سفید"سفید زرد"زرد لایتینگ که برای خواب استفاده میشه
درکل ممنون از نظرت اینم میتونه یک تنوع باشه که شاید فردا امتحانش کردم

[.:"*mona*":.]

سلام

با این نوع از حالتهای روحی جوری برخورد نکنید که انگار همیشگیه، سخت نگیرید تا یکی دو روز بگذره و کارهایی رو انجام بدید که خوشتون میاد و ذهنتون آزاد میشه و استراحت میکنه مثلاً کتاب(رمان) بخونید یا فیلم ببینید.

درکل گفتم به هرچیزی فکر کردم برام جذابیتی نداشت.من عاشق پیاده روی در سکوت شب هستم که اونم برام بی معنی بود
میدونم همیشگی نیست بالاخره تموم میشه اما برام زجرآوره

[delvapas2000]

اتفاقا شاید از مجتمعی که هستیم بدم بیاد اما عاشق اتاقم هستم . توی این دوسالی که شده پناهگاه من خیلی بهم لطف داشته. درخصوص نور هم بخوام بگم چراغ آویزم تقریبا جدیده و 4 حالت نوردهی داره:سفید"سفید زرد"زرد لایتینگ که برای خواب استفاده میشه
درکل ممنون از نظرت اینم میتونه یک تنوع باشه که شاید فردا امتحانش کردم

قربانت عزیزم
ممنون میشم دفعات بعدی از حرفم نقل قول بگیرین

درمورد چراغ اتاقتون که چندتا مد مختلف داره دقیقا میخواستم پیشنهاد بدم همچی چراغی در اسرع وقت نصب کنین که خوشحال شدم فهمیدم الان دارینش

این عکس چراغ اتاق منه که اینم بعد از ریورس نصب کردم که شاید کمکم کنه و فک کنم ۸ تا مد مختلف داشته باشه و به فراخور حالم هرشب یجور تنظیمش میکنم:

http://s2.picofile.com/file/83720723...912_013909.jpg

اگه با خود مجتمع و یا ساختمونای مجاورش یا با فضای کوچه مشکل دارین باید بگم یکی از عوامل مهم افسردگی همینه
متاسفانه خیلی از روانشناسها که فاز سخنگویی و سخنرانیشون خیلی فعاله به این مهم توجهی ندارن
اما بعضی ترکیبهای نور و سایه یا ساختمونها و محله هایی با ساختار مخصوصشون مولد همین حملات افسردگی یا دلتنگیهای بی دلیل هستن

من به عنوان معدود تجربه کننده های ریورس تو کل دنیا که توان نسبی توصیف وضعیت و دسترسی مناسب به فضای مجازی رو دارم شاید اولین کسی هستم که این واقعیت رو صرفا با انگیزه کمک به شما مطرح میکنم
این یعنی بهترین بهره برداری از نحسترین تجربه ها

اتاقتونو دوست دارین این عالیه
اما اشکال اینجاست که واسه ورود به اتاقتون باید وارد ساختمونی بشین که ازش بدتون میاد
ساختمون مث یه انسانه که مجموعه اعضا بدنش بهم پیوسته هستن و اگه حتی با یکی از پنجره ها مشکل دارین و نمیتونین تعویضش کنین پس بهترین کار اینه که نقل مکان کنین به یه ساختمون دیگه

بازم میپرسم ایا درست تشخیص دادم؟
احتمالش هست که سازه و نورها باعث حال بدتون باشن؟

و یه سوال دیگه
ایا تابحال شده که ناخوداگاه به خاطرات فوق افتضاح قدیم به صورت مات و کدر و مبهم برگشت کنین یا تو ذهنتون مرور شن و هرچی فک کنین نتونین اون خاطرات یا تصاویر منفور رو به شکل دقیق و واضح به خاطر بیارین؟

اگه جوابتون منفی باشه که خوشحال میشم و اگه جوابتون مثبته با کمال میل هرکمکی ازم بربیاد در خدمتم

میگن:
احساس سوختن به تماشا نمیشود
اتش بگیر تا که بفهمی چه میکشم

بنابراین کسی میتونه حال شما رو درک و کمک واقعی ارایه بده که مث شما(یا من هزاران درجه شدیدتر از شما) حال بدتونو تجربه کرده باشه

[.:"*mona*":.]

قربانت عزیزم
ممنون میشم دفعات بعدی از حرفم نقل قول بگیرین

درمورد چراغ اتاقتون که چندتا مد مختلف داره دقیقا میخواستم پیشنهاد بدم همچی چراغی در اسرع وقت نصب کنین که خوشحال شدم فهمیدم الان دارینش

این عکس چراغ اتاق منه که اینم بعد از ریورس نصب کردم که شاید کمکم کنه و فک کنم ۸ تا مد مختلف داشته باشه و به فراخور حالم هرشب یجور تنظیمش میکنم

اگه با خود مجتمع و یا ساختمونای مجاورش یا با فضای کوچه مشکل دارین باید بگم یکی از عوامل مهم افسردگی همینه
متاسفانه خیلی از روانشناسها که فاز سخنگویی و سخنرانیشون خیلی فعاله به این مهم توجهی ندارن
اما بعضی ترکیبهای نور و سایه یا ساختمونها و محله هایی با ساختار مخصوصشون مولد همین حملات افسردگی یا دلتنگیهای بی دلیل هستن

من به عنوان معدود تجربه کننده های ریورس تو کل دنیا که توان نسبی توصیف وضعیت و دسترسی مناسب به فضای مجازی رو دارم شاید اولین کسی هستم که این واقعیت رو صرفا با انگیزه کمک به شما مطرح میکنم
این یعنی بهترین بهره برداری از نحسترین تجربه ها

اتاقتونو دوست دارین این عالیه
اما اشکال اینجاست که واسه ورود به اتاقتون باید وارد ساختمونی بشین که ازش بدتون میاد
ساختمون مث یه انسانه که مجموعه اعضا بدنش بهم پیوسته هستن و اگه حتی با یکی از پنجره ها مشکل دارین و نمیتونین تعویضش کنین پس بهترین کار اینه که نقل مکان کنین به یه ساختمون دیگه

بازم میپرسم ایا درست تشخیص دادم؟
احتمالش هست که سازه و نورها باعث حال بدتون باشن؟

و یه سوال دیگه
ایا تابحال شده که ناخوداگاه به خاطرات فوق افتضاح قدیم به صورت مات و کدر و مبهم برگشت کنین یا تو ذهنتون مرور شن و هرچی فک کنین نتونین اون خاطرات یا تصاویر منفور رو به شکل دقیق و واضح به خاطر بیارین؟

اگه جوابتون منفی باشه که خوشحال میشم و اگه جوابتون مثبته با کمال میل هرکمکی ازم بربیاد در خدمتم

میگن:
احساس سوختن به تماشا نمیشود
اتش بگیر تا که بفهمی چه میکشم

بنابراین کسی میتونه حال شما رو درک و کمک واقعی ارایه بده که مث شما(یا من هزاران درجه شدیدتر از شما) حال بدتونو تجربه کرده باشه

خیلی از بزرگواریتون و وقتی که برام گذاشتید و تجربه گرانبهاتونرو در اختیار من حقیر گذاشتید سپاس گذارم
باید به بزرگی خودتون ببخشید که خاطرات گذشترو براتون یادآور شدم اما صحبتهاتون برام خیلی مفید و قابل تامل بود و امیدوارم اگر روزی عمری باقی بود بتونم این لطف بزرگ شمارو جبران کنم بزرگوار
متشکر ..سپاس
تا حدودی میشه گفت درست بود چون از محیط دل خوشی ندارم اما نور اصلا تاثیر گذار نبوده و نیست برام
در گذشته چند اتفاق پی در پی برام رخ داد که هیچکدوم از اون اتفاقات به تنهایی برام ناراحت کننده نبود اما بعضی مواقع بهصورت کلی یادآوری میشه باعث رنج و عذابه
با کوچکترین دلخوری یا ناراحتی همشون تازه میشن و چون گذشته انسانها چیزی نیست که نحو بشه یا نیست بشه بخاطر همین میتونه باشه

[yasamanH]

يادمه يه استادي داشتيم كه ميگفت
هر وقت بي هوا گريه تون گرفت و خودتونم دليلش رو متوجه نشدين و منشأش رو ندونستين
يعني اين اشكا لبريز شدن احساسات سركوب شده س
شما حال هاي بد زيادي رو توي خودتون سركوب كردين
و اين حال بد مبهم و نامفهوم يه جوري فرياد روحه...
حالا ممكنه ريشه ي دلتنگي هم همين باشه
شايد خيلي جاها دلتنگي هاي ريز ريز رو تو خودتون سركوب كردين
و يهو در قالب يه احساس بزرگتر بروز پيدا كرده.