سلام دوستان عزیزم
چندتا سوال داشتم در رابطه با کرونا
در این دوران کرونا برای کنترل استرس و اضطرابتون چه کارایی انجام میدین؟
سوال بعدی اینکه از زمانی که کرونا اومده دیدگاهتون نسبت به زندگی چه تغیییری پیدا کرده و چه برنامه ای برای آیندتون در نظر دارید؟
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام الی خانم
اوایل شروع کرونا مثل همه خیلی ترسیدم و بحدی نکات بهداشتی رو رعایت میکردم که داشت تبدیل به وسواس میشد و روحیه و زندگی روزانه م رو تحت تاثیر گزاشته بود
اما بعدش نمیدونم شرایط سنی یا دیدگاه من یا چه چیزی باعث شده به کرونا فکر نکنم ، شاید پتانسیل استرس و اضطراب رو ندارم واسه همین بهش فکر نمیکنم
البته اخبار نه از طریق تلویزیون نه رادیو و کانال های خبری دنبال نمیکنم ، کلا اخبار رو دوست ندارم ، چون چیزی که به خبر و سوژه خبری تبدیل میشه غالبا ناراحت کنندس از وضعیت جنگ بگیر تا شیوع کرونا جهشی در بریتانیا ، همه محتوای استرس زا و غم برانگیز داره
منم پتانسیل و کشش ناراحتی رو ندارم بنابراین بشدت ازش دوری میکنم
البته گفته های من دال بر عدم رعایت نکات بهداشتی نیست ، ولی درعین حال وسواسی عمل نمیکنم مثلا دست هام رو مثل همیشه میشورم ، محیط اتاقم رو ضد عفونی میکنم ، برای بیرون از خونه ماسک فیلتر استفاده میکنم اما shield یا دستکش استفاده نمیکنم
کلا سعی میکنم درمورد رعایت نکات بهداشتی وسواسی عمل نکنم
درحال حاضر تاثیری توی دیدگاهم نسبت به آیندم نداره
و اینکه هروقت احساس اضطراب و ناراحتی کنم برای هرچیزی که باشه میرم توی طبیعت مثلا طبیعت ناژوان اصفهان واقعا زیباس خصوصا پاییز میرم تنها قدم میزنم این آرومم میکنه
چقدر خوبه که روی افکارت کنترل داری و میتونی بهش جهت بدینوشته اصلی توسط Saltanat
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام الی خانم
اوایل شروع کرونا مثل همه خیلی ترسیدم و بحدی نکات بهداشتی رو رعایت میکردم که داشت تبدیل به وسواس میشد و روحیه و زندگی روزانه م رو تحت تاثیر گزاشته بود
اما بعدش نمیدونم شرایط سنی یا دیدگاه من یا چه چیزی باعث شده به کرونا فکر نکنم ، شاید پتانسیل استرس و اضطراب رو ندارم واسه همین بهش فکر نمیکنم
البته اخبار نه از طریق تلویزیون نه رادیو و کانال های خبری دنبال نمیکنم ، کلا اخبار رو دوست ندارم ، چون چیزی که به خبر و سوژه خبری تبدیل میشه غالبا ناراحت کنندس از وضعیت جنگ بگیر تا شیوع کرونا جهشی در بریتانیا ، همه محتوای استرس زا و غم برانگیز داره
منم پتانسیل و کشش ناراحتی رو ندارم بنابراین بشدت ازش دوری میکنم
البته گفته های من دال بر عدم رعایت نکات بهداشتی نیست ، ولی درعین حال وسواسی عمل نمیکنم مثلا دست هام رو مثل همیشه میشورم ، محیط اتاقم رو ضد عفونی میکنم ، برای بیرون از خونه ماسک فیلتر استفاده میکنم اما shield یا دستکش استفاده نمیکنم
کلا سعی میکنم درمورد رعایت نکات بهداشتی وسواسی عمل نکنم
درحال حاضر تاثیری توی دیدگاهم نسبت به آیندم نداره
و اینکه هروقت احساس اضطراب و ناراحتی کنم برای هرچیزی که باشه میرم توی طبیعت مثلا طبیعت ناژوان اصفهان واقعا زیباس خصوصا پاییز میرم تنها قدم میزنم این آرومم میکنه
و اینکه خوب میشد میتونیسیم اون طبیعت زیبای ناژوان هم ببینیم
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
سلام عزیزم.
واقعا که این کرونا چه پدیده عجیبی بود برای بشر امروز!
اون زمان که توی کتابای مدرسه مون میخوندیم قدیما
بیماریهایی مثل طاعون،حصبه، سل، تیفوس فراگیر شدن و خیلیها مردن، هیچوقت فکرشو نمیکردیم در طول زندگی خودمون هم با یکی از این پاندمی ها مواجه بشیم.
در مورد استرس و اضطراب، از اونجایی که خیلی سعی کردیم همه موارد رو رعایت کنیم و رفت و آمد نداشته باشیم استرس نگران کننده و خارج از کنترلی نداشتیم خدا رو شکر.
اما تاثیری که روی آدمها گذاشت واقعا به نظر من چشمگیره،
سبک زندگی و رفتارهای انسان به نگاهش زاویه میده، و اون زاویه در دیدگاه و نگرش کلی که به زندگی داره خیلی میتونه اثر بزاره.
اینکه ما مجبور شدیم از دنیای بیرون از خونمون و از عزیزان و اطرافیانمون فاصله بگیریم ما رو دلتنگ کرد...
دلتنگ خونه و جمعی که گاهی شاید دنبال بهونه ای بودیم که ازش فاصله بگیریم و بپیچونیم نریم،
اما حالا به شدتی یک فاصله اجباری طولانی مدت بهمون تحمیل شد که دلمون لک میزنه واسه همون دورهمی هایی که حتی توش دو نفر بودن که ازشون خوشمون نمیومد.
یا همون یک ساعتی که یه مادر دست بچشو میگرفت و باهاش میرفت پارک نزدیک خونشون ،
اما تمام مدتی که میرفت و برمیگشت از بس فکرش مشغول حرف دیروز فلان شخص بود که اصلا متوجه ذوق و شوق و بازی و شیطنتای بچه ش نبود.
اما حالا همون مادر هر روز غصه اینو میخوره که ای کاش دوباره هر چه زودتر بتونه بالا پایین پریدنا و ذوق کردنای بچشو توی پارک و بین جمع دوستاش تماشا کنه و کیف کنه از شادی بچه ش.
آره واقعا کرونا روی دیدگاه ما آدما نسبت به زندگی تاثیر گذاشت...
فهمیدیم چقد میتونستیم کیف کنیم و لذت ببریم از زندگی اما نبردیم...
چه لبخندهایی که میتونستیم بزنیم اما نزدیم،
و حالا حتی اگر لبخند هم بزنیم ماسک جلوی دیدنشو میگیره!
انقدر لبخند همو ندیدیم... انقدر صورتهایی دیدیم که با ماسک ، بی روح و بی احساس شبیه مترسک هستن، حالمون بده...
فهمیدیم زندگی توی همین لحظات ساده و کوچیکی که حتی ممکنه به چشم نیاد جریان داره...یه لبخند، یه نوازش و لمس یهویی بدون اینکه نگران باشی دستتو ضدعفونی نکردی...
کرونا مثل یک تلنگر، مثل یک تایم استراحت و تفکر بود برای آدما که فرصت پیدا کنن از اون دنیای پر از حواس پرتی که برای خودشون ساختن بیان بیرون و از بیرون یه نگاه به اون دنیایی که توش بودن بندازن.
من خودم به شدت پی بردم به اینکه چه لحظاتی بوده که قدرشونو ندونستم...
ان شاءالله عمری باشه جبران کنیم...
این لینک رو ببینید و کپشن و کامنتهاشو بخونید و کل پستهای همون پیجو ببینید.
دلم میخات یکم حرف بزنم ...
من دلم میخات تکلیف این دنیا مشخص بشه .... یا جنگ جهانی بشه کله دنیا زیرو رو بشه و اگر این نشانه های اخر االزمون نیست خب یه جنگی بشه که کله این نسل منقرض بشه.یا اینکه حداقل این کرونا از بین بره تا بتونیم به زندگی اجتماعیمون برگریدم... هرروز اینهمه ادم میمیره اینهمه جنایت ... ویروسی که هممون رو تو خونه زندانی کرده همه چی مجازی شده ...
خدا چه توقعی داره ما تو این شرایط چجوری بخندیم چجوری شاد باشیم ... قبلا با ارامش بیرون میرفتیم با خیالت راحت با دوستامون حدف میزدیم میخندیدم دردودل میکردیم ... به کارامون میرسیدیم ... هر چقدرم هم که سخت بود باز راهی برا شادی پیدا میکردیم... همینکه پیش دوستامون بودیم و تو جمع بودیم روحیمون رفرش میشد..
الان همه مهمونیامون کنسل شده... یکساله مادربزرگمو ندیدم چون میترسیم مریض باشیم خدای نکرده طوریش بشه... از همدیگه فراری هسیم ... از صدکیلومتری انسان ها فرار میکنیم...
خب خدا توقعی داره از ما داره ... چرا دلش برامون‌نمیسوزه ... یعنی اینقدر بد بودیم که هر چی دعا میکنیم هیچ جوابی بهمون نمیده...
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
خودتون رو بسپارید به خدا.....
توی دوران جنگ یکی از شهدا بدون ترس از خمپاره و بدون سپر گرفتن درپشت سنگر به دل جنگ میزده و از خاک ریزی ها عبور میکرد و میجنگید و راه برای عملیات دیگران رو باز میکرد
ازش پرسیدن :
نمیترسی کشته بشی ؟! چطوری بدون اینکه سنگر بگیری و مواظب باشی به دل میدون میزنی ؟!
ایشون پاسخ داد : لِکُلِّ اُمَّةٍ اَجَلٌ فَاِذا جاءَ اَجَلُهُمْ لایَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لایَسْتَقْدِمُونَ ؛ براى هر امتى مدتى معلوم است که هرگاه فرا رسد، نه ساعتى پس مى‌افتد و نه پیش».
گفت من به این آیه اعتقاد دارم به حرف خدا اعتقاد دارم که اگر زمان مرگ من فرا برسه نه ساعتی عقب میوفته نه ساعتی جلو
ایشون ۵ سال جنگید و بعد شهید شد
الی خانم ما باید از این نکات درس بگیریم
اینکه هرچی خواست خداست رخ میده پس نگران نباش و وسواسی عمل نکن !
نمیگم ماسک نزن و رعایت بهداشت نکن ، اما طوری هم عمل نکن که دچار افسردگی و ناراحتی بشی
یک سال نرفتی از مادر بزرگ دیدن کنی ؟ !
مگه ایشون چند سال دیگه میتونه از خدا عمر بگیره که شما صبر کنی
کرونا تموم بشه و بری دیدن ایشون
پاشو برو خونش با رعایت بهداشت ایشون رو ببین یکم دلت باز بشه
من که اگر دنیا آخر بشه باید برم دیدن مادر بزرگ ، پدربزرگم
برو توی طبیعت با خدا حرف بزن
با گل و درخت ها حرف بزن
بخدا تا خدا نخواد هیچی نمیشه
۳تا سوره توحید بخون به خودت یاعزیزانت فوت کن مطمئن باش درحصار خدا قرار میگیرین و بلایی و اتفاقی سمت شما نمیاد
ممنونم سلطنت جان کاملن با حرفات موافقم
ولی من خودم شخصا تشنه ی مرگم... همیشه هم دلم میخواست جوون بمیرم که به گناهانم افزوده نشه... با خدا هم میگفتم که هر زمان که راه اشتباهی رفتم انتخاب اشتباهی کردم منو بکش قبل ازینکه ناراحتت کنم... مشکل من نگرانیام برا اطرافیانه همش نگران اونام ... زمانی خوشالم که همه خوشال باشن وحالا این شرایط ...
و اینکه جوری شده که نمیتونم خودخواه باشم و اگر کرونا بگیرم مسولیتم در قبال دیگران بالا میره... وگرنه دسته خودم بود یه روزم خونه نمینشستم ... من خودم شخصا از خونه نشینی متنفرم ... کاش واقعا میتونسم بیخیال باشم
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
درک میکنم معیارهایی که باعث میشه مرگ رو دوست داشته باشید
منم از این معیارها دارم
اما انشاء الله عمر طولانی و بابرکت داشته باشی
بنده های خوب به عمد خطا نمیکنن که گناه کار باشن ولی ممکنه ناخواسته به سهو خطا کنن که اونم خدا بخشنده و مهربون و توبه پذیره ....
هرچند میدونم علاقه و عشقی که بنده ها به خدا دارن باعث میشه این طوری از خدا تقاضا کنن ، چون خجالت میکشن خدای نکرده کاری کنن که خلاف شئونات عزیز ترین هستی زندگیشون باشه و خدا از شون ناراحت بشه
الی خانم وقتی ماسک بزنی و فاصله گزاری رو رعایت کنی هیچ اتفاقی براتون نمیوفته . بخدا کرونا نمیگیری ، اینو کادر درمان و دکترها تایید کردن ...مشکل من نگرانیام برا اطرافیانه همش نگران اونام ... زمانی خوشالم که همه خوشال باشن وحالا این شرایط ...
و اینکه جوری شده که نمیتونم خودخواه باشم و اگر کرونا بگیرم مسولیتم در قبال دیگران بالا میره... وگرنه دسته خودم بود یه روزم خونه نمینشستم ... من خودم شخصا از خونه نشینی متنفرم ... کاش واقعا میتونسم بیخیال باشم
تو این مورد باید یکم منطقی تر باشید تا احساسی
مثلا باخودت بگو : من در حد لزوم رعایت بهداشت میکنم ( نه درحد وسواس ) بعد اگر کرونا گرفتم بازم از عزیزانم میخوام از من فاصله بگیرن
تا دچار نشن ، و بقیه ماجرا رو به خدا میسپارم
واینکه از خانوادت هم تقاضا کن شاد تر باشین ، اخبار خیلی گوش نکن ،
آمار فوتی هارو دنبال نکن ، دوستانت که خانوادشون رو به واسطه کرونا از دست دادن رو حتی اگر باهاشون صمیمی هستی یه مدت کم تر باهاشون صحبت کن ،
هرکاری که دوست داری رو انجام بده تا دلت باز بشه
گلخونه برو
اصفهان گلخونه همدانیان و یا گلخونه های خیابان صمدیه و لباف مشهوره
وقتی بری داخلش انگار رفتی بهشت ، انواع پامچال و شمعدونی و....
برو گلخونه اونجا روحیه زیاد و انرژی خوبی میگیری
اینکه همیشه خونه هستین و همیشه هم که میدونم اخبار میبینی به خاطر
پایان نامه ت این روند باعث میشه انرژی سنگین توام با اندوه یا ترس و اضطراب داشته باشی
یه گلدون بردار داخلش خاک بریز و چندتا تخمه ای که پخته شده یا تفت داده نشده رو داخلش بکار ( دستور دقیق رو از نت بگیر ) و بهش آب و نور بده
بعد ۳۰ الی ۴۰ روز گل کوچیک آفتاب گردان داری بعد بزارش توحیات یا
بالکن تا رو به نور خورشید رشد کنه
اینقدر زیباست ، گل آفتاب گردان هرکی داره میفهمه چی میگم
من اینکار رو کردم واسه عید نوروز گل آفتاب گردان که نماد روشنی و خورشید هست میزارم تو هفت سین ،
شما هم بکار ، برای خودتون سرگرمی بسازید
سلام عزیزم.
الی جونم خدا همیشه دلسوزمونه،
خدا جز عشق نیست...
حرفت مثل اینه که شکر رو علت شوری غذا بدونی!
شکر خاصیتش اینه که فقط میتونه شیرین باشه، طعمی غیر از شیرینی توی ذاتش نیست.
خدا هم فقط میتونه عاشقمون باشه و بس،
خدا عشق مطلق و بی قید و شرطه و غیر از نور و عشق ازش ساطع نمیشه.
موضوع اینه که به ما آدما قدرت انتخاب و اختیار داده شده،
ما آزادیم هر طور مایلیم عمل کنیم و بالطبع نتایجش رو هم میبینیم.
حال و روز الان دنیا نتیجه اشتباه آدماس،
نتیجه دور شدن از عشق و محبت،
و غرق شدن در بی وجدانی و تفرقه افکنی.
که باعث رفتارها و تصمیمات اشتباه و جبران ناپذیر شده.
آدما اگه بخوان و اراده کنن میتونن دست به دست هم بهشتو روی زمین بیارن،
و به همون اندازه هم میتونن روی زمین جهنم به پا کنن.
یه نگاه ساده به تفاوت این زمان با 20 سال پیش بنداز،
20 سال پیش90 درصد بچه های یک مدرسه حتی کلاس اولی ها فقط تا دو سه روز اول با مامانشون میرفتن مدرسه.
همه بچه ها تنها و با خیال آسوده و کلی شیطنت میرفتن مدرسه و برمیگشتن.
والدینشون خیالشون راحت بود، نسبت به الان خیلی کمتر نگران چیزی نبودن.
اما الان حتی جرات نمیکنی بزاری یه دختر دبیرستانی تنها مسیر مدرسه تا خونه رو بره و برگرده.
این یه نمونه خیلی کوچیکه.
حالا در ابعاد و زمینه های مختلف تصورش کن...
متأسفانه در دوره ای هستیم که ارزش های پوچ مادی و غیرانسانی توی جوامع به سرعت دارن شاخ و برگ پیدا میکنن و انسان از اصل خودش و ارزشهای واقعیش دور و دورتر میشه...
و در چنین شرایطی دنیا به انحطاط خودش نزدیکتر میشه...
وقتی هر روز و هر روز حجم عظیمی از انرژی منفی و حال بد توی دنیا پخش بشه چی ازش درمیاد؟ به کجا میرسه دنیا!
آیا تقصیر خداست؟!
منطقیه ما خراب کنیم بعد بگیم خدا چرا درستش نمیکنه؟!
تنها راه نجات و آرامش دنیا دست آدماس،
همه ما تک تک باید خودمونو مسئول بدونیم با انجام کارای خوب و درست، احساس و ارتباط خوب و مثبت ایجاد کنیم در جهان هستی.
دنیا فقط با یه عزم جهانی در این مسیره که نجات پیدا میکنه و خوب میشه.
اما متاسفانه از این آشفته بازار چیزی که برداشت میشه اینه که چنین اتفاقی خیلی دور و دست نیافتنی به نظر میاد...
اما به هر حال من با ناامیدی در هر شرایطی مخالفم و نظرم اینه که هر کدوم از ما باید سعی کنیم مسیر درست خودمون رو داشته باشیم و به عنوان حلقه کوچیکی از این زنجیره متوالی و متصل ، نقش موثر و انسانی خودمون رو در هر جایگاهی که هستیم درست ایفا کنیم به این امید که تاثیر مفید خودمون رو در این توالی داشته باشیم...
عزیزم اولا که ان شاءالله عمر طولانی و باعزتی داشته باشی،ممنونم سلطنت جان کاملن با حرفات موافقم
ولی من خودم شخصا تشنه ی مرگم... همیشه هم دلم میخواست جوون بمیرم که به گناهانم افزوده نشه... با خدا هم میگفتم که هر زمان که راه اشتباهی رفتم انتخاب اشتباهی کردم منو بکش قبل ازینکه ناراحتت کنم... مشکل من نگرانیام برا اطرافیانه همش نگران اونام ... زمانی خوشالم که همه خوشال باشن وحالا این شرایط ...
و اینکه جوری شده که نمیتونم خودخواه باشم و اگر کرونا بگیرم مسولیتم در قبال دیگران بالا میره... وگرنه دسته خودم بود یه روزم خونه نمینشستم ... من خودم شخصا از خونه نشینی متنفرم ... کاش واقعا میتونسم بیخیال باشم
اما چرا از اون طرف به قضیه مرگ نگاه نمیکنی؟
درسته شاید زودتر مردن باعث بشه آدم با بار گناه سبکتری از دنیا بره ،
اما اگه فرصت بیشتری برای زندگی داشته باشی شاید با چنان درجه ای از آگاهی و رشد و تعالی روحی از دنیا بری که بهترینها اون طرف برات مهیا باشه!
اینکه میگن زندگی موهبت خداست واقعا درسته.
ما آدما با فرصت زندگی توی این دنیاست که تعیین میکنیم چه چیزی در انتظارمونه.
پس باید به خاطرش خدا رو شکر کنیم و از هر ثانیه ش برای درک حقیقت درونمون بهترین استفاده رو ببریم...
و خدایی هست . مهربان تر از حد تصور ...
خواهش میکنم عزیزم...منم خوشحالم که توی این سایت تو رو داریم
سلام
ترس ندارم تا حدی رعایت خوب هست بیشترش وسواس هست تو تجمعات شرکت نکنید ولی مادربزرگتان را ببینید من زن عموم در اثر ابتلا به کرونا فوت کرد ولی تغییر دیدگاهی نداشتم ترس باعث وخیمتر شدن اوضاع میشود تنها راه ادامه زندگیست به کارهای عقب مانده و فرصت نشده پرداحتم بد نیست در هر حال باید زندگی کرد خدا بزرگ هست توکل کن بهش.
زندگیم دقیقا نه تنها فعالیتم کم نشد بیشتر هم شد شما آرامش خودتان را حفظ کنید به فکر کارهایی که میخواستید و وقت نداشتید انجام بدهید آغاز کنید تو همین شرایط هم میشود زندگی زیبایی داشت.
تا میتوانی دلی به دست آور
دل شکستن هنر نمی باشد
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
