مرگ، اعتیاد، مشکلات مالی، بیماری روانی، جدایی یا طلاق، و تغییرات موقتی عبارت از مواردی می باشند که کل اعضای خانواده با آنها مواجه می شوند.
در حین اتفاقات استرس زای زندگی یا زمانی که خانواده تان تحت فشار قرار داشته باشد، ممکن است که حل مشکلات به راحتی امکان پذیر نباشد.
این شرایط می تواند منجر به بروز اختلافات خصومت وار، تنش و تنفر شود. تضاد موجود در خانواده می تواند بر روی عملکرد همه افراد تاثیر داشته باشد. سعی کنید که مشکلات خانوادگی تان را با یادگیری مهارت های موثر در مورد نحوه حل مسئله، مدیریت کنید.
پیدا کردن یک راه حل مناسب برای مشکل
1. به عنوان یک گروه، در یک زمان خاص با هم ملاقات داشته باشید.
مقابله با مشکلات خانوادگی و رفع آنها می توانند به عنوان موارد غیر ممکن به نظر برسند.
با این وجود، زمانی که با هم کار می کنید، حل کردن اختلافات خانوادگی که قبلا سخت بوده است، به یک فرآیند راحت تری تبدیل خواهد شد؛ در این شرایط همه افراد نیاز خواهند داشت که کنار هم جمع شوند و یک استراتژی را برای حل مشکل موجود مشخص کنند.
باید جلسه خودتان را برای زمانی برنامه ریزی کنید که همه افراد در آن زمان راحت باشند.
همه افراد را نسبت به اهداف این جلسه مطلع کنید و به آنها بگویید که قبل از حضور یافتن در جلسه، یک سری پیشنهادات و راه حل هایی را برای حل این مشکل آماده کنند.
این نکته را در نظر داشته باشید که ممکن است بچه های کوچکتر با تاخیر در جلسه خانوادگی حاضر شوند.
در صورتی که انتظار داشته باشید افراد موجود در جلسه عصبی شوند یا در مورد اطلاعات مهمی بحث شود، باید کودکانتان در یک اتاق دیگری قرار داشته باشند و در جلسه شرکت داده نشوند.
اغلب درمانگران توصیه می کنند که باید یک سری جلسات خانوادگی منظمی در خانواده ها وجود داشته باشند. این استراتژی باعث خواهد شد که قبل از ایجاد تنفر، افراد خانواده نسبت به مشکلات موجود صریح و پذیرا باشند.
صحبت کردن با اعضای خانواده به صورت منظم باعث خواهد شد که ارتباطات موجود بهبود یابد و پیوند موجود مابین اعضای خانواده تقویت شود.
2. بر روی مشکل مورد بحث متمرکز شوید.
زمانیکه یک سری اختلافاتی ایجاد می شوند، افراد می خواهند که یک سری مشکلات حل نشده دیگری را مطرح کنند که تا به حال با سایر افراد داشته اند. این کار منجر به پیشگیری از حل اختلاف می شود و یک فضای نامناسبی را ایجاد خواهد کرد.
سعی کنید که مشکل ایجاد شده برای خانواده تان را مشخص کنید. یک بدرفتاری جدید یا مطرح کردن بدرفتاری های قبلی هیچ کمکی به حل مشکل موجود نخواهد کرد.
3. از هر فردی بخواهید که دیدگاه واقعیش را بیان کنید.
ارتباط مستقیم یک عامل مهمی در حل تضادهای موجود می باشد. هر فردی باید از جملات دارای "من" استفاده کند تا به صورت مشخصی نیازها، خواسته ها و نگرانی هایش را بیان کنید.
این نکته را به یاد داشته باشید که هدف شما عبارت از کاهش دادن تضاد موجود و پیدا کردن یک راه حل می باشد.
استفاده از جملاتی که با "من" شروع می شوند، به هر شخصی این فرصت را می دهد که عقاید خودش را بیان کند و در عین حال به گفته های سایر افراد هم احترام بگذارد.
جملاتی که با "من" شروع می شوند، باعث می شوند که هر شخصی مسولیت احساسات خودش را بر عهده بگیرد و در عین حال یک راه حلی را برای مشکل موجود ارائه دهد.
مثال های مربوط به جملاتی که با "من" شرع می شوند، عبارتند از: "من نگران این هستم که خانواده ما از هم جدا شود.
من دوست دارم که ما با هم یک راه حلی را برای مشکل موجود پیدا کنیم." یا "زمانی که پدرم در مصرف مشروب زیاده روی می کند، من نگران می شوم، چرا که در آن شرایط شروع به داد زدن می کند. من امیدوارم که وی مشروب خوردن را ترک کند."
4. گوش دادن بدون ایجاد هیچ نوع وقفه ای.
به منظور اینکه در مورد یک اختلاف خانوادگی به یک توافقی دست پیدا کنید، حتما باید به حرف های هم گوش دهید. فقط از طریق گوش دادن فعالت به صحبت های یکدیگر می توانید بفهمید که ایده و نظر طرف مقابلتان چه چیزی است.
گوش دادن فعال شامل توجه داشتن به تُن صدا و زبان بدن، عدم ایجاد وقفه یا اظهار نظر در حین صحبت کردن وی، و تفسیر کردن گفته های وی بعد از مطمئن شدن از شناخت درست صحبت هایش می باشد.
گوش دادن فعال باعث می شود که فرد مقابلتان احساس کند که حرف هایش شنیده می شود و مورد توجه قرار می گیرد، وی را تشویق می کند تا به خواسته های شما گوش دهد، منجر به از بین رفتن اختلافات و تقویت عواطف می شود، و در حین وجود داشتن اختلاف، منجر به ایجاد یک نوع ارتباط می شود.
5. دیدگاه های هر فردی را تایید کنید و به آن احترام بگذارید.
تایید کردن عبارت از شناختن، ارزش گذاشتن و پذیرفتن تفکرات، نظرها و عقاید طرف مقابلتان می باشد.
البته ممکن است که عقاید شما تفاوت قابل توجهی با هم داشته باشند، ولی تایید کردن عقاید همدیگر نشان خواهد داد که شما فرد مقابلتان را به عنوان یک انسانی مد نظر قرار دارد که لیاقت اعتماد کردن و احترام گذاشته شدن را دارد.
با استفاده از عباراتی از قبیل "من خوشحالم که شما برای مطرح کردن این موضوع با من، احساس راحتی دارید" یا "من از تلاش شما برای دستیابی به یک راه حل، قدردانی می کنم" با خانواده تان صحبت کنید.
6. همراه با هم یک راه حل پیدا کنید.
بعد از اینکه همه افراد نیازها، خواسته ها و نگرانی های خودشان را مطرح کنند، باید تلاش کنید که به یک راه حل دست پیدا کنید. تمامی پیشنهادات بیان شده توسط افراد مختلف را بررسی کنید و به دنبال پیدا کردن یک راه حل میانی و مناسبی باشید. همه افراد باید یک دیدگاه مثبتی نسبت به راه حل های بیان شده داشته باشند.
در صورت لزوم، یک قرارداد یا موافقت نامه ای را در مورد نحوه مدیریت کردن مشکل موجود تهیه کنید.
7. از یک متخصص مشاوره بگیرید.
در صورتی که خودتان نتوانید مشکلتان را رفع کنید، به یک درمانگر خانواده ای مراجعه کنید که بتواند در مورد مدیریت کردن مشکل خانوادگی، یک سری توصیه های مناسب و کاربردی به شما ارائه دهد.
شناسایی موانع ایجاد ارتباط
1. در مورد واکنش های احتمالی اعضای مختلف خانواده نسبت به مشکلات موجود، مطلع شوید.
یکی از موانع بالقوه برای رفع تضاد موجود در خانواده ها، عبارت از متفاوت بودن نحوه واکنش هر یک از اعضا نسبت به استرس یا تنش می باشد.
این تفاوت ها باید مد نظر قرار گرفته شوند و هر فرد باید به صورت عاقلانه با این مشکلات مقابله کند تا به یک راه حل واقعی دست پیدا شود.
در مورد برخی از افراد، تضاد موجود باعث می شود که آنها یک حالت دفاعی و دشمنی داشته باشند.
این مورد عبارت از جنبه "مبارزه" مربوط به واکنش "مبارزه یا فرار" فیزیولوژیکی می باشد.
این افراد بحث های نامحدود و بی ثمری را در مورد نپذیرفتن مسولیت هایشان خواهند داشت و به نقطه نظرات یکدیگر گوش نخواهند داد.
جنبه دیگر عبارت از"فرار" می باشد. این افراد به هر نحو ممکن و با هر هزینه ای، از تضاد موجود اجتناب خواهند کرد. ممکن است که این افراد وجود داشتن مشکل را انکار کنند، یا بر این باور باشند که نمی توانند این مشکل را رفع کنند.
ممکن است اعضای این خانواده وانمود کنند که متوجه هیچ نوع تنشی در خانواده شان نشده اند یا تاثیر خودشان برای رفع آن مشکل را کمتر از حد واقعی در نظر بگیرند.
2. عواطف موجود را تایید کنید، ولی بر روی آنها کنترل داشته باشید.
آگاهی عاطفی یک عامل مهمی در شناسایی تجربیات منحصر به فرد شما و سایر افراد می باشد.
در صورتی که شما در شناسایی احساسات خودتان مشکل داشته باشید، در این صورت برای کنترل کردن عواطف خودتان و بیان کردن نیاز هایتان در حین وجود داشتن تضاد، با یک سری مشکلاتی مواجه خواهید شد.
در مرحله اول سعی کنید که عواطف و احساسات خودتان را شناسایی کنید. تفکراتی که دارید، احساسی که در بدنتان دارید، و واکنش هایی که می خواهید انجام بدهید را در نظر بگیرید. برای مثال، ممکن است شما بر این عقیده باشید که "من از این خانواده متنفر هستم.
" مشت هایتان را گره کرده باشید و بخواهید به یک چیزی مشت بزنید. چنین احساسات قوی باید به عنوان عصبانیت یا تحقیر در نظر گرفته شوند.
بعد از آن، باید بر روی این احساسات قوی خودتان کنترل داشته باشید و آنها را از بین ببرید تا بتوانید به صورت موثرتری مشکل موجود را رفع کنید. بر مبنای نوع احساسی که دارید، در یک فعالیت مکمل شرکت کنید تا ناراحتی موجود را از بین ببرید.
برای مثال، در صورتی که شما ناراحت باشید، شاید بخواهید که یک فیلم خنده دار ببینید. در صورتی که عصبانی باشید، شاید مطرح کردن مشکل موجود با یک دوست یا مشغول شدن به یکفعالیت فیزیکی شدید بتواند یک راه حل مناسبی باشد.
3. از اشاره کردن با انگشت خودداری کنید.
متهم کردن یک فرد به اینکه منجر به ایجاد یک مشکلی شده است، فقط باعث می شود که آن فرد حالت دفاعی به خودش بگیرد و در نهایت مانع از دست یابی به یک توافق مناسب شود.
همواره سعی کنید که در مورد مشکل موجود صحبت کنید نه یک فرد خاص. ممکن است که شما یک نوع احساس عشق، افتخار یا احترام به یک فرد داشته باشید و در عین حال هیچ یک از کارهای وی را دوست نداشته باشید.
با این وجود، در صورتی که شما یک فردی که دوست می دارید را به خاطر مشکل موجود سرزنش کنید، فرآیند حل این مشکل دشوار خواهد شد.
استفاده کردن از جمله هایی که با "من" شروع می شوند، یک استراتژی مناسبی برای به حدقل رسانی سرزنش ها و حالت های های تدافعی بعدی می باشد. به جای اینکه بگویید "معتادان افراد خطرناکی برای نزدیکان خودشان می باشند" به آنها بگویید که "من نگران این موضوع هستم که اعتیاد شما منجر به ایجاد یک آسیبی شود."
نویسنده: Tasha Rube, LMSW
به روز رسانی شده در: 18 جولای 2019
نظرت چیه؟
