سلام
من دختری 29 ساله هستم. 9 ساله که مبتلا به وسواس فکری هستم. الان خدا رو شکر بهترم. ولی سابقه بستری و دریافت شوک (8 بار) دارم و هنوز هم دارو مصرف می کنم.(البته دوزش خیلی پایین اومده)محتوای بیماریم یه ذره متفاوته. دکترها میگن در تشخیص بیماریت بین وسواس و اسکیزوفرنی یه موی باریکه. موقعیت ازدواج برام پیش اومده و اصلا نمیخوام از دستش بدم . پس نمی تونم بگم که مریضم. خواهش می کنم راهنمایی بفرمایید که آیا سرخود قرص هم رو کم کنم و بعد قطع کنم؟ مجددا رفتار رو شروع کنم؟ هیپنوتراپی کنم؟ چه کنم.؟من خیلی به خودم کمک کردم واصلا از زندگی دست نکشیدم و الان هم تحت نظر دکترم با مصرف کم ریتالین تمرکزم رو حفظ می کنم و کار می کنم و درس میخونم. ولی دیگه از تخیلاتم و عواقبش و اجباراش خسته ام و میخوام مثل یه آدم معمولی زندگی کنم. اصلا این بیماری خوب شدنیه؟
از همتون ممنونم.
نظرت چیه؟
