نمایش نتایج: از 1 به 5 از 5

موضوع: تنفر از پدر و مادر

1317
  1. بالا | پست 1

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2020
    شماره عضویت
    44924
    نوشته ها
    6
    تشکـر
    0
    تشکر شده 3 بار در 3 پست
    میزان امتیاز
    0

    تنفر از پدر و مادر

    سلام . ی دختر ۱۷ ساله م توی یه شهر کوچیک
    با پدر و مادری ک فقط حرف مردم براشون مهمه. برای داداش بزرگترم اینطور نیستا. اون هرکاری ک بخاد میتونه انجام بده .تاکید میکنم هر کاری. واسه ی من داشتن دوست پسر گناه کبیره س. اگر قبل تاریکی هوا خونه نباشم بازخاست میشم. از بچگی یادمه فقط حرفشون حرف مردم بود.حتی تربیت مارو طوری انجام دادن ک همیشه حرفشون این بوده ک اینکارو کنی مردم چی میگن/ مردم میخندن/ مردم فحشت میدن.....
    واسه ی مدل موی چتری ک من موهام تو صورتم بود ولی شالم طبق معمول بود و عقب تر ا حد خودش نرفته بود پدرم کلی الم شنگه ب پا کرد توی ماشین.
    اینو بگم ک توی خانواده ای زندگی میکنم ک ب دلیل حرف زدنم با ی پسر اونم چت مامانم بهم گفت *نده
    و واسه مدل موی دلخواهم پدرم منو با یکی از دختر های بد مقایسه کرد
    و اینم بگم ک من این دوتا رو نمیتونم ببخشم
    هرگز
    فقط میخام برم ا این جهنم خونه:)
    ویرایش توسط Mhm1381 : 08-14-2020 در ساعت 07:38 PM

  2. بالا | پست 2


    عنوان کاربر
    مدیر کل
    تاریخ عضویت
    Nov 2019
    شماره عضویت
    42303
    نوشته ها
    220
    تشکـر
    0
    تشکر شده 70 بار در 61 پست
    میزان امتیاز
    10

    پاسخ : تنفر از پدر و مادر

    با سلام خدمت شما
    دوست عزیز احساس ناراحتی و ناکامی شما در این زمینه کاملا قابل درک است.
    بسیار ناراحت کننده است که چنین تجربیاتی داشته اید و مسلما این که از اطرافیان و اعضای خانواده مان احساس ارزشمندی و امنیت دریاف کنیم بسیار مهم و از نیازهای اساسی هر فردی محسوب می شود و کاملا طبیعی است که با وجود این رفتارهای کنترل گرانه احساس بد و ناخشایندی را تجربه کنید.
    رفتارهایی مانند سرزنش کردن، تحقیر کردن، قضاوت منفی، برچسب زدن، پرخاشگری و تهدید و غر زدن و این قبیل رفتارها همگی جزو رفتارهای بسیار مخرب هستند که باعث کاهش صمیمیت و دور شدن افراد می شود.
    اما متاسفانه شما نمی توانید افکار و باورها و یا رفتار دیگران را تغییر دهید چرا که هر کسی در نهایت مطابق افکار و اصول خودش پیش خواهد رفت.
    واقعیت ناراحت کننده دیگر این است که گاهی اطرافیان ما حتی آن هایی که برای ما خیلی عزیز هستند مانند اعضای خانواده مان گاهی رفتارهایی با ما دارند که از نظر ما کاملا غیر منصفانه و نا عادلانه و یا نادرست و ناخوشایند و حتی در مواردی کاملا آزار دهنده هستند.
    و ما در چنین شرایطی چاره ای به جز پذیرفتن شرایط موجود و یا پذیرش آن ها به همان صورتی که هستند نداریم چرا که رفتارهای آن ها تحت اراده و اختیار ما نیست و همچنین هیچ کسی پدر و مادرش را خودش انتخاب نکرده است.
    البته اختلافات بین فردی هم در بین افرادی که با یکدیگر زندگی می کنند و یا رابطه ای دارند کاملا طبیعی و اجتناب ناپذیر است چرا که افراد با یکدیگر در سطح خواسته ها و نیازها و افکار و باورها و ارزش ها متفاوت هستند و این تفاوت باعث شکل گیری اختلاف می شود.
    اما گفتگو بهترین شیوه حل اختلاف است.
    پدر و مادرهایی که به چنین رفتارهی مخربی متوسل می شوند به احتمال زیاد رفتار بهتری نمی شناسند و یا به اندازه کافی آگاهی ندارند و یا به دلیل دغدغه ها و نگرانی های زیادی که دارند نمی توانند شرایط فرزندان را هم در نظر بگیرند و همان طور که شما هم فقط از زاویه دید خودتان به موضوع نگاه می کنند برای آن ها هم درک شرایط وخواسته ها و نظرات شما دشوار است و ممکن است به دلیل مشکلات درونی خودشان و یا عدم داشتن مهارت های لازم و کافی مانند مدیریت خشم و حل مساله ندانند چگونه با اضطراب ها و نگرانی هایشان درباره فرزندانشان روبرو شوند.
    با این وجود شما اول باید بدانید که چه چیزهایی تحت کنترل مستقیم شما قرار دارد و می توانید بر آن تسلط داشته باشید یعنی رفتار خودتان و چه چیزهایی از دایره اختیارات و کنترل شما خارج است و بهتر است آن را رها کنید و همان طور که هستند بپذیرید چون چاره ای جز این ندارید و نمی توانید آن را تغییر دهید مانند شرایط خانواده و رفتارهای ولدینتان.
    در عین حال ببینید شما به طور کلی با وجود تمام این ها می خواهید چگونه انسانی باشید و یا چگونه فرزندی برای والدینتان باشید و چه مسیری را در پیش بگیرید.
    و همچنین ببینید چگونه و با انجام چه رفتارهایی می توانید رابطه خودتان را با آن ها بهتر کنید تا بیشتر بتوانید توافق و همکاری آن ها را برای تحقق خواسته ها و نیازهایتان جلب کنید و با چه رفتارهایی می توانید به سمت خواسته های تان گام موثری بردارید و کدام رفتارها شما را از اهداف و خواسته هایتان دورتر خواهد کرد؟
    به عنوان مثال همین رفتارهای مخربی که بهآن اشاره شد مانند قهر کردن و پرخاشگری شما را از خواسته هایتان دورتر خواهد کرد و در مقابل گفتگو صحبت کردن با والدینتان و شنیدن دغدغه ها و نگرانی های آن ها و تلاش برای درک کردن آن ها و حتی ابراز همدلی و داشتن رویکرد شفقت ورزانه به جای قضاوت گرانه خشم کمتری را در شما ایجاد خواهد کرد و به شما در درک متقابل آن ها کمک کننده خواهد بود.
    به عنوان مثال با وجود این که شما به حرف مردم اعتقادی ندارید و به نظرتان این دیدگاه و شیوه درستی نیست اما می توانید بفهمید که اگر فردی دیدگاه دیگران برایش اهمیت داشته باشد با انجام یک رفتار خارج از عرف یا بر خلاف معیارها و اصول آن ها چه سطحی از اضطراب و استرس و ناراحتی را تجربه خواهد کرد واین موضوع برایتان قابل درک خواهد بود.
    بنابراین با توجه به این موارد شاید لازم باشد در این زمینه مهارت های جدیدی را به دست آورید و یا توانمندی های خودتان را در این زمینه تقویت کنید تا بتوانید در مسیر تحقق خواسته ها ونیازهایتان در زندگی که خودتان مسئول براوردن آن ها هستید اقدامات موثرتری را انجام دهید و بیشتر احساس کیفیت و تسلط را بر زندگی خودتان تجربه کنید و با پذیرفتن شرایط و در نظر گرفتن خواسته های واقع بینانه و با پذیرش واقعیت های هر چند ناراحت کننده بتوانید در مسیر زندگی دلخواهتان هدف گذاری های بلند مدت و کوتاه مدت داشته باشید.
    با توجه به این موارد دریافت جلسات مشاوره فردی به صورت حضوری و یا غیر حضوری از سوی یک روانشناس و یا مشاور به شما توصیه می شود تا بتوانید در این مسیر توصیه های بیشتر و راهکارهای دقیق تری را دریافت و استفاده کنید و به این ترتیب با احساس کفایت و کارایی بیشتری حرکت کنید.

  3. بالا | پست 3

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Aug 2020
    شماره عضویت
    44924
    نوشته ها
    6
    تشکـر
    0
    تشکر شده 3 بار در 3 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : به مشاورین

    سلام ممنونم هستم از راهنمایی هاتون
    ولی خب من اصلن نمیتونم باهاشون حرف بزنم
    ینی طوری نبوده ک اصن باهاشون احساس راحتی کنم
    من تا بیام حرفی بزنم اونا میگن هیچ مشکلی نداری هرچی خاستی برات مهیا بوده دردت از سر بی دردیه.. خب من چی گم بهشون؟
    قبول دارم منم پرخاشگر شدم ولی خب چرا پیش بقیه اینطور نیستم؟
    پیش دوستام یا بقیه آدما؟
    به خدا کم مونده دیگ سر غذا دادن بهم منت بزارن
    من نمیگم همه مشکل ها تقصیر اوناست ولی یک بار نشد منو درک کنن.
    و درسته من هم دیگ ساکت میشم و ب حرفشون گوش میدم
    ولی فقط ب خاطر اینکه تا سال دیگ ک کنکور دارم همه چیز اوکی باشه و هم خودم درسمو بتونم بخونم هم اونا توقعات بیجا نداشته باشن
    درسته هیچکس پدر و مادرشو انتخاب نمیکنه

  4. بالا | پست 4

    عنوان کاربر
    تیم مشاوره
    تاریخ عضویت
    Nov 2018
    شماره عضویت
    39631
    نوشته ها
    1,440
    تشکـر
    0
    تشکر شده 471 بار در 391 پست
    میزان امتیاز
    7

    پاسخ : تنفر از پدر و مادر

    سلام به شما دوست عزیز
    قابل درک هست که شما می خواهی به عنوان یک نوجوان ازادی بیشتری داشه باشی و این سبک رفتاری والدین برایت احساسات ناخوشایندی را ایجاد می کند اما عزیزم در اول دقت کن که این سبک رفتاری و صحبت والدین به معنای دوست نداشتن شما نمی باشد بلکه نشان می دهد که آنها شما را دوست دارند و نگران اتفاقی هستند که ممکن است شما را تهدید کند اما از سبک رفتاری درست برخودار نمی باشند و نمی دانند که چگونه این احساسات را بیان کنند.
    بهتر است در کنار احترامی که برای آنها قائل هستی در اول به شرایط سنی خودت توجه داشته باشی چون دوستی با جنس مخالف در سن شما می تواند آسیب های زیادی را به همراه داشته باشد و این موضوع را نمی توان نادیده گرفت پس بهتر است جدای از رفتار والدین به این موضوعات توجه کنید در کنار این موراد دقت کنید که بهتر است از هرگونه مقایسه ای با هر فرد دیگر خوداری کنید چون شما با هر فرد دیگری متفاوت می باشید پس این مقایسه تنها باعث ایجاد فشار های روحی بیشتر برای خودت می شود .
    سعی کن بدون مقایسه و یا توهین به پدر و مادر و با بیان درک نگرانی و نرااحتی آنها بیان کنید که اینگونه مقایسه ها چه احساسات ناخوشایندی را برای شما ایجاد می کند در کنار اینکه نیازهای خود را نیز با آنها می توانید در میان بگذارید و دقت کنید که توقع همیشه موافقت را نداشته باشید بلکه سعی کنید در یک تعامل در کنار بیان دیدگاه و احساسات خودتان و شنیدن صحبت های انها به توافق برسید.
    برای وارد شدن به روابط با جنسی مخالف به خودتان فرصت بیشتری بدهید تا در آینده در شرایط سنی و رشدی بهتر بر مبنای یک رابطه هدفمند تصمیم گیری داشته باشید .

  5. بالا | پست 5

    عنوان کاربر
    کاربر انجمن
    تاریخ عضویت
    Jul 2022
    شماره عضویت
    48274
    نوشته ها
    2
    تشکـر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 پست
    میزان امتیاز
    0

    پاسخ : تنفر از پدر و مادر

    سلام من ی دختر 13 سالم که شاید حرفام خیلی مسخره باشه ولی بازم برای سن من خیلی درد داره
    پدر و مادر من ازم متنفرن و منو فقط با همسن و سالام مقایسه میکنن و فقط به من میگن تو ی ادم بی عرضه ای که به درد هیچ کاری نمیخوری و فقط الکی زنده ای ولی در صورتی که من برای ایندم برنامه های خیلی زیادی دارم و میخام که ادم خیلی خیلی موفقی بشم ولی هیچکس اینو نمیفهمه جز خودم
    من فقط میخام مامانم منو درکم کنه بفهمه نصف بچه ها همبنن فقط من نیستم که انقدر خنگم و کاش بابام و مامانم بفهمن سن بلوغ ینی چی بفهمن دلیل اینکه جوش میزنم چیه بفهمن چرا انقدر زشتم چون دست خودم نیست و فقط حرفمو خلاصه کردم و نوشتم ولی من شک ندارم که پدر و مادرم ازم متنفرن
    کاش یروزی بیاد که مامان بابا ها بچه هاشونو درک کنن و من امروز ارزو میکنم که زودتر بمیرم

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

لیست کاربران دعوت شده به این موضوع

کلمات کلیدی این موضوع

© تمامی حقوق برای مشاورکو محفوظ بوده و هرگونه کپی برداري از محتوای انجمن پيگرد قانونی دارد