سلام به همگی
یه پسر 28 ساله هستم تحصیل کرده-سواد علمی و آپدیت با روز دنیا-مسلط به انگلیسی
تخصص خیلی ناب و خاصی دارم با استعداد خیلی زیاد در حوزه های فنی و تخصصی و دوران تحصیل و... نخبه بودم استادا مقابلم کم می آوردن بعضیا هم میترسیدن ازم.... حتی بعضی کارهام جهانی شده ولی خب مستقیم پولی عایدم نکرده.
کارم هم نابه ولی تحریم ها لطمه ناجوری زد و فعلا از نظر درآمدی در حد 5 6 تومن درآمدمه
از نظر شخصیتی کاملا غیر خرافی و غیر سنتی. نگاه کاملا اخلاقی و انسانی به دنیا دارم و بسیار پایبند به اخلاق و انسانیت.
تو عمرم کسی رو اذیت نکردم/با هیچ خانومی ارتباط دوستی نداشتم/خیلی خوش قلبم در مورد بقیه و کمک به بقیه- حتی حوونا.
از نظر سخن وری و فن بیان خیلی قویم قاضی و وکیل رو زمین گیر میکنم....خیلی خوشنام و مورد احترام...طرز و لحن حرف زدنم جوریه که دکتر و وکیل و .... مقابلم ممکنه احساس دون بودن بکنن. خیلی سنگین و با وقار رفتار میکنم نه نمایشی واقعا اینجوری بالا اومدم.
به شدت خوش ذهنم و ایده و نوآوری و...
نسبت به پدر مادر مسنم بسیار مسئولیت پذیرم و عین گل بهشون رسیدگی میکنم مراقبشونم برای خوشحالیشون هزینه میکنم و....
ولی:
شهر کوچیکی زندگی میکنم با فرهنگ و ارتباطات خیلی محدود. مثلا ارتباط دختر پسر اصلا آسون نیست و دشوار اگه ناممکن نباشه. منم اهل ریسک نیستم.
والدین مسن و ارتباطات خانوادگی بسیار ضعیف به دلیل سن بالای والدین
خودم هم از موقع مدرسه سرم تو یادگیری و المپیاد و اینترنت و پژوهش و... بوده اصلا اهل رفاقت با همجنس هم نیستم.
حالا تو این سن از تنهایی خسته شدم دیگه واقعا اینجوری نمیخوام زندگی کنم. یعنی ترجیح میدم دیگه زندگی نکنم تا این جوری. نه کسی رو برای ازدواج دارم نه خانواه ام میتونن کسی رو معرفی کنن نه فضای محیط زندگیم جوریه که کسی پیدا کنم. از نظر شخصیتی هم دوس دارم به کسی پایبند باشم و دوسش داشته باشم و دوستی خیابونی اینترنتی نمیخوام اصلا.
ولی نمیدونم واقعا چجوری.
نه خاله دارم نه عمه نه خواهر و....کسی ندارم کلا. تو فامیل خانواده ما مسن ترین هستن و الان نسل عوض شده اینجوری نیست فامیل کسی معرفی/پیدا کنه. همه پیر شدن.
اینجوری هم نیستم که فقط خانوم باشه تمام، نه. زیبایی طرز فکر جهان بینی شاد بون حس سر زندگی و شیطونی خیلی برام مهمه.
ولی خب دستم از دنیا کوتاه...
قیافه هم بد نیست...
با این شرایط نمیدونم چیکار کنم....