[replacer_img]یکی از دلایل انتقال یافتن این بیماریها این است که مردم فکر میکنند فقط زمانی به آن مبتلا به میشوند که رابطه جنسی داشته باشند. این اشتباه است.
درمورد بیماریهای مقاربتی
بیماریهای مقاربتی بیماریهای عفونی هستند که از طریق رابطه جنسی از شخص به شخص منتقل میشود. این بیماریها زنان و مردان در هر سن و با هر پیشینه که رابطه جنسی دارند را متاثر میکند.
متاسفانه، این روزها بیماری های مقاربتی در بین نوجوانان بسیار شایع شده است و از آنجا که نوجوانان بیشتر در معرض ابتلا به این بیماریها هستند، باید یاد بگیرید که چطور از خودتان مراقبت کنید.
بیماریهای مقاربتی چیزی بیشتر از مایه خجالت است. این بیماریها مشکلات جدی برای سلامتی فرد هستند و اگر تحت درمان قرار نگیرند، موجب آسیبهای دائمی مثل ناباروری و حتی مرگ (درمورد HIV یا ایدز) میشوند.
بیماریهای مقاربتی چطور منتقل میشوند
یکی از دلایل انتقال یافتن این بیماریها این است که مردم فکر میکنند فقط زمانی به آن مبتلا به میشوند که رابطه جنسی داشته باشند. این اشتباه است. بعضی از بیماریهای مقاربتی، مثل تبخال یا زگیلهای تناسلی با تماس پوست با پوست ناحیه آسیبدیده هم انتقال مییابند.
یک باور اشتباه دیگر درمورد بیماریهای مقاربتی این است که این بیماریها با رابطه جنسی دهانی و مقعدی منتقل نمیشوند. این هم اشتباه است چون ویروس یا باکتری که موجب آن بیماری شده است ازطریق زخمها و جراحتهای کوچک در دهان یا مقعد و همچنین دستگاه تناسلی وارد بدن میشوند.
این بیماریها همچنین به راحتی منتقل میشوند چون نمیتوانید تشخیص دهید کسی به آن مبتلا است یا خیر. در واقع، برخی از این بیماران خودشان هم از ابتلای خود خبر ندارند. این افراد در خطر انتقال بیماری به پارتنر جنسی خود هستند، بدون اینکه حتی از آن خبر داشته باشند.
در زیر به برخی از مواردی که احتمال ابتلا به بیماریهای مقاربتی را افزایش میدهد اشاره شده است:
• فعالیت جنسی در سنین پایین. هرچه فرد زودتر فعالیت جنسی خود را آغاز کند، احتمال ابتلای او به بیماریهای مقاربتی بیشتر میشود.
• شرکای جنسی زیاد. کسانیکه با افراد مختلف تماس جنسی دارند—نه فقط رابطه جنسی، بلکه هرنوع فعالیت نزدیک—بیشتر در معرض ابتلا هستند تا آنهایی که فقط با یک نفر رابطه برقرار میکنند.
• رابطه جنسی حفاظت نشده. کاندومهای لاتکس تنها راه جلوگیری از بارداری است که خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی را کمتر میکند و باید در هر رابطه جنسی مورد استفاده قرار گیرد. اسپرمکشها، دیافراگم، و سایر راههای جلوگیری از بروز بارداری جلوگیری میکنند و در برابر بیماری های مقاربتی تاثیری ندارند.
پیشگیری و درمان بیماریهای مقاربتی
درمورد بیماریهای مقاربتی هم مثل بسیاری بیماریهای دیگر، پیشگیری بهتر از درمان است چراکه پیشگیری از این بیماری ها بسیار راحتتر از درمان آن است. تنها راه پیشگیری کامل از این بیماریها خودداری از انجام هرگونه تماس و رابطه جنسی است. اگر فردی قصد انجام رابطه جنسی دارد، بهترین راه برای کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای مقاربتی استفاده از کاندوم است.
کسانی که میخواهند رابطه جنسی داشته باشند باید به طور منظم مورد معاینات پزشک زنان و آزمایشات آلت تناسلی مردان قرار گیرند. این کار دو دلیل دارد. اول اینکه این آزمایشات و معاینات این فرصت را به پزشکان میدهد آموزشات لازم درمورد این بیماریها و نحوه پیشگیری از آنها در اختیار افراد قرار دهند و دوم اینکه معاینات منظم فرصت بیشتری برای چک کردن ابتلا به بیماریهای مقاربتی به پزشکان میدهد تا در مراحل اولیه این بیماریها را تشخیص داده و تحت درمان قرار دهند.
برای اینکه این آزمایشات و ویزیتهای دکتر مفید واقع شود، افراد باید به پزشکشان بگویند که قصد شروع رابطهجنسی دارند یا قبلاً رابطه داشتهاند. این مسئله درمورد همه انواع رابطه صدق میکند—دهانی، واژنی و مقعدی. و اگر قبلاً رابطه جنسی داشتهاید، حتی اگر متعلق به خیلی وقت پیش باشد، حتماً به پزشکتان اطلاع دهید.
اجازه ندهید که ترس و خجالت از ابتلا به بیماریهای مقاربتی جلوی شما را برای مراجعه به پزشک بگیرد. اگر مراجعه به پزشک را به تاخیر بیندازید باعث میشود بیماریتان پیشرفت کند و موجب بروز تخریب و آسیب شود. اگر فکر میکنید ممکن است به یکی از بیماریهای مقاربتی مبتلا باشید، یا پارتنری داشتید که به یکی از این بیماریها مبتلا بوده است، حتماً فوراً نزد پزشک بروید.
اگر در حال حاضر پزشکی ندارید یا ترجیح میدهید نزد پزشک خانوادگیتان هم نروید، یک پزشک مجرب پیدا کنید تا بتوانید با اطمینان تحت معاینه قرار گیرید.
البته همه عفونت های ناحیه تناسلی با بیماری های مقاربتی ایجاد نمیشوند. گاهیاوقات افراد علائمی مشاهده میکنند که خیلی شبیه به بیماریهای مقاربتی است، درحالیکه اصلاً تابحال رابطه جنسی نداشتهاند. برای دخترها، عفونت قارچی بهراحتی با بیماری های مقاربتی اشتباه گرفته میشود پسران هم ممکن است نگران برآمدگیهای ایجاد شده روی آلت تناسلیشان شوند که مشخص میشود جوش یا حساس شدن فولیکولهای مو هستند. به همین دلیل است که مراجعه به پزشک اهمیت زیادی دارد.