رئیس گروه سلامت روان دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اهمیت بازی در رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی کودکان، درک مفهوم اسباب‌بازی را در اواخر دوسالگی دانست و از بازی به عنوان شیوه‌ای برای تخلیه هیجانات یاد کرد.
شهرام خرازی‌ها، اظهار داشت: کودکان برخلاف بزرگسالان قادر به بیان مشکلات خود نیستند. بازی، یکی از راه هایی است که روانشناسان می توانند از طریق آن به مشکلاتی که کودکان قادر به بیان آن ها نیست یا سعی در مخفی کردن شان دارند، پی ببرند.
وی افزود: کودکان معمولا پس از یک سالگی می توانند با هر شیئ جدا از ماهیت اصلی آن طوری بازی کنند که انگار شیئ دیگری است.
خرازی ها ادامه داد: این به معنی آن است که کودکان قادرند در این سن، وسیله‌ای را جای وسیله دیگری فرض کنند.
وی ادامه داد: کودکان در اواخر دوسالگی مفهوم اسباب بازی را درک می کنند و از آن بعنوان عنصر یا شیئ نمادین استفاده می کنند.
رئیس گروه سلامت روان دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: کودک در جریان بازی، زندگی اجتماعی را تجربه می کند و از این طریق با دیگران ارتباط برقرار می کند، خود را به جای شخصیت های خیالی می گذارد و نقش افراد مختلف از والدین و آموزگار گرفته تا پزشک و پلیس را ایفا می نماید.
وی افزود: از طریق بازی کودک بسیاری از فعالیت های اجتماعی را می آزماید بالاخص فعالیت هایی را که ناممکن می پندارد یا از انجام آن ها می‌هراسد.
وی با بیان اهمیت بازی در رشد کودک گفت: بازی، بستری است برای جولان تخیلات کودک. بدون بازی کودکان مجبورند از طرق دیگری درون خود را برون فکنی کنند.
رئیس گروه سلامت روان دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: بازی صرفا یک فعالیت لذتبخش نیست بلکه در روانشناسی پیشرفته، بازی ابزاری است برای تخلیه هیجانات و احساسات (کاتارسیس). همچنین یکی از طرق درمان روانشناختی بدون بهره گیری از هر گونه درمان دارویی است.
نظرت چیه؟